ป้าโอ้ทเกือบเสียโฉม

16 ธันวาคม 2557

ป้าโอ้ทตกใจตื่นกลางดึกเพราะมือคนที่นอนข้างๆ ทุบลงมาเฉียดหน้า สาม สี่ครั้ง ... อะไรเนี่ย ปกติผลัก วันนี้ทุบกันเลยเหรอ ฮี่มๆ

ป้าโอ้ทนอนอยู่บนหมอนใบที่มิสเตอร์เอารองพุงไว้ อยู่ตำแหน่งมือพอดี

ตอนเช้าขณะที่มิสเตอร์กำลังแต่งตัว เตรียมไปทำงาน...

ป้าโอ้ท : ยูทุบไอทำไม ดีนะแค่เฉียด
มิสเตอร์ : ไอไม่ได้ทุบยู ไอทุบคนอื่น ฝันร้าย

แล้วมิสเตอร์ก็ไปทำงาน  ตอนเย็นที่โต๊ะอาหาร

ป้าโอ้ท : ยูฝันว่าชกกันใครเหรอ ทะเลาะกันเรื่องอะไรจำได้ป่าว
มิสเตอร์ : ไอจะชกผู้ชายที่กำลังขโมยของในรถ

ป้าโอ้ท : เหรอ ที่ไหนจำได้ป่าว
มิสเตอร์: (สายหัว)

จบ ^_^

Lunch@Korean BBQ 0n Dec 13, 2014

กิจกรรมที่โรงเรียน

10 ธันวาคม 2557
พรีเซนในห้องก่อนวันแสดง

Activity at school “Holiday Around The World” Dec 10 2014 (Trailer)

ฉบับสมบูรณ์

 

หมดพลังงาน

6 ธันวาคม 2557

สวัสดีตอนเช้า เอ! ไม่เช้าแล้วตอนนี้สิบเอ็ดโมง งั้นตอนสายดีกว่าเน่อะ เรื่องของนักเรียนป้าโอ้ทวันนี้มาโม้ออกสื่อว่า อีกเพียงหนึ่งสัปดาห์ (สี่วัน เพราะเรียนจันทร์ ถึง พฤหัสบดี) เท่านั้นเทอมที่สองก็สิ้นสุดและจะได้พักหนึ่งเดือนก่อนเริ่มเทอมใหม่ แต่นักเรียนหมดพลังงานไปตั้งแต่สองสัปดาห์ที่แล้ว

โปรแจคที่ต้องส่งสัปดาห์หน้านี่ไม่มีพลังงานจะทำต่อเลย ทำไงดีล่ะเนี่ย แง แง แง สมองคิดได้ แต่ความกระตือรื้อร้นหดหายไปตั้งแต่สองสัปดาห์ที่แล้ว ประกอบกับกำหนดการเที่ยวเร็วๆนี้ด้วย อยากถึงวันเที่ยวเร็วๆจัง

มาดูกันดีกว่าว่านักเรียนป้าโอ้ทมีอะไรต้องจัดการให้เสร็จบ้างภายในเสาร์ อาทิตย์นี้

1. วิชาภาษาอังกฤษ ESL100 ( English for degree) ซึ่งมีแนวโน้ม 99% ตก เพียง 1%ผ่าน ถ้าป้าโอ้ทผ่านนี้แสดงว่าอะไรที่เป็นไปไม่ได้ เป็นไปได้จริงๆ  ในวิชานี้สิ่งที่เหลือต้องนำเสนอสัปดาห์สุดท้ายคือ

@ วันอังคารที่ 9 ออกไปพูดหน้าชั้นกิจกรรมพิเศษที่จะใช้คะแนนชดเชยคะแนนสอบที่ต่ำสุด หัวข้อวันหยุดรอบโลก (Holiday Around The World) ต้องเป็นวันหยุดในฤดูร้อนของแต่ละประเทศ ป้าโอ้ทเลือกวันลอยกระทง  และวันนี้สอบคำศัพท์บทสุดท้ายในหนังสือด้วยจ้า

@ วันพุธที่ 10 แสดงงานลอยกระทงในอาคารกับนักเรืยนกลุ่มอื่นๆ นักเรียนป้าโอ้ทจะใส่ชุดไทยด้วยน๊า ไม่มีหรอก เพื่อนใจดีมากส่งมาให้ยืม และมีเพื่อนใจดีอีกคนไปช่วยเป็นนางนพมาศใส่ชุดไทยเหมือนกัน

@ วันพฤหัสบดีที่ 11 ออกไปพูดหน้าชั้นหัวข้ออาชีพที่ทำวิจัยกันไปแล้ว และฝีกพูดไปเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา วันที่นักเรียนป้าโอ้ทน้ำลายเหนียว อ้าปากไม่ได้นั่นแหละ คราวนี้เป็นวันจริง ซึ่งผู้อำนวยการภาควิชาภาษาอังกฤษจะมาดูด้วย และวันนี้สอบเขียนเอสเซ่จากบทเรียนสามบทสุดท้ายด้วยจ้า

2. วิชาการออกแบบเบื้องต้น (Intro to Design)

@ วันจันทร์ที่ 9 กำหนดส่งงานชิ้นสุดท้าย (Final) ในหัวข้อที่คุณครูกำหนดมีสิบกว่าหัวข้อนักเรียนเลือกแตกต่างกันไป นักเรียนป้าโอ้ทเลือกกิจกรรม /เทศกาล (Event/Festival)  "ไทยทาวน์" ซึ่งต้องออกแบบ และพรีเซนในชั้นเรียนด้วยกัน สี่ชิ้น ( Four Elements ) เมื่อสัปดาห์ที่แล้วกำหนดส่งความคืบหน้าระหว่างออกแบบกัน นักเรียนป้าโอ้ทส่งไปสองชิ้นปรากฎว่าต้องแก้ไข และอีกสองชิ้นต้องทำเพิ่มนี่คิดได้หนึ่งชิ้น อีกหนึ่งชิ้นยังคิดไม่ออก เศร้า :(

3. วิชาถ่ายรูป1 (Photo I ) เป็นวิชาที่นักเรียนป้าโอ้ททำการบ้านเสร็จไปล่วงหน้าตั้งแต่ได้รับโจทย์มาแล้ว เหลือแต่เลือกภาพที่จะนำเสนอเท่านั้นเอง และต้องเลือก สิบภาพที่ดีที่สุดตลอดทั้งเทอมเซพไฟล์ใส่แฟลชไดรพ์ส่งด้วย

@ วันอังคารที่ 9 แสดงภาพในชั้น
@ วันพฤหัสบดีที่ 11 ส่งแฟลชไดรพ์ แต่นักเรียนป้าโอ้ทจะส่งวันที่ 9ถ้าครูรับ แล้ววันนี้ไม่ต้องอยู่เรียนหลังสอบภาษาอังกฤษ

4.  วิชาคอมพิวเตอร์กราฟฟิค 1 (Com graphic 1) งานชิ้นสุดท้ายคือออกแบบโฆษณารองเท้า ซึ่งนักเรียนป้าโอ้ทเลือกรองเท้าไฮกิ้ง กลุ่มลูกค้าอายุระหว่าง 24-35 แก้แล้วแก้อีก ภาพสเก็ตด้วยมือ(วาด) กับภาพในคอมฯ ต่างกันโดยสิ้นเชิง เพราะนักเรียนป้าโอ้ทยังไม่เก่งโปรแกรม ไม่สามารถทำได้ตามที่ออกแบบและคิดไว้

@ วันอังคารที่ 9  ต้องนำเสนองานหน้าชั้นเรียน ซึ่งประกอบด้วย
### หน้าโฆษณาสำหรับนิตยสาร นักเรียนป้าโอ้ทเลือก Shape เพราะเป็นรองเท้าไฮกิ้งสำหรับผู้หญิง
### ป้ายแขวน (Hang Tag)
### จดหมาย/เอกสารส่งทางไปรษณีย์ (Direct Mail)

มีเท่านี้ล่ะที่ต้องทำให้เสร็จ เสาร์​ อาทิตย์ นี้ แต่นักเรียนป้าโอ้ทขี้เกียจแล้ว แง แง แง

น้ำลายเหนียว พูดเกือบไม่จบ

4 ธันวาคม 2557

เช้านี้นักเรียนป้าโอ้ทต้องออกไปพูดหน้าชั้น เป็นการซ้อม มีเพื่อนร่วมชั้นมากันรวมป้าโอ้ทด้วยเพียงห้าคนเท่านั้น ถึงเวลาป้าโอ้ทเหมือนปกติออกไปพูดก่อนคนแรก วันนี้ไม่ตื่นเต้นแต่กังวลไม่มั่นใจ ก่อนออกไปยืนหน้าชั้นดื่มน้ำไปครึ่งกระป๋อง

ขอเล่าถึงการเตรียมตัวนิดนึง... ปกติไม่ได้ซ้อมอะไรมาก นักเรียนป้าโอ้ทเพิ่งทำสคริปให้ตัวเองเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา และ ซ้อมอ่านจับเวลาหนึ่งรอบเท่านั้น จับเวลาได้ สองนาทีกว่า ซึ่งกำหนดพูดจริงต้องอยู่ระหว่าง สี่ ถึง หกนาที ห้ามขาด ห้ามเกิน เพราะจะถูกหักคะแนน ในระหว่างขับรถนักเรียนป้าโอ้ทนึก นึก นึกว่าจะทำอย่างไรให้จำได้ว่าจะพูดอะไรลำดับก่อนหลัง และน่าสนใจ โดยปกตินักเรียนป้าโอ้ทจะไม่ท่องๆ แล้วออกไปพูด ต้องสร้างสถานการณ์เข้ากับสิ่ง/เรื่องที่จะพูด และวันนี้พูดเกียวกับอาชีพที่ทำรายงาน ส่งเอกสารไปแล้ว ครั้งนี้ต้องออกพูดหน้าชั้น   ปิ๋ง!ได้ล่ะ ติ่งต่างเพื่อนในห้องเป็นตัวประกอบในเรื่องดีกว่า แล้วค่อยๆเล่า ตั้งแต่เริ่มเรียน จบแล้วหางาน  ทำที่ไหนได้บ้าง เงินเดือนเท่าไร ข้อดี ข้อเสียของอาชีพนี้ แล้วสรุป จำได้ง่ายด้วยว่าพูดอะไรก่อนหลัง

กลับมาที่ห้องเรียน ป้าโอ้ทจัดแจงเปิดภาพประกอบบนจอสไลด์หน้าห้อง แล้วเริ่มพูดเริ่มเรื่องราวสมมุติ เรียกชื่อเพือน ถามคำถามให้เพื่อนตอบเพื่อโยงเข้าเรื่องที่พูด แต่ระหว่างพูดเพราะความกังวล น้ำลายเหนียวแห้งประหนึ่งกาว ปากติดกันอ้าแทบไม่ออก จ๊ากกก! อาการหนักนะเนีย ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน นี่ครั้งแรก ทำให้ลืมเลยว่าต้องพูดอะไรต่อ นักเรียนป้าโอ้ทเลยต้องสรุปจบ

แต่เวลาก็ใช้ไปซะเก้านาที เกินกำหนดอีกจนได้ (ที่บอกว่าอีกจนได้เพราะทุกครั้งที่ซ้อม สคริปจะสั้นมาก เมื่อพูดจริงอธิบายเพิ่มซะจนเกินเวลา) มีเวลาอีกนิดก่อนถึงวันพูดจริงต้องซ้อมสักนิดและกระชับใจความไม่ต้องอธิบายอะไรเพิ่มเยอะ และที่สำคัญต้องควบคุมความกังวล ถ้าน้ำลายเหนียวอีก ปากอ้าไม่ออกอีกวันพูดจริงล่ะก่อน แย่แน่ๆ

บ่ายวันอาทิตย์ 30 พฤศจิกายน 2557

30 พฤศจิกายน 2557 ...ห้างใหญ่ใกล้บ้านมีโรงหนังเปิดใหม่ วันนี้เรามาใช้บริการกันครั้งแรก ทันสมัยกว่าโรงหนังที่เราใช้บริการกันประจำ คาดว่ามิสเตอร์จะเปลียนมาใช้บริการที่นี่มากขึ้น

แต่ยังทันสมัยสู้โรงหนังที่ไทยไม่ได้นะคะ

ป้าโอ้ทใช้สบู่อะไรตอนนี้

27 พฤศจิกายน 2557 ... โม้เรื่องสบู่ สินค้าไทย สมุนไพร โอทอป เหมาะกับสาวโบราณอย่างป้าโอ้ท ^_^

มื้อนี้ที่ร้านปูสีฟ้า BlueCrabGrill

22 พฤศจิกายน 2557...สองคนพากันไปเติมพุงที่ร้าน บลู แครบ กริล (ปูสีฟ้าย่าง ฮ่าฮ่า ป้าโอ้ทแปลเอง)

นักเรียนกับผู้สนับสนุนการศึกษา

15 พฤศจิกายน 2557

ในขณะที่สองคนพร้อมจะออกไปเติมพุงให้เต็ม

นักเรียน : ยูคิดว่าโครมบุ๊คดีไหม?
ผู้สนับสนุน :  เป็นไง?

นักเรียน : เหมือนแทบเลท แต่เป็นแลบทอป แต่ไม่ใช่ เพราะไม่มีช่องอ่านดิสก์ ไม่มีวินโดวส์ด้วย
                ไอคิดว่าน่าจะลงวินโดวส์ได้นะ จะซื้อดีไหมถูกดี ไอไม่อยากลงวินโดวส์ที่คอมตัวใหญ่
ผู้สนับสนุน:  แล้วยูต้องใช้วินโดวส์ทำไม

นักเรียน : ต้องใช้ออฟฟิศทำการบ้านเอกสารอยู่น่ะซิ แต่อยากได้แลปทอปมากกว่า จะเอาแมคดีหรือเอา
               วินโดวส์ดี
ผู้สนับสนุน : เอาแมคดีกว่าไหม ยูน่าจะใช้ได้มากกว่าวินโดวส์

สองคนขึ้นรถ ถึงจุดหมายจัดการสั่งอาหาร และเติมจนพุงขยาย ระหว่างรอพนักงานคิดค่าเสียหาย

นักเรียน : ยูไม่ต้องให้ของขวัญอะไรไอนะทุกเทศกาล เก็บไว้ซื้อสิ่งที่ไอต้องใช้ดีกว่าเพราะหลายตังค์
              แลบทอปใหม่ แล้วแทบเลทกะปากกาอีก
ผู้สนับสนุน: ยูจะเอาแลบทอปแล้วจะเอาแทบเลททำไม

นักเรียน: แทบเลทกะปากกาสำหรับงานออกแบบ ใช้เหมือนเม้าส์ ไม่ใช้แทบเลทแบบนั้น
ผู้สนับสนุน : .....


กว่านักเรียนจะจบ เดือดร้อนเป๋าผู้สนับสนุนอีกหลายทีเดียว ^_^

เพื่อนเบี้ยววันพรีเซนต์

13 พฤศจิกายน 2557...ก่อนกลับบ้าน

โบร์ชัวร์ก่อนส่งครู

14 พฤศจิกายน 2557...ออกแบบโบร์ชัวร์สถานที่ประวัติศาสต­ร์

เล่าจากห้องสอบภาษาอังกฤษที่โรงเรียนจ้า

13 พฤศจิกายน 2557

สวัสดีจ้า ตอนนี้เวลานี้ 10:45น. เช้าๆ นักเรียนป้าโอ้ททำข้อสอบภาษาประกิตเสร็จตั้งแต่ 10 โมง ไม่ใช่เก่งนะ แต่เมื่อเสร็จแล้วคิดไม่ออกจะนั่งแช่อยู่ใย ตอนนี้เวลาเหลืออีกสองชั่วโมงจะเรียนคาบต่อไป จะนอนในรถก็หนาวจัง วันนี้อากาศลดฮวบๆ ออกจากบ้านมา 37 ฟาเรนไฮต์ น่าจะราวๆ 2-3 เซลเซียสมั้ง เข้าเฟสบุ๊คเล่นเกมส์ดีกว่า แต่มาโม้ก่อนดีที่สุด อ่อ! นักเรียนป้าโอ้ทจัดการเพิ่มภาษาไทยให้คอมฯในห้องเรียนอีกแล้ว คนละห้องกับครั้งก่อนนะ 😁

เทอมนี้นักเรียนป้าโอ้ทเตรียมตัวตกวิชาภาษาประกิตเพื่อเรียนต่อ แปลว่างี้มั้งเน่อะ (English for degree) คือถ้าไม่เรียนต่อในหลักสูตรของวิทยาลัยก็ไม่ต้องเรียนเล่มนี้ คะแนนป้าโอ้ทได้ไม่ดี ณ วันนี้ยังได้ไม่ถึงเกรดซีด้วย (75) แต่ลุ้นทีละนิดๆ ตั้งแต่ 50 ขึ้นมา 57 ขึ้นมา 60 เพิ่งเช็คตะกี้ 62.55 เนื้อหาต้องอ่านและจำเยอะ คำศัพท์ก็ต้องท่อง แล้วนักเรียนป้าโอ้ทเนี่ยไม่ชอบท่องจำเอาเสียเลย แต่ละครั้งอ่านหนังสือ ท่องศัพท์คืนก่อนสอบเท่านั้นแหละ เพราะเตรียมตัวก่อนหน้าจำไม่ได้นั่นเอง ก็พยายามทำความเข้าใจอยู่นะ แต่วิชานี้ครูไม่อธิบายอะไรเยอะ นักเรียนต้องทำความเข้าใจเอง ประหนึ่งเรียนรามฯ ทำให้นักเรียนป้าโอ้ทเบื่อ ซึ่งไม่เคยรู้สึกเบื่อภาษาอังกฤษมาก่อน โดยรวมไม่เบื่อนะ เฉพาะวิชานี้ล่ะเบื่อมาก ถึงกำหนดส่งการบ้านทีไรกดดันเหมือนจะบีบหัวตัวเอง นักเรียนป้าโอ้ทไม่ชอบการเขียนที่ต้องสรุป เขียนจากข้อมูลคนอื่น (ที่มีอยู่แล้วให้เป็นคำตัวเอง) ยากจัง ไม่เหมือนเขียนเอง ทำให้นึกถึงนักเรียน ปริญญาโท ปริญญาเอก เขาทำวิจัย และต้องเขียนวิทยานิพนธ์กันเล่มโตๆ เก่งมากๆเลย แค่ป้าโอ้ทเขียนสามหน้ายังแทบแย่

เพื่อภาพที่ชัดเจน นึกตามนะคะ ว่าหนักหนา สาหัสสำหรับนักเรียนป้าโอ้ทที่ไม่ชอบการท่องจำแค่ไหน หนังสือที่เรียนเทอมนี้คือ อเมริกันเวย์ (American Ways) เนื้อหาเกียวกับประวิติศาสตร์ล้วนๆ เริ่มตั้งแต่ใครเป็นผู้จับจองพื้นที่ และกำหนดเป็นอเมริกา และเขียนรัฐธรรมนูญ ว่ากันไป ในเล่มมีทั้งหมด 12 บท แบ่งสอบเป็นสี่ยูนิต ยูนิตละ 3 บท ข้อสอบแบ่งเป็นคำศัพท์ และ เขียน

คำศัพท์เนี่ยไม่ได้เขียนความหมายนะ ถ้าเขียนความหมายง่ายกว่าหมูอีก แต่ต้องรู้ความหมาย ต้องรู้ว่าหน้าที่ของคำ และคำนั้นพอเปลียนหน้าที่ต้องเปลียนโฉมด้วย แล้วความหมายหลายๆคำ คล้ายกันแต่ต่างสถานการณ์ ต้องเข้าใจโจทย์และเลือกให้ถูก จากนั้นมีคำมาให้และต้องแต่งประโยค ซึ่งประโยคที่แต่งกำหนดว่าต้องเป็น คอมพาวด์ (Compound Sentence) คือไม่ใช่แค่ I am a student. แต่ต้องมีอะไรต่อไปอีก เช่น I am a student who came from Thailand.

ส่วนเขียน ต้องจำเนื้อหาทั้งหมดสามเรื่อง(หนึ่งยูนิต) แล้วเดาเองว่าข้อสอบจะออกอะไร แต่ความยากเพิ่มมาอีกเพราะระหว่างบทเรียนยังมีเรื่องอ่านนอกห้อง มีหนังให้ดูทีเ่กี่ยวเนื่องกับประวัติศาสตร์ช่วงนั้นๆ ที่เรียนแล้วทั้งหมดนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งที่นักเรียนต้องเดาเองว่าอะไรจะออกข้อสอบ แล้วระหว่างนั้นยังมีงานกลุ่ม งานรายบุคคล อ่านเรื่องและเขียนออกมาเป็นคำพูดตัวเองอีก...

เหนื่อยหรือยังค่ะผู้อ่านที่น่ารัก 😇

เรื่องสอบเนี่ยนะ หรือ อะไรที่เป็นเล่ม ต้องเขียนเป็นลายลักษณ์อักษร นักเรียนป้าโอ้ททำไม่ดี แต่พยายามทำ มีคะแนนนิดนึง ดีกว่าไม่มีเลย จริงปะ ยังมีลุ้นเกรดค่อยๆกระเตื้องที่ละนิด ละนิด นักเรียนป้าโอ้ทถนัดลงมือทำและพูด อธิบายสิ่งที่ทำมากกว่า ให้ทำกิจกรรมดีกว่านั่นเอง ซึ่งวิชาสาขาเนี่ยงานเยอะ พูดทุกสัปดาห์เลย ไม่ต้องกังวลคำศัพท์และแกรมม่าด้วย วัดผลไม่มีสอบเป็นข้อเขียน แต่ลงมือทำของหรือออกแบบงานกราฟฟิค แล้วพูด อธิบายสิ่งที่ทำ ถ่ายรูปก็ถ่ายตามโจทย์ ไม่ง่ายนะ แต่ความกดดันเรื่องภาษาประกิตไม่มี

บางคนคงคิดว่า เอ! อยู่ต่างประเทศ ใช้ภาษาประกิตทุกวันยังมีปัญหาอีกเหรอ? ภาษาประกิตที่สื่อสาร พูดกัน กับในบทเรียนต่างกันคนละมุมเลยค่ะ ตอนสื่อสารไม่ต้องนึก หรือ กังวลว่าจะถูกแกรมม่าไหม จะใช้คำถูกไหม ถ้าไม่ใช่เราพูดใหม่ หรือ ถามคนที่เราสื่อสารได้ว่าเขาเข้าใจไหม ส่วนมากแม้จะใช้ผิดคำเขาก็เข้าใจว่าเราหมายถึงอะไร คนที่เป็นเจ้าของภาษาเองหลายๆคนยังใช้ผิดเลย แต่ในบทเรียนเนี่ยต้องเปะ ต้องถูกตามกฎ ตามแกรมม่า ต้องใช้คำวิชาการ เรียกว่า อะ คา เด มิค (Academic) จะใช้คำบ้านๆ ไม่ได้นะ เช่นคำว่า Happy เนี่ยสมมุติว่าเขียนไปแล้วจะเขียนอีกซ้ำๆ ไม่ได้เชียว ระดับวิทยาลัยต้องใช้คำอื่น เช่น Joyful หรืออื่นๆ ตอนนี้นักเรียนป้าโอ้ทนึกไม่ออก

ผู้อ่านพอนึกภาพออกนึกที่นักเรียนป้าโอ้ทโม้ให้อ่านวันนี้ พักไว้เท่านี้ก็แล้วกัน นักเรียนป้าโอ้ทไปเล่นเกมส์ล่ะ เขียนยาวไปน่าเบื่อ เก็บไว้เขียนคราวหน้าบ้าง

ขอบคุณที่แวะมาอ่าน หรือ หลงเข้ามาก็ขอบคุณนะคะ

ไม่ใช่ญาติ...

8 ตุลาคม 2557...

สวัสดีค่ะ ไม่ได้เล่าอะไรให้อ่านกันนานแล้วเน่อะ ตั้งแต่ปรับสถานะเป็นนักเรียนเต็มเวลา เวลาทำสิ่งต่างๆ ลดน้อยลง แต่ก็ยังทำทุกสิ่งที่เคยทำครบเพียงแต่เวลาน้อยลง

วันนี้จะเล่าถึง"ญาติ" ในต่างประเทศ ญาติที่ไม่ใช่ญาติเพราะไม่มีส่วนเกี่ยงข้องกันโดยสายเลือดแม้แต่น้อย เอะ! ยังไง งง ล่ะซิ ท่านผู้อ่าน ^_^

ป้าโอ้ทมาอยู่ที่อเมริกาตัวเดียว หัวเดียว มีมิสเตอร์นี่ล่ะเป็นญาติติดหนึบ ป้าโอ้ทติดมิสเตอร์น่ะ แล้วญาติที่ป้าโอ้ทกล่าวถึงคือเพื่อนๆ คนไทยที่มีชีวิตต่างแดนเหมือนกันนี่ล่ะ เพื่อนส่วนใหญ่ 99.99% ของป้าโอ้ทไม่เคยเจอตัวตนกันมาก่อน มารู้จักพบหน้ากันที่นี่ล่ะ หลาย ๆ คน ติดต่อกันในสังคมออนไลน์ อีก 0.01% ป้าโอ้ทเจอกันมาก่อนจากไทยและยังคงติดต่อ เจือจุนกันอยู่เสมอ

ที่บอกว่า"ญาติ" เพราะเราช่วยเหลือกัน จุนเจือกัน ไปมาหาสู่กันทั้งที่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยงข้องกัน หลายๆคนยังคงเป็นเพื่อน แต่กับบางคนเจือจุน ช่วยเหลือ เอื้อกันประหนึ่งญาติ แม้บางคนป้าโอ้ทไม่ค่อยจะปลื้มเขานัก แต่ป้าโอ้ทแยกแยะอะไรดีๆในตัวบุคคลนั้น กับสิ่งที่ป้าโอ้ทไม่ปลื้ม ไม่ได้เลวร้ายถึงกับร่วมวงเวียนวิถีชีวิตไม่ได้ พึ่งพากันไป และอีกเหตุผลคือ ตัวป้าโอ้ทเองก็มีสิ่งที่คนอื่นไม่ชอบเหมือนกันนั่นแหละ

ป้าโอ้ทรู้ตัวเองว่าเป็นคนมีน้ำใจคนหนึ่ง ในความมีน้ำใจที่หยิบยื่นออกไปให้เท่าที่ให้ได้ไม่ใช่ให้ไปแล้วตัวเองเดือดร้อน แบบนี้ไม่ให้ดีกว่า ซึ่งใครจะมองว่ายังไง ป้าโอ้ทไม่ใส่ใจ ทำเท่าที่ทำได้ แต่ละคนมีสิ่งเอื้ออำนวยไม่เท่ากัน ปริมาณน้ำใจที่มีให้ กับสิ่งที่ให้ได้ในรูปธรรมไม่เท่ากันเสมอไป

ไม่ใช่ญาติ ก็เหมือนจะเป็นญาติล่ะนะ นี่ล่ะมั้งที่คำโบราณว่า" ลงเรือลำเดียวกัน" อยู่ในสถานภาพเดียวกันเข้าใจกัน แม้บางครั้งอาจไม่เข้าใจกันทั้งหมด แต่ก็ยังมีบางสิ่งที่พูดกันเรื่องเดียวกันเน่อะ

แต่...หลายแต่จัง ป้าโอ้ท ^_^  ป้าโอ้ทเข้าใจนะคะถ้าหลายๆครั้งป้าโอ้ทอาจจะพูดไม่รู้เรื่อง พูดสับสน วกไปวนมา ผู้ฟังก็ใจดี รับฟังอย่างสงบ

จบดีกว่า ทำการบ้านต่อ หลังจากสู้กับเจ้าไวรัสในแลบทอปมาสามวัน สามคืน ในที่สุดป้าโอ้ทก็ชนะ เยๆๆ
ดีที่มิสเตอร์ซื้อโปรแกรมทั้งหลายแหล่ไว้ มีลิขสิทธิ์ มีรหัสใส่ได้เอง ทำเอง ไม่ต้องเสียตังค์ซ่อมแพง ๆ

เตรียมลงทะเบียน สปริง 2015

5 พฤศจิกายน 2557  ก่อนกลับบ้านโม้สักนิด สภาคองเกรสน่าจะเป็นวุฒิสมาชิกนะคะ  ป้าโอ้ทก็ไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่า การเมืองเนี่ยไม่รู้เลย

น้ำมะพร้าว

31 ตุลาคม 2557...ป้าโอ้ททำวิดิโอมาสนุกๆ  ภูมิใจนำเสนอน้ำมะพร้าวป๋องของไทย ทำได้น่าสนใจมากป้าโอ้ทซื้อเพราะรูปแบบป๋องนี่ล่ะ แต่เปิดไม่ได้ เพราะเปิดไม่เป็น เพื่อนฝรั่งเขาเปิดได้ น้ำอร่อยชื่นใจ ^_^

ห้องพักนักเรียน

22 ตุลาคม 2557

ผลงานนักเรียนป้าโอ้ท แมวพูดได้ 60 นาที

22 ตุลาคม 2557

มีผลงานมาให้ดูอีกค่ะ

ผลงานนักเรียนป้าโอ้ท จดหมายข่าว

20 ตุลาคม 2557

ผลงานจดหมายข่าวชิ้นแรกเสร็จแล้ว ป้าโอ้ทภูมิใจตัวเองจัง 😁

กินเงาะกระป๋อง

15 ตุลาคม 2ชช557

มีเรื่องเล่าสู่กันฟัง อัพเดทนักเรียนป้าโอ้ทจ้า

โล่งอก

14 ตุลาคม 2557

วันนี้เลิกเรียนหกโมงเย็น กลับถึงบ้านทุ่มกว่าๆ หิวมากจัดการตรงรี่เข้าครัว กุ๊ก กัก ได้ข้าวราดผัดพริกไก่ กับ น้ำพริกมะขาม เติมพุงจนเต็ม ขึ้นบ้านอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยเข้าห้องเรียน (ห้องส่วนตัวป้าโอ้ทมีทุกกิจกรรมในนี้ ถ่ายรูป คอมพิวเตอร์ หนังสือเรียนกองบนเตียง รกที่สุด) ตั้งใจทำการบ้านออกแบบโลโก้ต่อ แต่แล้วเล่นเพลิน ดูโน่น นี่บนอินเตอร์เนตไปสบายใจ สรุปการบ้านไม่ได้จับ พรุ่งนี้มีวิชาเดียว ห้าทุ่มครึ่งนึกทบทวนว่าพรุ่งนี้มีกำหนดส่งงานอะไรบ้างน๊า? เหลือบมองปฎิทิน จ๊ากกกก! กำหนดส่งออกแบบสินค้า กับโลโก้ที่ยังทำไม่เสร็จนี่หว่า แต่จำได้ว่าไม่ใช่พรุ่งนี้ โอยๆ ถ้าใช่นักเรียนป้าโอ้ทไม่มีงานส่งโดนเนรเทศออกนอกห้องแหงๆ (คุณครูจะให้นักเรียนที่ไม่มีงานส่งตามกำหนดออกนอกห้อง 15นาที ถึง 1 ชั่วโมง) "เอาไงดีล่ะ จะทำให้เสร็จ นอนเช้า หรือ จะไม่ไปเรียนดี" นักเรียนป้าโอ้ทคิด  ไหนดูเอกสารให้แน่ๆซิ ... เยๆ กำหนดส่งวันที่ 22 พรุ่งนี้เป็นความคืบหน้าเท่านั้นซึ่งป้าโอ้ทให้คุณครูดูโลโก้แล้ววันนี้ คืนนี้ทำเพิ่มแล้วเอาไปให้ดูใหม่พรุ่งนี้ ค่อยโล่งอก นึกว่างานเข้านักเรียนป้าโอ้ทซะแล้ว บนปฎิทินดันจดแต่วันที่ 15 ไม่ได้จดวันที่ 22 รีบเติมซะบัดนาว จบข่าวก่อนนอน 23:57 น

แหนมข้าวทอดยำ บ้านดาว

10 ตุลาคม 2557.

วันศุกร์นักเรียนป้าโอ้ทไม่มีเรียน การบ้านยังไม่เสร็จแต่อยากกินส้มตำกะแหนมข้าวทอดยำ เพื่อนชวนป้าโอ้ทไม่ปฎิเสธซิเพราะไม่ได้กินหลายปีแล้ว

กลางเทอมแล้ว

8 ตุลาคม 2557

เวลาผ่านไปแป๊บเดียวนักเรียนป้าโอ้­ทเรียนถึงกลางเทอมแล้ว เป็นอย่างไรบ้าง เล่าให้ฟัง

เพิ่งเลิกเรียนจ้า

25 กันยายน 2557

เม้าท์ มอย โม้

มัวแต่โม้เกือบไปโรงเรียนสาย

17 กันยายน 2557

เรื่องเล่าเช้านี้โดยป้าโอ้ท มัวแต่โม้เกือบไปโรงเรียนสาย เส้นยาแดงผ่าแปด 

วิชาเช้านี้ถ้าไปสายต้องคิดสร้างสรรค์เพื่อให้คุณครูเปิดประตู เคาะเฉยๆไม่เปิด 

ป้าโอ้ทจะไม่ไปสายเป็นอันขาด แต่เมื่อเช้าเสียวมาก ดีใจไปถึงประตูยังไม่ปิด

บัตรเชิญ งานชิ้นแรก

15 กันยายน 2557...การบ้านชิ้นที่สองวิชา อินโทร ทู ดีไซน์ (Intro to Design)  การออกแบบเบื้องต้น

ถ่ายรูปการบ้านที่ไวท์เคลย์คลีก

15 กันยายน 2557...ทุกอย่างตามที่พูดในคลิปค่ะ ^_^

ยกมือก่อนใคร

13 กันยายน 2557...นักเรียนนอก(ประเทศไทย)มีความมั่นใจ มีชัยไปอีกหนึ่งก้าว 😁



ป้าโอ้ทลืมบอกว่า นักเรียนในห้องเรียนป้าโอ้ทแต่ละห้องไม่เยอะนะคะ มากสุด 18 คน ไม่เหมือนที่ไทยเน่อะ

ป้าโอ้ทเคยเรียนในชั้นมี 50 กว่าคนแน่ะตอนมัธยมต้น และ พาณิชย์ เรียนรามฯ ไม่ต้องพูดทุกคนคงรู้

คุณครูที่นี่จำนักเรียนได้แม่นมาก ป้าโอ้ทเองคุณครูก็จำได้ เวลาไม่เข้าใจอะไร ถามทุกครั้งด้วย ถามบ่อย

คุณครูยิ่งจำได้แม่น 😜

สามเหลียมทองคำ Gloden Triangle Nov 23 2013

23 พฤศจิกายน 2557...วันนี้เส้นทางสายเหนือพักที่สามเหลี่ยมทองคำค่ะ ตามป้าโอ้ทมานะคะ เดินขึ้นเขากันนิดหน่อย แฮ่ก แฮ่ก

แฟลชไดรพ์น่ารัก

12 กันยายน 2557...ป้าโอ้ทชอบแฟลชไดรพ์น่ารัก เอามาให้ดู ขายนิดนึง ^_^

พูดอะไรเยอะแยะ เกินเวลากำหนด

11 กันยายน 2557

สวัสดีค่ะ ป้าโอ้ทปูเสื่อนั่ง นอนเล่นใต้ต้นไม้ที่โรงเรียนระหว่างรอเรียนคาบต่อไป มีเรื่องขำ ที่ไม่รู้ว่าจะมีใครขำกับป้าโอ้ทไหมมาเล่าค่ะ ขอบคุณที่มาดูและฟังป้าโอ้ทนะคะ

ปล. ป้าโอ้ทพูดผิดในคลิป ฤดูใบไม้ร่วงต่างหากคะ Fall ฟอล ไม่ใช่ใบไม้ผลิ

ดูกระเป๋านักเรียนป้าโอ้ท

10 กันยายน 2557

เมื่อต้องขยันทั้งๆที่ไม่ได้ขยัน ก็ต้องขยันนะคะ

ในคลิปบอกวันที่ผิด

.

เพื่อนนักเรียนทำงานกลุ่มด้วยกันแต่ไม่ปรึกษากัน

8 กันยายน 2557

เล่าสู่กันฟังค่ะ ไม่มีเจตนาตำหนิใคร เผื่อจะเป็นประโยชน์กับทุกคนที่อยู่ในสถานะนักเรียนเหมือนนักเรียนป้าโอ้ท



ขอบคุณที่แวะมาดูและฟังนะคะ

เล่าเรื่องจากห้องเรียน

5 กันยายน 2557

สวัสดีค่ะ วันนี้นักเรียนป้าโอ้ทไม่มีเรียน เล่าเรื่องจากห้องเรียนที่บ้าน 😁

ท้อได้ ถอยได้ แต่อย่าเลิก

3 กันยายน 2557

เล่าสู่กำลังจากนักเรียนป้าโอ้ท จากลานจอดรถที่โรงเรียนก่อนกลับบ้าน 

เป็นกำลังใจให้ตัวเองและนักเรียนไทยที่เรียนต่างประเทศทุกคนค่ะ

เล่าสู่กันฟังจากโรงเรียน

2 กันยายน 2557

บ่นอีกแล้วนักเรียนป้าโอ้ท ขอบคุณที่ฟัง และ เป็นเพื่อนนะคะ😁

ป้าโอ้ทแอบสะใจเล็กเล็ก (ร้ายนะยะ)

2 กันยายน 2557

อยากเล่า…เพื่อนๆที่เข้ามาทักทายป้าโอ้ทประจำคงจำได้วันก่อนป้าโอ้ทโพสไว้ว่าดุเพื่อนสนิทอายุ18จนเขาโกรธ ตอนนี้คุยกันปกติแล้ว ไม่สาวไส้ (แชทแรงใส่กันก่อนหน้า แล้วป้าโอ้ทไม่ต่อ เลยลงเอยด้วยดี) วันนี้ในห้องเรียน รายงานกลุ่ม ส่งเอกสารฉบับแรกวันนี้ ป้าโอ้ทกระหยิ่ม ยิ้มย่องในใจ เมื่อคุณครูขึ้นกระดานว่า สิ่งที่ทุกคนขาดในเอกสารวันนี้คือ… นั่นคือสิ่งที่ป้าโอ้ทบอกเพื่อนที่ทำเอกสารว่าต้องมีสิ่งนั่นใส่ไปด้วย แต่น้องเขาตอบมาว่า  “โน” ถึงสามครั้ง แล้วเป็นไงล่ะ…นึกสะใจเล็กๆ เป็นนางมาร แต่เราคุยกันแล้ว ป้าโอ้ทเลยหันไปคุยกับเพื่อนร่วมกลุ่มทั้งสองด้วยน้ำเสียงขำๆ น่ารัก ในแบบป้าโอ้ทต๊อง ” ไงล่ะเพือน ไอบอกแล้ว ยูบอก โน” สองคน ยิ้มแหยๆ

ป้าโอ้ทดุ

28 สิงหาคม 2557

วันนี้นักเรียนป้าโอ้ทดุเพื่อนสนิทอายุ 18 จากอัฟกานิสถาน (คนนี้รู้จักกันเทอมที่แล้ว เรียนด้วยกันทุกวิชาตลอดเทอม ) ป้าโอ้ทเลี่ยงนั่งคู่ และ ทำงานกลุ่มกับน้องเขาตลอดเทอม เพราะรู้ว่าต้องผิดใจกันแน่ๆ ป้าโอ้ทรู้ตัวเอง ไม่ใช่น้องหรอกนะ และแล้ววันนั้นก็เกิดขึ้น เมื่อเทอมนี้ต้องทำงานกลุ่ม และน้องถามป้าโอ้ทว่าจะทำกับเขาไหม

ป้าโอ้ทตอบตกลงเพราะคิดว่าเป็นเทอมสุดท้ายที่จะเรียนด้วยกัน เพราะเราเรียนกันคนละแผนก น้องคนนี้เขาทำอะไรต้องดีที่สุด และต้องได้เกรด เอ ซึ่งไม่ใช่ป้าโอ้ท เพราะป้าโอ้ทผ่านวัยเรียนอย่างบ้าคลั่งและทุ่มเทมาแล้ว วันนี้แค่ไม่ต้องซ้ำ จ่ายเงินใหม่ก็พอ ป้าโอ้ทต้องการเรียนให้ได้ความรู้ และทำงานเท่านั้น เรื่องเกิดขึ้นเพราะวิชาภาษาอังกฤษเล่มสุดท้ายนี่ล่ะ เล่มนี้นักเรียนต่างชาติที่ไม่ใช่อเมริกันต้องเรียนทุกคน รวมถึงที่จบไฮสคูลที่นี่ก็ต้องเรียน เรื่องมีอยู่ว่าป้าโอ้ทตั้งใจไม่ออกความเห็น บอกน้องว่าจะให้ทำอะไรก็บอกจะทำ แบ่งหัวข้อมาให้ก็จะทำ ป้าโอ้ทเสนอความคิดไปสองครั้ง น้องตอบปฎิเสธ…

ไม่เป็นไร เฉยไว้ จนกระทั่งมีเพื่อนที่ไม่ได้มาวันแรก ครูให้เข้ากลุ่มด้วย ป้าโอ้ทบอกน้องกับเพื่อน แบ่งมาเลยนะ ให้ทำอะไร น้องตอบมาว่า ทำไมยูไม่ออกความคิดล่ะ …

เอาล่ะ ป้าโอ้ทเริ่มเคืองแล้ว จากนั้นคุยกันแบ่งว่าใครทำอะไรในรายละเอียด ด้วยที่ใช้ภาษาอังกฤษ สามคนไม่ใช่อเมริกันสักคน น้องพูดมา ป้าโอ้ทกับเพื่อนอีกคนเข้าใจตรงกัน เราตอบน้องไปว่า “โน” ไม่ได้ ต้องแบบนี้…แต่น้องยังไม่ฟัง ยังคงพูดเหมือนเดิม ป้าโอ้ทแตกโพล่งเลย พูดเสียงดังใส่น้อง ขณะนั้นนักเรียนอื่นๆ ออกจากห้องไปหมดแล้วนะ เหลือเราสามคนกับคุณครู ป้าโอ้ทหันไปบอกครูว่า(ตามที่น้องพูด) ซึ่งครูเห็นด้วยกับป้าโอ้ทและเพื่อนอีกคน น้องเงียบสนิทไม่พูดอะไร เราสามคุยแบ่งงานกันต่อเพราะเพื่อนอีกคนเป็นผู้ชายเขาดึงให้เข้ามาที่งาน หลังจากคุยกันเข้าใจ น้องเก็บของออกจากห้องทันที…

ปกติป้าโอ้ทไม่แสดงความโกรธออกมาแบบนี้ จะมีสติ และยับยั้ง แต่คราวนี้หลุด แล้วนึกได้ตอนพูดไปแล้ว ยั้งไม่ทันรู้สึกเสียใจ ป้าโอ้ทส่งข้อความขอโทษน้องก่อนไปเรียนคาบต่อไป เลิกเรียนตั้งใจจะโทรไปคุย แต่ได้ข้อความตอบมายาวเชิงตำหนิ และ สอน …ถ่านกำลังจะดับ ไฟติดมาอีก เข้าใจว่าน้องเขาโกรธแหละ แต่เราก็โกรธไง ขอโทษแล้วจะอะไรอีกล่ะ ส่งข้อความโต้ตอบกัน สามสี่ครั้ง ป้าโอ้ทตัดสินใจไม่ตอบดีกว่าไม่อยากยาว โทรปรึกษามิสเตอร์เอาไงดี เพราะส่วนตัวป้าโอ้ทไม่ทำอะไรแล้ว ขอโทษแล้วไม่จบก็ไม่สนแล้ว แต่มิสเตอร์บอกให้ง้อเขา ป้าโอ้ทเลยคิดว่าจะง้อเขาเมื่อเจอกันครั้งต่อไป ถึงบ้านเล่ารายละเอียดให้มิสเตอร์อีกรอบ พร้อมกับพูดและทำเสียงเหมือนที่ดังใส่น้อง และให้มิสเตอร์อ่านข้อความโต้ตอบ มิสเตอร์บอกว่าป้าโอ้ทไม่ควรว่าน้องต่อหน้าคนอื่น

ป้าโอ้ท: “ไอรู้ว่าผิด ก็ตอนนั้นโกรธนี่ แต่ขอโทษแล้วจะให้ทำไงอีกล่ะ”
มิสเตอร์บอกให้พูดว่า” ขอโทษนะ เรามาเป็นเพื่อนกันอีกได้ไหม” โอ้ยอะไรจะหวานแหว๋ว

ป้าโอ้ท: ” ยูคิดว่าไอจะพูดแบบนี้เหรอ”
มิสเตอร์ : ” โน “

สรุป: มิสเตอร์บอกป้าโอ้ทว่า ยูน่ะชอบชน (เผชิญหน้าจังๆ) อยู่เรื่อย บางเรื่องอ้อมบ้างก็ดีกว่านะ นึกถึงพ่อเลย พ่อเคยบอกแบบนี้

ขี้เกียจ แต่ ขนไม่งอก

31 สิงหาคม 2557

นักเรียนป้าโอ้ทไปโรงเรียนเทอมที่สองหนึ่งสัปดาห์ และหยุดรวดเดียวสี่วัน เพราะเทอมนี้ตารางเรียนแค่สี่วัน วันศุกร์ว่าง (ลั่น ล้า) และวันที่ 1 กันยายน เป็นวันแรงงานของอเมริกาโรงเรียนปิดจ้า รวบยอดสี่วัน

นักเรียนดีใจหยุดต่อเนื่องสี่วัน แต่ไม่ได้ทำอะไรสนุกๆอย่างใจอยาก เพราะการบ้านที่ต้องนำเสนอวันอังคาร และวันพุธ หลังจากหยุดนี่ล่ะ การบ้านวิชาสาขาสองวิชา ทำเสร็จเรียบร้อยด้วยความหรรษาเพราะชอบ ออกแบบถุงนำเสนอเรื่องราวนิดหน่อยเกียวกับตัวเอง วิชาการออกแบบเบื้องต้น (Intro to Design) และอีกวิชาการถ่ายภาพ 1 (Photography I) ถ่ายภาพชุดสามภาพบอกถึงตัวเอง ทำไม่ยาก ไม่ง่าย และไม่
เครียด คลิกดูวิดิโอ


วิชานี่ล่ะที่นักเรียนป้าโอ้ทกังวล ESL100 (Engiish for Degree) ภาษาอังกฤษสำหรับเรียนต่อไปในสาขาต่างๆ ถ้าไม่ผ่านต้องเรียนซ้ำ เสียเงินใหม่ เป็นเล่มสุดท้ายแต่ยากจังเพราะต้องอ่านเรื่องในหนังสือ และจำให้ได้ ทั้งเรื่องราว และคำศัพท์เพื่อสอบ ข้อสอบไม่ใช้คำถามเลือกตอบ ก ข ค ง แต่เป็นคำถามให้เขียนตอบ Essay เรื่องที่เรียนคือ วัฒนธรรมอเมริกัน An introduction to American Culture แต่ละบทยาวสี่หน้า โอ้ย! ป้าโอ้ทอ่านได้ แต่จับใจความไม่ได้ในการอ่านรอบเดียว เครียดๆ แล้วยังมีรายงานกลุ่มอีก ต้องหาข้อมูล เขียน และ ทำสไลด์ ออกพูดหน้าชั้น


วันนี้เป็นวันหยุดวันที่สาม ป้าโอ้ทพักผ่อนเต็มที่ตั้งแต่วันศุกร์ เมื่อวานทำการบ้านออกแบบถุง กับถ่ายรูป วันนี้เริ่มอ่านหนังสือวิชา ESL100 และหาคำศัพท์นิดหน่อย กดดันจัง คนไม่ชอบอ่านนี่นะ ขี้เกียจ แต่ก็ต้องบังคับตัวเองให้อ่าน ให้ทำ คำศัพท์ก็จำไม่ได้ ถ้าจำอังกฤษเป็นไทยก็พอได้ แต่ต้องจำอังกฤษเป็นอังกฤษ และต้องจำให้ถูกความหมายด้วย เพราะคำเดียวมีความหมายหลายความหมาย ต้องยึดตามเนื้อหาเรื่องนั้นๆ อีกล่ะ และยังต้องหัดแต่งประโยคใช้คำให้ถูกหน้าที่อีก Adjective, Adverb และยัง collocation (คำที่ใช้กับคำอื่นบ่อยๆ เช่น fast food, quick shower) คำเหล่านี้ที่ป้าโอ้ทเรียนต้องจับให้มีความหมายไปแนวทางเดียวกับประโยคทีให้มา ป้าโอ้ทยังไม่สันทัด จับคู่ผิดอยู่เลย

ป้าโอ้ทไม่หวังจะได้ A แต่ต้องการเรียนเพื่อความรู้ที่ไม่รู้ เกี่ยวกับภาพถ่าย ออกแบบ แต่วิชาบังคับนี่ยากจัง เทอมที่ผ่านมา ได้ A มาเพราะตั้งใจเรียน ทำงานส่งไม่เคยพลาด เทอมนี้วิชาสาขาไม่น่าห่วงเพราะคุณครูบอกว่าท่านไม่สนใจคะแนน และ เกรด แต่ท่านต้องให้นักเรียนสักเกรดล่ะ แต่ท่านสนใจที่นักเรียนทุกคนเข้าใจ ทำงานได้ดี ป้าโอ้ทชอบแนวทางนี้ แต่...

ป้าโอ้ทต้องให้ผ่านวิชาภาษาอังกฤษเล่มนี้ให้ได้ ESL100 ขี้เกียจอ่าน แต่ก็ต้องอ่าน และ ก้มหน้าหาข้อมูล ท่องศัพท์ จำได้ไม่หมด ก็จำให้ได้มากที่สุด

ไม่ชอบเลยวิชาท่องจำเนี่ย คุณครูสอนจากหนังสือล้วนๆ และเน้นให้นักเรียน เรียนเอง หาข้อมูลเอง ช่วยตัวเอง เนื้อหาในหนังสือนั่นแหละ อ่านและจำให้ได้  สำหรับคนที่ชอบการท่องจำก็สบายไปล่ะ

อดทน และบังคับตัวเองให้ห่างๆ จากการเล่น ยากจังแหะ

จบ.

มื้อนี้หม่ำกันที่ร้านจาไมกัน (จาไมก้า)

30 สิงหาคม 2557...ร้านนี้มิสเตอร์เป็นคนเลือก ไปกันครั้งแรก

การบ้านชิ้นที่ 1 ถุง

30 สิงหาคม 2557

นักเรียนป้าโอ้ททำการบ้านถุงเสร็จแล้ว เอามาให้ดูค่ะ จากที่เคยโพสไว้คลิปก่อนหน้า

เล่าสู่กันฟัง ที่ครอบฟันตอนหลับ

เล่าประสบการณ์นักเรียนป้าโอ้ทต่างประเทศ

27 สิงหาคม 2557

เทอมที่สองของนักเรียนป้าโอ้ท กับวันที่สาม มีประสบการณ์เล่าสู่กันฟังเล็กน้อยจ้า

นักเรียนป้าโอ้ทวันที่สามเปิดเทอม

27 สิงหาคม 2557

ไปโรงเรียนวันที่สามเทอมใหม่จ้า คุย คุย

เปิดเทอมวันแรก

25 สิงหาคม 2557

นักเรียนป้าโอ้ทไปโรงเรียนวันแรก เทอมที่สองจ้า เม้าท์ โม้ นิดหน่อย

ป้าโอ้ทใจร้าย :(

20 สิงหาคม 2557

ก่อนมิสเตอร์ไปทำงาน บอกป้าโอ้ทว่ามังกี้จับหนูได้อีกแล้ว มิสเตอร์ปล่อยไปนอกบ้านแล้ว หลังจากมิสเตอร์ออกไปแล้วป้าโอ้ทออกไปเก็บกิ่งไม้ในสนามหน้าบ้าน จ๊าก! เกือบเหยียบเจ้าลูกหนูเคราะห์ร้าย ป้าโอ้ทมองให้แน่ใจว่ายังหายใจอยู่ เจ้าหนูกระโดด คงตกใจ ป้าโอ้ทสังเกตเห็นว่าขาหลังหัก โอย! ทำไงดีล่ะ จะช่วยยังไง ป้าโอ้ทรู้สึกใจไม่ดีเลย เหมือนเป็นคราวที่ป้าโอ้ทต้องช่วยเขา แต่ป้าโอ้ทไม่ช่วยอะไร มองแล้วทำใจ ไม่สนใจเขา และหวังว่าเขาจะไม่เป็นอะไร คงจะเดินหลบไป ป้าโอ้ทออกมาดูเจ้าหนูน้อยเคราะห์ร้ายสองครั้ง ในที่สุดพบร่างไร้วิญญาณยังคงนอนนิ่งอยู่ตรงนั้น ตรงที่ป้าโอ้ทเห็นเขา เศร้า :(

ป้าโอ้ทใจร้าย (รู้สึกว่าตัวเองใจร้ายมากที่ไม่ช่วยเขา เห็นเขาหายใจ และเจ็บ) ป้าโอ้ทไม่กล้าจับเขา แล้วไม่รู้ว่าจะช่วยเขายังไงด้วย ในที่สุดเขาก็ขาดใจ คงทนเจ็บไม่ไหว ซึ่งไม่รู้ว่าโดนมังกี้จับได้ตั้งแต่เมื่อไร จนมิสเตอร์มาเห็นตอนเช้า ป้าโอ้ทขุดหลุมฝังร่างน้อยไร้วิญญาณไว้ใต้พุ่มไม้หน้าบ้าน และสวดมนต์แผ่เมตตาให้ เจ้าหนูน้อยเคราะห์ร้ายไปสู่สุขคติ หมดกรรมไปแล้วน่ะ

ไปถ่ายรูปเล่นกับเพื่อน

18 สิงหาคม 2557...วันนี้อากาศดี ป้าโอ้ทนัดเพื่อนไปถ่ายรูปเล่นกันที่ฟาร์มผลไม้แต่ไปถึงฟาร์มปิดวันจันทร์ เราไม่ได้เช็คกันก่อน จุดหมายใหม่อุทยานใกล้ๆนี่ล่ะ เพราะไปไกลไม่ได้เกือบบ่ายสามแล้ว ป้าโอ้ทต้องขับกลับบ้านอีกหนึ่งชั่วโมง มีคลิปมาฝากนิดหน่อยค่ะ

เม้าท์มอย

16 สิงหาคม 2557...อยู่บ้านปูเสื่อหลังบ้าน ลมเย็น

น้ำปลาหวานได้กินซะที Sweet dipping with mangoes and green apples 2014

15 สิงหาคม 2557...ป้าโอ้ทอยู่ต่างประเทศ และทำอาหารไม่เก่งทุกชนิด ในแต่ละวันดูภาพอาหารเพื่อนในเฟสบุ๊ค น้ำลายไหล น้ำตาแทบนองหน้าเพราะไม่สามารถทำได้ รวมทั้งมะม่วงน้ำปลาหวาน ดูภาพเพื่อนๆมานาน ในที่สุดป้าโอ้ทได้มะม่วงดิบมาดีใจมาก จัดเลยๆ และเพื่อนใจดีบอกว่าแอบเปิ้ลเขียวก็ได้ ป้าโอ้ทแสนจะมีความสุข

สวนสัตว์แมรี่แลนด์ Maryland Zoo Aug 9 2014

9 สิงหาคม 2557...ป้าโอ้ทชวนมิสเตอร์ไปสวนสัตว์แมรี่แลนด์ เห็นในเวบน่าสนุก มีสัตว์เยอะ จากบ้านชั่วโมงนิดๆ แต่ปรากฎว่า สัตว์มีน้อย และไม่มีงูไม่มีสัตว์ป่า ที่มิสเตอร์ชอบ มิสเตอร์บอกเบื่อ แดดก็ร้อน แต่สำหรับป้าโอ้ทสนุกทุกที่ เดินไป ถ่ายรูป อัดวิดิโอไป ^_^ ได้ไปเที่ยวที่ไหนก็สนุก

แต่งหน้า (ไม่ใช่คลิปสอนนะคะ)

9 สิงหาคม 2557...วันนี้ป้าโอ้ทแต่งหน้าให้ดูค่ะ ป้าโอ้ทไม่ได้แต่งแบบนี้ทุกวัน ปกติจะทาครีมบำรุงทั้งหลายแล้วทาแป้ง ทาสีผึ้งปาก วันไหนนึกอยากจัดเต็มแต่งแบบนี้ค่ะ แบบของป้าโอ้ทนะคะ ไม่แต่งหนา







ล้างหน้าแล้ว

เต้นลดพุงกับเพื่อน

5 สิงหาคม 2557...ป้าโอ้ทเต้นลดพุงกับเพื่อนทางสไกพ์ เต้นโหยงเหยงไปเรื่อยไม่มีท่าทำตาม เพื่อนเปิดเพลง พยายามบังคับตัวเองเต้นบ่อยๆ อย่างน้อยสามวันต่อสัปดาห์ สักวันๆ พุงยุบ (หวัง) ให้กำลังใจทุกคนที่ออกกำลังกายนะคะ

ผิวนุ่มชุ่มชื่น

3 สิงหาคม 2557

สาวๆที่ผิวแห้ง และยังไม่เคยลองวิธีนี้ (ป้าโอ้ทเห็นมาจากยูตูป ลงมือจัดทันที เห็นผลตั้งแต่ใช้ครั้งแรก และใช้มาเรื่อยๆ) ทาโลชั่นอะไรๆ ก็ผิวแห้งอยู่เหมือนเดิม งั้นมานี้เลย ทาผิวด้วยน้ำมันก่อน อะไรก็ได้ที่ชอบ ป้าโอ้ทใช้น้ำมันนีเวียอยู่ตอนนี้เหนียวไปนิด ( ไว้หมดแล้วจะไปหาที่ไม่เหนียวมาใช้ดูว่าจะได้ผลไหม)  จากนั้นตามด้วยโลชั่นปกติ ผิวนุ่มและชุ่มด้วย ใครยังไม่เคยใช้แบบนี้ ลองนะคะ

เที่ยวเรือประวัติศาสตร์ Historic Ships Aug 2 2014

2 สิงหาคม 2557...ป้าโอ้ทไปวันนี้เป็นครั้งที่สอง ครั้งแรกเมื่อ 15 ธค 2555 อากาศหนาว วันนี้อากาศร้อน คนเยอะมาก แย่งกันเที่ยว เข้าไปในเรือดำน้ำร้อนมาก ถอยก็ไ่ม่ได้ เดินหน้าก็ติด :)

เล่าเรื่องซักผ้า

1 สิงหาคม 2557...ป้าโอ้ทซื้อกะละมังซักผ้ามาแล้วจ้า

ทำพิซซ่าแบบป้าโอ้ท

ป้าโอ้ทออกไปซื้อนม

29 กรกฎาคม 2557

ป้าโอ้ทมีเรื่องเฉิ่มของตัวเองมาเล่า เจ็บแบบสมน้ำหน้าตัวเอง ^_^ บ่ายแก่ๆป้าโอ้ทออกไปซื้อเกิบ จุดประสงค์วันนี้ซื้อนมให้มิสเตอร์เท่านั้นแหละ ส่วนเกิบนี้ สนองความอยาก มุมโปรดร้าน DSW ของป้าโอ้ทคือด้านหลังร้าน ลดราคา Clearance เข้าซองช่องเจ็ด เท้าป้าโอ้ทจ้า ไม่ใช่ม้าแข่ง  รองคู่นั้น คู่นี้ คู่โน่น สนุกสนาน ดูป้ายราคา สีฟ้า สีเขียว สีม่วง สีแดง แต่ละสีลด เปอร์เซ็นต์ไม่เท่ากัน ไม่เป็นไร คู่ไหนชอบ ราคารับได้ ป้าโอ้ทถอย รองไป จนหมดชั้นในซองช่องเจ็ด หนีบมาด้วยสองคู่ แต่ยังลองต่อไปด้วยความหรรษา จนกระทั่งคู่สีน้ำเงิน รัดข้อเท้า สายรัดข้อเท้าต้องจับหนามใส่รูน้อย โอ้ย! หนามทิ่มเข้าไปใต้เล็บนิ้วโป้ของป้าโอ้ทเข้าให้ เลือดตก ยางออก จัดการ ถอดวางที่เดิม แล้วโมโหตัวเอง เดินย้ายไปชมเกิบต่อกลางร้าน (ยังไม่ไป) ^_^ เดิมช่องนี้ เข้าช่องนั้นจนทั่วร้านสมใจ ได้เวลาจ่ายค่าเสียหาย  แล้วตรงรี่ขึ้นรถ แวะซุปเปอร์มาร์เก็ตใกล้ๆ นี่ล่ะ ซื้อนมแล้วกลับบ้าน แต่...

ซุปเปอร์มาร์เก็ตอยู่ศูนย์การค้าเดียวกับเบอร์ลิงตันโค้ชแฟคทอรี่ (ร้านช้อปปิ้งอีกร้าน) ป้าโอ้ทเลี้ยวเข้าลานจอดหน้าร้านช้อปปิ้ง เดิน เดิน เดิน วน ไป วน มา เพลิดเพลิน จนกระทั่ง ห้าโมงครึ่ง จ๊ากกกกกก!  ต้องไปแล้ว นม นม จะได้นมมิสเตอร์ไหมวันนี้  ขยับรถไปจอดใกล้ซุปเปอร์มาร์เก็ต ซื้อนม  และ อื่นๆอีกหลายสิ่ง นั่นหมายถึงป้าโอ้ทยังฉุยฉายต่อในซุปเปอร์มาร์เก็ต วันนี้ต้องไปเรียนภาษาอังกฤษตอนทุ่มซะด้วย จะกลับไปทำอาหารไม่ทัน นี่ล่ะกัน ไก่หมุน ถึงบ้านอุ่น แล้วเสริฟทันใจ กินกับสลัด แค่นี้มิสเตอร์ก็อิ่มแล้ว

ป้าโอ้ทโทรบอกน้องออมจะไปรับ 18.30น. จากบ้านป้าโอ้ทไปไม่เกินสิบนาที แต่ป้าโอ้ทหม่ำๆ เสร็จไม่ทันโทรไปเลื่อนน้องอีก สิบนาที

สองคนถึงห้องเรียนแล้ว แต่...ไม่มีใครเลย โทรถามครูได้ความว่าวันนี้นักเรียนทุกคนติดภาระไม่มีใครมาครูนึกว่าป้าโอ้ทจะไม่มา ประกอบกับลืมโทรแจ้งให้ทราบ  ไหนๆ ก็มาแล้ว น้องออมชวนไปช้อปปิ้งต่อ แต่ช้อปปิ้งของกินจ้า มีซุปเปอร์มาเก็ตใกล้ๆ ป้าโอ้ทหรรษาเดินชมรอบๆ อีก ได้ของกินกลับบ้านมาอีก ^_^

มื้อกลางวันร้านทิมโมธี

27 กรกฎาคม 2557...สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ

ซี่โครงหมู เต้าหู้ Pork ribs with tofu

เมนูตามนึกของป้าโอ้ทเหมือนปกติ 
My menu my creation

1. ต้มซี่โครงหมู กับ คะนอก้อน ให้สุกก่อน จากนั้นใส่ซอสปรุงรสที่อยากใส่ ป้าโอ้ทใส่ ซอสพริก ซอสหอยนางรม ซี้อิ้วขาว น้ำจิ้มไก่ กะปริมาณเอาคะ
Boiled pork ribs with flavor cube until ribs cook then added all seasoning sauce at the picture, then continue cooking until all mixed.

2. เปิดเตาอบ 400 ฟาเรนไฮต์ รอไว้
heat the oven 400F

3. เทซี่โครงหมูที่ต้ม น้ำด้วย ใส่ถาดแก้ว หรือ ถาดสำหรับอบ
put all pork ribs with soup into baking sheet

4. หั่นเต้าหู้แข็งวางด้านบน ใส่ผักตามชอบ ป้าโอ้ทมีถั่วฝักยาว กับ บรอคเคอรี่ นำเข้าอบ 15-20 นาที
sliced tofu put on top with vegetable . I had broccoli and green bean then bake  15-20 minutes

ปล. เมนูนี้ทำให้มิสเตอร์ มิสเตอร์กินไม่หมด ป้าโอ้ทจับทุกอย่างใส่หม้อ เติมน้ำ เป็นต้มจ้า ป้าโอ้ทชอบต้มซี่โครงหมูเปื่อยๆ เติมข้าวแฉะๆ เข้าไปเป็นข้าวต้ม อร่อย

PS: the left over I added water and made it to tasty soup. Added rice to be rice soup. YUM!

สะพานปลา เนเปิ้ล ฟลอริด้า

สวัสดีค่ะ วันนี้ป้าโอ้ทมาชวนเพื่อนๆ ตามรอยเท้าป้าโอ้ทนะคะ ไปเที่ยวฟลอริด้าเมื่อฤดูร้อนนี้เอง และนี่คือหนึ่งช่วงเวลาของเราค่ะ ยามเย็นไปดูพระอาทิตย์ตกที่สะพานปลา แหม! นึกถึงตอนไปดูพระอาทิตย์ตกที่แหลมพรหมเทพ ภูเก็ต  สถานที่ ที่นี่(ป้าโอ้ทหมายถึงทั่วอเมริกา) คาดหวังยากคะ ส่วนมากจะเล็กๆ ไม่มีอะไรตื่นเต้นถ้าเทียบกับบ้านเรา แต่คนที่นี่เขาตื่นเต้นกัน แม้จะสถานที่เล็กๆ เอาล่ะคะ ป้าโอ้ทพรรณาเยอะเกินไปแล้ว มาดูคลิปกันก่อนดีกว่า แล้วถัดไปมีภาพบรรยากาศมาฝาก   

7 กค 57...เย็นนี้มิสเตอร์เสนอสถานที่ กิจกรรมตอนเย็นสามอย่าง คือ ดูหนัง เดินริมหาดในสวนสาธารณะ หรือนวด เสียงส่วนใหญ่ไปดูหนัง แต่มีรอบดึกเกินไป จะไปเดินริมหาดไปไม่ทันเวลาปิด ไม่อยากไปนวด มิสเตอร์เช็คที่ใหม่ ไปดูพระอาทิตย์ตกที่สะพานปลากันดีกว่า

พระอาทิตย์อัสดง ระหว่างทาง ต้นปาล์มประดับด้วยไฟสวยเนอะ ถึงแล้วจ้า ป้าโอ้ทอยากได้ภาพกับป้าย ให้เพื่อนที่ไปด้วยถ่ายให้ แต่เพื่อนปรับ วัดแสงไม่ได้สักที ภาพออกมามืด แสงก็น้อยลงเรื่อยๆ ถ่ายอยู่นั่นไม่พอใจสักทีจนมิสเตอร์เดินไปแล้วเดินกลับมา บอกว่ารีบๆไป จะไม่ทันเห็นพระอาทิตย์ตก ได้ภาพนี้มา เอาล่ะ เป็นรอยจารึกได้ว่าไปมาแล้วจ้า ระหว่างทางเดิน ไปไหน ไหน ป้าโอ้ทก็หาที่ถ่ายได้เรื่อยๆ ^_^ ขอให้มีคนถ่ายให้เถอะ ถ้าเพื่อนไม่ไปด้วยจะไม่เห็นภาพรายทางแบบนี้นะคะเพราะ มิสเตอร์เดินทิ้งห่างไม่เหลียวหลัง     เดินมาถึงสะพานแล้วค่ะ เพื่อนป้าโอ้ทปักหลักถ่ายท้องฟ้าสีอมส้ม อมแดง ถ่ายไม่ได้ซะที หันมาถามป้าโอ้ทว่าปรับกล้องอย่างไรบ้าง ป้าโอ้ทถ่ายแบบรวดเร็ว ไม่ถึงห้าหน้าที่ ได้มาสิบกว่าภาพ ^_^ จังหวะมิสเตอร์เดินกลับมาบอกว่าตรงโน้นมีศาลา ป้าโอ้ทหันไปเห็นแสงไฟ รีบจ้ำ เพราะเผื่อจะมีอะไรน่าสนใจให้เก็บภาพก่อนจะมองไม่เห็น มิสเตอร์ชิ้ให้ดูในน้ำ มีปลาโลมากระโดดด้วย โอ้ยๆ ป้าโอ้ทรีบวิ่งไปตรงจุดนั้นแต่ไม่ทันซะแล้ว < ปลายสะพานคนตกปลากันกลุ่มใหญ่เชียวค่ะ ปักหลักกันตั้งแต่เย็น (ป้าโอ้ทได้ยินเขาคุยกัน) ตรงศาลาโน่น คือภาพนี้ค่ะ ภาพต่อจากนี้ป้าโอ้ทถ่ายตอนไปถึง ก่อนฟ้าจะมืดสนิท ยืนบนสะพาน ตั้งกล้องบนราวสะพาน เพราะไม่ได้หนีบสามขาติดไปด้วย แล้ววันนี้่ของเรา ก็จบลง เราเดินทางกลับที่พัก นอนอุ ตุ เตรียมตัวกิจกรรมวันรุ่งขึ้น 

นั่งเรือดูปลาพะยูน

7 กรกฎาคม 2557...ป้าโอ้ทไม่ได้หาข้อมูล เข้าใจว่า เป็นสิงห์โตทะเล นึกได้ตอนคุยกับมิสเตอร์ สิงห์โตทะเลภาษาอังกฤษคือ ซีไลออน Sea lion อ้าวแล้วเจ้านี้อะไรล่ะ ? ฮ่าฮ่า ที่แท้เพื่อนซื้ป้าโอ้ทนี่เอง ^_^

นั่งเรือ รถยกสูง

8 กรกฎาคม 2557...วันนี้นั่งเรือพัดลมอีกแต่ไม่ติด ไม่ต้องลุยโคลน ^_^ จากนั้นต่อด้วยนั่งรถยกสูงลุยน้ำ ล้อโตบะเริ่ม แต่น้ำแห้ง ไกด์บอกต้องฤดูหนาวน้ำจะขึ้นสูง

เมื่อป้าโอ้ทไปหาหมอฟัน

24 กรกฎาคม 2557

ไปทำฟันปกติเมื่อวาน ถูกส่งตัวให้ไปหาหมอฟันผู้เชียวชาญเฉพาะด้าน ระหว่างกลับบ้าน แวะตากแอร์ห้าง แต่ไม่ควักตังค์ซื้ออะไรเลย แค่นี้ก็พอใจแล้ว

นัดมิสเตอร์ที่ร้านโคซี่

23 กรกฎาคม 2557

วันนี้ป้ากะลุงมีนัดทำฟันประจำปี (ปีละสองครั้ง) ทำความสะอาด ตรวจสภาพ (ยั้งกะรถ) คลินิคอยู่ใกล้บ้าน มิสเตอร์หยุดงานครึ่งวันมารับป้าโอ้ทไปพร้อมกัน เสร็จแล้วไปหม่ำมื้อกลางวันใกล้ๆ ร้านนี้ป้าโอ้ทนำเหนอ มิสเตอร์ยังไม่เคยลอง ป้าโอ้ทลองแล้วเมื่อห้าปีที่แล้ววันแรกที่ร้านเปิด อยู่ใกล้โบสถ์ที่ป้าโอ้ทเคยเรียนภาษาอังกฤษ จากบ้านขับรถห้านาทีเท่านั้น ร้านอยู่ในดาวน์ทาวน์ใกล้บ้านนี่เองค่ะ มื้อง่ายสไตล์อเมริกัน

บรรยากาศในร้านสบาย แบบร้านทั่วไปที่นี่ค่ะ มีเก้าอี้ไม่กี่โต๊ะ เพราะส่วนมากนักเรียนมาซื้อหิ้ว (เมืองที่ป้าโอ้ทอยู่มีมหาวิทยาลัย) ร้านนี้ไม่มีพนักงานมารับเมนูนะคะ สั่งที่เคาน์เตอร์แล้วนั่งรอเสริฟ กินเสร็จแล้วเอาถาด(ถ้ามี) ไปวางที่ทางร้านจัดไว้ก่อนอำลาร้านกันด้วยนะคะ ตอนเราไปไม่มีลูกค้าในร้าน มิสเตอร์เลือกโต๊ะริมหน้าต่าง (เปิดไม่ได้นะคะเป็นกระจกแบบนี้แหละ เรียกหน้าต่างถูกเน่อะ) ก้มหน้าง่วน เล่นเกมส์ ชูกาคัส 😁

ป้าโอ้ทสั่งง่าย ๆ พิซซ่าหน้าชีส ไม่มีอะไรจริงๆ มีแต่ชีส ที่เห็นนี่สำหรับคนเดียวนะคะ ถ้าสั่งสำหรับมากกว่าหนึ่งคน จะมหึมาแค่ไหนลองจินตนาการกันดูนะคะ ตรงเคาน์เตอร์สั่งอาหาร (ป้าโอ้ทไม่ได้ถ่ายรูปมา) จะมีตู้คุ๊กกี้อยู่ คุ๊กกี้ชิ้นโตเท่าที่เห็น ชิ้นละ เหรียญกว่า ราว 35-40 บาทไทย มีอยู่สี่ชนิด(รส)ให้เลือก มิสเตอร์กับป้าโอ้ทเลือกกันคนละชิ้น  หวานมัน และนี้ของมิสเตอร์ แซนด์วิชแฮม หน้าร้านค่ะ ปูนสีขาวคือทางเท้า ถัดไปเป็นถนน ตรงนี้คือบริเวณดาวน์ทาวน์ มีร้านอาหาร ธุรกิจอื่นๆ โบสถ์ ต่อกันไปตลอดเส้นทางค่ะ ป้าโอ้ทกินแทบไม่หมดแน่ะ พิซซ่าเหมือนจะไม่เยอะ แต่จุกเลยนะ     

 ขอบคุณที่แวะเยียมชมนะคะ

นั่งเรือพัดลม ฟาร์มจรเข้ Everglade Florida Aligator Farm

6 กรกฎาคม 2557

นั่งเรือพัดลมดูตะโขงกันจ้า ฮ่าฮ่า🤣 สนุกสนานเมื่อเรือติดหล่มโคลน ต้องเดินลุยโคลนกันเลย

เสียงถูกตัด

มีเสียงพูด

พายเรือคายัคกลางคืน

5 กรกฎาคม 2557...แผนเดิมของเราคือทัวร์เจ๊ตสกี  สนอร์คกลิ้ง แต่เราทำกิจกรรมกันทั้งวันจนเหนื่อย กลับเข้าโรงแรมตกลงกันว่าไม่ไหว จะไปดูปลาโลมาทัวร์ก็เต็ม มีอีกหนึ่งตัวเลือก พายเรือคายัค ทัวร์อยู่หน้าโรงแรมนี่เองใกล้ๆ พายสบายๆ ลมเย็นๆ แดดไม่ร้อน น้ำใส ไม่รีรอพากันไปเจรจาติดต่อ อะฮ้า! ไกด์แนะนำทัวร์กลางคืน คายัคท้องกระจกติดไฟ เห็นใต้เรือ น้ำตื้น มีสัตว์น้ำ อาจได้เห็นปลาหมึก ฉลามตัวน้อย และอื่นๆ ทัวร์เริ่ม 20.30น แต่กว่าไกด์จะจัดทุกคนลงเรือได้ก็ปาไปเกือบสี่ทุ่ม มีวุ่นวายอยู่กลุ่มหนึ่งคุยจองทางโทรศัพท์แต่ไม่ได้จ่ายเงิน เรือไม่พอน่ะซิ ไกด์ไม่ให้ไป ทางกลุ่มนั่นโวยวาย ไม่ยอม ในที่สุด ไกด์แก้ปัญหาจัดเรือได้จนครบทุกคน

ป้าโอ้ทเห็นลอปสเตอร์ตั้งสามตัวแน่ะ แมงดาทะเล สี่ตัว ปลาดาว มิสเตอร์บ่นตอนแรกว่าไม่เห็นสิ่งมีชีวิตอะไรเลย ป้าโอ้ทเรียกให้ดูก็ไม่เห็น ป้าโอ้ทกะบิ๋มพายหนึ่งลำ มิสเตอร์พายคนเดียวหนึ่งลำ เราสองคนขำมิสเตอร์มากๆ แต่มิสเตอร์เห็นฉลามคนเดียวตอนเช้านะ



เห็นสัตว์ตามธรรมชาติตื่นเต้นกว่าดูในสวนสัตว์เน่อะ

นั่งเรือเร็วที่ไมอามี่

2 กรกฎาคม 2557...วันที่สองของพักร้อนปีนี้ หลังจากรับเพื่อนมาสมทบ เราพากันไปโต้ลม จัดทรงผมใหม่ ด้วยการนั่งเรือเร็วชมรอบๆกัน

หาหมอ กินก๋วยเตี๋ยวร้านเวียดนาม

20 กรกฎาคม 2557 photos

วันนี้ป้าโอ้ทตื่นมาเที่ยงกว่า คุยกับมิสเตอร์เราจะไปดูหนังรอบบ่ายสามโมง ป้าโอ้ทไปหาหมอก่อน ภูมิแพ้กำเริบกลายเป็นซอมบี้แน่ถ้าไม่รีบไปหาหมอตอนนี้

กว่าจะเสร็จจากหาหมอ ไปไม่ทันหนัง มิสเตอร์หมดอารมณ์ ไปหม่ำร้านเวียดนามใกล้ ๆ ก็แล้วกันนะ แวะเอายาร้านขายยาไม่ทันอีกเพราะปิดบ่ายสาม พรุ่งนี้ค่อยไปเอา

จานนี้ของมิสเตอร์พอร์คช้อป เรียกแบบไทยก็หมูย่างนั่นล่ะ ป้าโอ้ทชิมไปนิด อร่อยจัง

น่ากินแต่ป้าโอ้ทไม่กินเนื้อ

และนี่ของป้าโอ้ท 

บะหมี่แห้งชามโต มีซุปแยกอีกหนึ่งถ้วย 

ชุปอร่อย ก๋วยเตี๋ยวจืดนะ ใส่เครื่องปรุงก็ไม่อร่อยเพราะไม่มีพวงเหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวบ้านเรา แต่ราดน้ำซุปเข้าไปเพิ่มรสได้ดีขึ้นเพราะน้ำซุปอร่อย
นีกถึงบะหมี่รถเข็นปั้มน้ำมัน พ่อป้าโอ้ทเคยพาไปนั่งยองกินแถวแยกลาดพร้าว-จตุจักร ถ้าจำไม่ผิดนะ นานมาแล้ว ชามนั้น 10-15 บาทนี่ล่ะ แต่ชามนี้ 2-3 ร้อยบาท ก็พอหายอยากได้บ้าง สำหรับคนนอกบ้าน (บ้านประเทศไทย) คราวหน้าป้าโอ้ทจะชวนชิมก๋วยเตี๋ยวที่ป้าโอ้ททำเองครั้งแรก ติดตามนะคะว่าจะเป็นอย่างไร

ชาไข่มุก ป้าโอ้ทชอบ แต่ไม่อร่อยเหมือนร้านในห้างที่ป้าโอ้ทไปซื้อประจำ แก้วนี้ราคา 100 บาท (สามเหรียญกว่า)

บ้านลิง

7 กรกฎาคม 2557...วันนี้มิสเตอร์พาไปบ้านน้องลิง เสียดายไม่ได้อยู่ดูกลอลิร่าโชว์ เพราะต้องไปรับเพื่อน

ปั่นสามล้อน้ำ Tigertail Beach Marco Island Florida เล่นน้ำทะเล น้ำตื้น

7 กรกฎาคม 2557

วันนี้มิสเตอร์พาถีบสามล้อ

ฟอตเซคฮาเร่ เทเลอร์ Fort Zachary Taylor July 5 2014

5 กรกฎาคม 2557...วันนี้เรามาเล่นน้ำทะเลกันที่นี่ล่ะ หลังจากหาหาดสะอาดมาสองวัน เราเห็นหาดนี้ ที่สวนฯ ตอนนั่งเรือท้องกระจก และเป็นที่เดียวกับเจ้าหน้าที่โรงแรมบอกมิสเตอร์ นึกว่าจะไม่ได้ลงน้ำทะเลที่คีย์เวสซะแล้ว



ป้าโอ้ทไม่รู้ประวัตินะ เพราะไม่ได้อ่าน เห็นภาพในเอกสารแนบมากับค่าเข้า เดาว่าเมื่อก่อนน้ำล้อมรอบ เพราะสถานที่ทหารอยู่กลางน้ำ จะเรี่ยกว่า ฟอร์ต Fort แต่ปัจจุบัน น้ำเข้าไม่ถึง มิสเตอร์บอกว่าเมื่อก่อนมี สามชั้น แต่ทุบเหลือสองชั้นที่เห็นปัจจุบัน

กลับบ้าน

10 กรกฎาคม 2557 ... วันพักผ่อนของเราปีนี้ก็หมดลง ได้เวลากลับบ้านแล้ว

มีเรื่องเล่า...

เส้นทางต้องต่อเครื่องจากไมอามี่มาแอตแลนต้า และ จากแอตแลนต้าไปฟิลาเดลเฟีย
หลังจากเราสองคนถึงเกตที่ต้องขึ้นเครื่องแล้วมีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมง ป้าโอ้ทให้มิสเตอร์ซื้อสลัด
มาให้ ส่วนมิสเตอร์จัดการเบอร์เกอร์ตามปกติ เรานั่งหม่ำๆ กันตรงเกตนี่ล่ะ ระหว่างนั้นเจ้าหน้าที่
สายการบินประกาศว่า เที่ยวบินที่เราจะไปเปลียนเกต จาก เอ30 เป็น บี16 ผู้โดยสารที่รออยู่พากัน
เดินทางต่อไปจุดหมายใหม่ เหลือป้าโอ้ทกะมิสเตอร์ ที่กำลังโซ้ยกันอยู่ เวลาเหลือเฟือไม่ต้องรีบ
แต่...มีคุณป้า (รุ่นพ่อ แม่ป้าโอ้ทได้) เข้ามาทำหน้าตื่น พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ด้วย ป้าโอ้ทพยายาม
บอกให้รู้ว่าต้องไปอีกเกต ไม่ใช่ที่นี่ เขียนให้คุณป้าก็อ่านไม่ออกอีก โห! แล้วเดินทางมายังไงเนี่ย
คุณป้าไม่ละพยายาม ป้าโอ้ทก็ไม่ทำเฉยเหมือนกัน นึกถึงตัวเองถ้าตกในสภาพนี้ หรือพ่อ แม่ น้องๆ
ที่เดินทางต่างประเทศ แล้วมีปัญหาสื่อสาร คุณป้าถือบอร์ดดิ้งพาสในมือ เป็นใบที่มาจากกัวเตมาลา
ถึงแอตแลนต้า ป้าโอ้ทส่งสัญญาณ ชื้ที่บอร์ดดิ้งพาสของป้าโอ้ทเที่ยวบินฟิลาเดลเฟียเพื่อขอดูของป้า
ป้าควักๆ ค้นๆ ในเป๋าได้มาหนึ่งใบ อ่อ! ไปลำเดียวกันเลย ง่ายล่ะ สักพักคุณลุงมาสมทบ สองคนคุยกัน
แล้วหันมาที่ป้าโอ้ท มิสเตอร์พยายามช่วยสื่อสาร แต่ป้ากะลุงฟังไม่รู้เรื่อง คุยก็ไม่รู้เรื่อง ป้าโอ้ทสามารถ
สื่อสารให้ป้ากะลุงเข้าใจว่าเราไปด้วยกัน เอาล่ะ เดินตามกันไป ป้าจ้ำพรวด เกาะแขนป้าโอ้ทไม่ปล่อย
ฝ่ายลุงลากกระเป๋าหนึ่งมือ หิ้วอีกหนึ่งมือ ใบโตๆ

เกตที่ไปแต่ละเกตไม่ใช่แค่เดินไปนะคะ นี่ล่ะยิ่งทำให้ป้าโอ้ทนึกถึงครอบครัว และ ตัวเองถ้าอ่านภาษา
ประกิตไม่ออกนี่ลำบากมาก เหมือนลุงกะป้าไม่ผิด แต่ชื่นชมมากๆ เดินทางมากันได้ไกลขนาดนี้ ต้องลงบันไดเลื่อนไปใต้ดินเผื่อต่อรถพ่วง(เรียกว่าเทรม) ไปอีกอาคาร แล้วขึ้นบันไดเลื่อนขึ้นชั้นบน จากนั้นเดินกันต่อไปอีก ป้าจ้ำพรวดๆ เกาะแขนป้าโอ้ทไม่่ปล่อย กระทั่งตอนขึ้นบันได ลงบันได ป้าแทรกฝูงชนมาหาป้าโอ้ท แต่ป้าโอ้ทมองอยู่นะ ไม่ได้หนี คนเยอะน่ะ

แล้วเราก็ถึงที่หมาย ป้าโอ้ทกะมิสเตอร์ ส่งสัญญาณ ให้ป้ากะลุงเข้าใจอีกว่าถึงแล้ว รอตรงนี้ ป้าเหนื่อย
ต้องหาที่นั่ง ระหว่างทาง ป้า กะ ลุง คุยกะป้าโอ้ทตลอดทาง แต่ฟังไม่รู้เรื่อง :)

เมื่อได้เวลาขึ้นเครื่อง มิสเตอร์กะป้าโอ้ทโซน1 ป้ากะลุง โซน2 แต่ป้ากะลุงเดินตามป้าโอ้ทไม่ห่าง ขึ้นเครื่องไป มิสเตอร์กะป้าโอ้ทนั่งช่วงหน้าเพราะมิสเตอร์ได้ปรับที่นั่ง แต่ป้ากะลุงต้องไปแถว 40โน่นแนะ  ป้ายืนอยู่แถว 20 รอป้าโอ้ทนั่นเอง แต่คนทะยอยขึ้นเครื่องป้าโอ้ทพาป้าไปถึงที่นั่งไม่ได้ ได้แต่ชี้โบ้ ชี้เบ้ไปด้านหลัง มิสเตอร์หันมาถาม(นั่งเบาะหน้าป้าโอ้ท)ว่าสองคนเขาได้ที่นั่งไหม มีคนช่วยไหม ห่วงเขาล่ะซิ ป้าโอ้ทหันไปคุยกับผู้หญิงที่นั่งแถวเดียวกับป้าโอ้ท เขาตอบมาว่าตัวเขาเป็นคนอีหร่านพูดภาษาอังกฤษไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่สำหรับป้าโอ้ทเขายังดีกว่าป้ากะลุงเพราะสื่อสารได้บ้าง

เมื่อเครื่องบินถึงปลายทางสนามบินฟิลาเดลเฟีย ป้าโอ้ทเดินตามมิสเตอร์ไม่ทัน มิสเตอร์เดินนำหน้าหาย
ไปแล้ว ก้าวพ้นเครื่องบินมาได้นิดเดียวได้ยินเสียง พลั่ก! ด้านหลัง ผู้หญิงเดินหน้าป้าโอ้ทสองคนหยุดกึก
หันไปดู ป้าโอ้ทเบรคเกือบไม่ทัน หันไปมองแล้วรีบเดินแทรกกลางเพราะมิสเตอร์หายไปแล้ว ผู้หญิงที่
นั่งแถวเดียวกะป้าโอ้ทล้ม! น่าสงสารจัง ไม่หน้ามืด ก็คงเท้าพลิก หรือ ตะคริว แต่ป้าโอ้ทเห็นมีคนช่วย
หลายคนแล้วตรงนั้น ไม่ได้ใจดำนะจะบอกให้

จบ.

พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำไมอามี่

9 กรกฎาคม 2557...วันสุดท้ายการพักผ่อนก่อนกลับบ้าน เริ่มต้นที่พิพิธภัณฑ์ และที่เดียว เที่ยวไม่ทั่วอีกด้วยเพราะฝนเทกระหน่ำลงมา หลังจากที่นี่เราไปทะเลฝั่งใต้ ฝนกระหน่ำ ได้แต่ขับวนเท่านั้น

หาดไมอามี่วันฝนตก

9 กรกฎาคม 2557...วันสุดท้ายก่อนกลับบ้าน มิสเตอร์พาป้าโอ้ทไปหาดไมอามี่ฝั่งใต้ จะลงทะเลกัน แต่...

หน้าไหม้

7 กรกฎาคม 2557...หน้าดำ ตัวดำ ยังไหม้ ตัวขาวจั๊วอย่างมิสเตอร์จินตนาการกันเองนะคะ สีส้มไปแล้ว

ไปคีย์เวส

3 กรกฎาคม 2557...วันนี้ย้ายฐานจากไมอามี่ ไปคีย์เวสจ้า

ป้าโอ้ทเม้าท์ที่รีสอร์ท

พิพิธภัณฑ์งานศิลป์ Museum of Art and Historic July 4 2014

4 กรกฎาคม 2557...เดินเล่นกัน ป้าโอ้ทเหลือบเห็นรูปปั้นตัวโต แวะ แวะ ไม่ได้วางแผนเลยไม่รู้ข้อมูลประวัติพิพิธภัณฑ์นี้

ป้าโอ้ทไปจ่ายค่าเทอม

14 กรกฎาคม 2557...วันนี้ป้าโอ้ทไปจ่ายค่าเทอม แวะร้านดอกไม้ ซื้อกับข้าวที่ฟาร์มเมอร์มาร์เก็ต

ว่ายน้ำที่ไอบิสรีสอร์ท

4 กรกฎาคม 2557...รีสอร์ทที่เราพักที่คีย์เวส ฟลอริด้าร้านอาหาร อาหารอร่อยทุกจานที่สั่ง มีรถบริการรับ-ส่ง ในเมืองตามเวลา ถ้าเลยเวลาต้องนั่งเท๊กซี่กลับเอง เราพักผ่อนกันที่สระน้ำตอนเย็นก่อนลงเรือดูพลุวันชาติ

นั่งดูพลุบนเรือ

4 กรกฎาคม 2557...วันชาติอเมริกาปีนี้มิสเตอร์พานั่งเรือ ลอยต่องแต่งกลางงทะเลดูพลุ กว่าพลุจะจุดตั้งชั่วโมง ลอยต่องแต่งๆ จนทุกคนบนเรือบ่น คิดว่าเพราะอากาศไม่ดีพลุยกเลิกไปแล้ว ทางเรือแจ้งว่าไม่น่าจะยกเลิกแต่คงจะช้า และในที่สุดเวลาที่รอคอย...ป้าโอ้ทนั่งเอากล้องวางบนราวเรือถ่ายพลุกับบิ๋มสองคน ถ่ายมาเยอะ แต่พอดูได้เท่าที่เห็นในคลิปนี่ล่ะคะ

ป้าโอ้ทลงทะเลตอนเช้า ไมอามี่

3 กรกฎาคม 2557

วันนี้มีสมาชิกเพิ่มหนึ่งคน พากันลงทะเลตั้งแต่พระอาทิตย์โผล่ ก่อนเปลียนที่พักคืนนี้

นั่งเรือท้องกระจกกันจ้า

4 กรกฎาคม 2557...เรือท้องกระจกลำโต แต่มีช่องกระจกน้อยๆ ป้าโอ้ทคิดว่าถ้าเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมกลางเรือน่าจะดีกว่า ป้าโอ้ทมองกระจกได้ไม่นานเพราะคลื่นเหียน สนุกนั่งรับลมชั้นบน

กิจกรรมวันเสาร์นี้

ไมอามี่ 1 Miami July 1 2014

Click here to view these pictures larger

มื้อนี้ที่ร้านลองฮอร์นเสต๊กเฮาส์

29 มิถุนายน 2557...ป้าโอ้ทเจอบัตรของขวัญได้ตั้งแต่คริสมาสต์เหลืออีกหนึ่งใบ เราเอาไปใช้วันนี้ล่ะ

มื้อนี้ที่ร้านเจดับบลิวดาวซัน

28 มิย 57...วันนี้อร่อยกันที่ร้าน เจดับบลิว ดาวซันที่ห้าง อิ่มแล้วมิสเตอร์ซื้อกางเกง และ เสื้อใหม่เตรียมไปทะเลวันอังคารนี้ เยๆ วันพักผ่อนที่ป้าโอ้ทรอคอย



June 28, 2014...Our planed today was shopping shorts for Mister. He new shorts for Florida trip. Well, we decided to have lunch at JW Dowson at the Mall before went shopping. Finally, our vacation is very soon. I am really excited , Yeah!

เก็บเชอรี่ 28 มิย 57

28 มิถุนายน 2557

ป้าโอ้ทชวนน้องออมไปเก็บเชอรี่ตอนห้าโมงเย็น แดดไม่ร้อน ใกล้หมดฤดูเชอรี่แล้ว เชอรี่เหลือให้เก็บน้อย

มื้อเที่ยงที่บ้านตุ๊กตุ่น

ป้าโอ้ทเหยียบทะเล

ฮ้าดดดดดดดดดดดดดด เช้ย

22 มีนาคม 2557


ป้าโอ้ทจามทุกเช้าตั้งแต่ต้นฤดูจนวันนี้ แต่เช้านี้ตื่นมากับคอที่เจ็บและจมูกฟุด ฟิด จนได้ซิน๊า ป้าโอ้ทเป็นหวัด
ฮ้าดดดดดดดดดดเช้ยยยยยยยยยยย   น้องโต๋เอายาอมตะขาบไว้ให้ตั้งหลายซอง ได้ใช้ทันที (เมื่อสองวันก่อนเอาไปให้ครูกับเพื่อนที่โรงเรียน ไม่คิดว่าตัวเองจะได้ใช้) ตื่นมาตั้งแต่ 6.30น ซักผ้า แล้วนั่งเล่นจนถึง 8.00น. หิวแล้วซิ แต่ว่ามีอะไรกินบ้างน๊า?


ฮ้าดดดดดดดดดดดดดเช้ย! มีเสมหะด้วย สั่งน้ำมูก กับเสมหะ จนรู้สึกเหมือน เนื้อในคอจะหลุดออกมาด้วย


เข้าครัว ...มีหมูหวานก้นหม้อ ข้าวสวยค้างคืน จับใส่หม้อ เติมน้ำ ทำข้าวต้มดีกว่า


ฮ้าดดดดดดดดดดดดดด เช้ยยยยยยยยยย


( ข้าวต้ม ยาเม็ดละลายในน้ำ )




23มีนาคม 2557
วันอาทิตย์ ป้าโอ้ทอาการแย่ลง จามไม่หยุด เจ็บคอ และ ไอมาก ตัวร้อนผ่าว แต่ต้องทำการบ้านให้เสร็จ กำหนดส่งวิจารณ์เรื่องสั้นวันอังคารที่ 25 มีนาคม 2557 เพราะไม่แน่ใจว่า อาการจะแย่ลงหรือดีขึ้น นั่งทำการบ้านไป ก็สั่งน้ำมูกไป ไอตลอด ตัวร้อนผ่าวๆ และในที่สุดการบ้านป้าโอ้ทเสร็จ ส่งอีเมล์ให้ครูก่อนกำหนด




24 มีนาคม 2557
ป้าโอ้ทตื่นมารู้สึกสบายดีขึ้นนิดหน่อย จัดการอาบน้ำ แต่งตัว กินมื้อเช้า ออกเดินทางไปโรงเรียน แต่ระหว่างขับรถไป ป้าโอ้ทหลับเป็นระยะๆ นั่นล่ะ ทำให้ป้าโอ้ทรู้ว่า ตัวเองอาการไม่ดีเลย อ่อนเพลียมาก ยังมีไข้ พยายามไม่หลับ แต่ป้าโอ้ทหลับไม่รู้ตัว ขับไปกว่าจะถึงโรงเรียนกลัวมากๆ ดีที่เส้นทางไปโรงเรียนรถไม่เยอะ คงเพราะกินยาก่อนออกจากบ้านด้วย นั่งเรียนทั้งวัน ไอตลอด เวียนหัว ขากลับขับรถพยายามบังคับตัวเองไม่ให้หลับ ถึงบ้านด้วยความปลอดภัย


กลับบ้าน กินข้าวและพัก หนึ่งชั่วโมง ได้เวลานัดหมอฟัน ป้าโอ้ทล้างปากเห็นลิ้นตัวเองดำปี๋ เพราะยาอมตะขาบห้าตัว ไปถึงคลินิกบอกเจ้าหน้าที่ให้รู้ก่อนไม่เช่นนั้นตกใจแน่ๆ ลิ้นดำปี๋ ^_^


ตอนเย็นเล่าให้มิสเตอร์ฟัง โดนดุ "อยู่ควรจะนอนอยู่บ้านนะ"  ป้าโอ้ท"ก็ไอนึกว่าไอไหว"


(ยาอมตะขาบ)




25 มีนาคม 2557
วันนี้ตื่นเช้ามาพร้อมกับปวดหัวมาก เจ็บคอกลับมาอีก น้ำมูกแน่นหายใจไม่สะดวก เสมหะด้วย ลงมาอีเมล์หาครู และ แจ้งเจ้าของบ้านที่ป้าโอ้ทต้องไปทำความสะอาด ว่าไม่ไป หลังจากนั้น ป้าโอ้ทนอนต่อจนถึงบ่ายสองโมง รู้สึกดีขึ้นแต่ยังไม่หายดี จะนอนต่อก็นอนไม่ได้ พยายามไม่ทำอะไร แต่อยู่นิ่งๆ ไม่ได้อีกนั่นแหละ สรุปซักผ้าหนึ่งถัง นอนดูทีวี และได้เวลาทำอาหารเย็นรอมิสเตอร์กลับถึงบ้าน หลังอาหารวันนี้ป้าโอ้ทรู้สึกสบายเพราะไม่ต้องทำการบ้าน นอนดูทีวีกับมิสเตอร์เหมือนเมื่อก่อนไปโรงเรียน จนราวๆ สามทุ่มกว่าๆ ขึ้นบ้านอาบน้ำร้อน เข้านอน




26 มีนาคม 2557
วันนี้ตื่นมาอาการดีขึ้น ไม่เพลีย  แต่ตอนอาบน้ำรู้สึกพื้นเอียงเล็กน้อย นึกในใจ"ไหวไหมเรา" แต่หยุดไปหนึ่งวันแล้ว วันนี้มีฟังเก็บคะแนนด้วยซิ หยุดไม่ได้


ถ้ามีคนขับรถให้ป้าโอ้ทก็จะดี เพราะนั่งไปเฉยๆ ไม่เป็นไร ขับรถในขณะที่เป็นไข้รู้สึกลำบากมาก
สรุปว่าป้าโอ้ทไปเรียน นั่งไอเป็นระยะ และเดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ แต่น้ำมูก และ เสมหะ ยังคงมีเยอะ สั่งน้ำมูกแต่ละทีหัวหมุนติ้วๆเลย วันนี้มีการบ้านทำบัตรคำศัพท์ และต้องอ่านหนังสือสอบแกรมม่าอีก เพราะป้าโอ้ทขาดไปเมื่อวานต้องอ่าน
เอาล่ะทำเท่าที่ทำได้เน่อะ เวลาไม่สบาย ใช้ความคิดมากๆ ทำให้เวียนหัวเน่อะ แต่ทำยังไงได้ล่ะ

หน้าสุดท้ายของแจ๋วแจ่มใส #40

เกริ่นไว้ตั้งแต่ตัดสินใจเป็นนักเรียน แจ๋วคงจะทำงานได้ไม่นาน เพราะเวลาเรียนเป็นปัจจัย
แม่บ้านรับรู้ และ เศร้าเพราะไม่อยากให้แจ๋วลาออก ทุกครั้งที่เจอแจ๋ว แม่บ้านจะถามทุกครั้งว่าไหวไหม
จะลดวันทำงานก็ได้นะ เป็นสัปดาห์ละวัน หรือ เดือนละวัน เพราะแม่บ้านไม่อยากให้แจ๋วลาออก

จนกระทั่งเปิดเรียน แม่บ้านยังคงคอยไถ่ถาม และบอกแจ๋วอยากมาวันไหน เมื่อไร ตามสะดวก เรียนเป็นหลัก

จนกระทั่ง สิ้นมีนาคม ไม่แน่ใจว่าแจ๋วจะยังมาทำงานต่อไหม เพราะที่ผ่านมา แจ๋วมาทำงานเย็นกว่าเวลาปกติ เพราะ
แจ๋วต้องอยู่คุยกับครูหลักเลิกเรียน แม่บ้านจะเขียนเช็คให้แจ๋วล่วงหน้าซึ่งไม่แน่ใจว่าจะเขียนเป็นเวลากี่วัน เดือนมีนาคม
แจ๋วยังคงทำเต็มเวลาปกติ

แจ๋วตัดสินใจลาออก แต่ไม่มีใครอยู่บ้าน แจ๋วเขียนจดหมายน้อยวางไว้ที่เคาน์เตอร์

Dear...

I am so sorry to say that I want to resign. I will work until the end of this month. Thank you for trusting me to work for you.
If you still keep my ID copy please give me back.


Best Regards,
Oath




คืนวันนั้นแจ๋วได้รับอีเมล์จากนายจ้าง ใจความว่า..
March 25, 2014
I am so sad tonight.  I can't imagine not seeing your smiling face when you walk into the door.  I will miss you so much.  But I want you to know that  I wish you the best of luck with your studies and I understand that you need the extra time to do well in your classes. 

I thank you for helping me through all those knee surgeries, for teaching me to fold and organize, and for keeping our closets in order.  You have been the most trustworthy, diligent, hardworking, reliable helper anyone could ever ask for.  I can't think of enough words to describe you.   I also consider you a good friend and hope you will keep in touch.  Our whole family will miss you!

Hope you will plan to visit when you have the time.

Love you,

แจ๋วกลับไปทำงานวันสุดท้าย แม่บ้าน และ พ่อบ้านกำลังจะไปข้างนอก แต่รอ"ลาแจ๋ว" แจ๋วตอบกลับไปว่า ไม่ต้องบอกลานะ เพราะฉันอาจจะกลับมาทำต่อ ^_^ สองคนกอดแจ๋วประหนึ่งแจ๋วเป็นลูกเป็นหลาน

เกรดเทอมแรก สปริง 2557

เป็นที่พอใจ เยๆ

คุยก่อนปิดเทอม

ป้าโอ้ทอายุ 15 ปี

3 พฤษภาคม 2557


เวลาประมาณบ่ายสองโมง หลังจากสองคนเติมพุงกันจนเต็ม พากันมุ่งหน้าไปเล่นเกมส์ตู้หยอดตังค์ (คาสิโน) ใกล้บ้าน เล่นสนุกๆ เท่านั้นแหละ ไม่ได้เล่นได้-เสีย วันนี้ดวงดีได้กำไรกลับมา ห้าเหรียญกว่าๆ ^_^
ช่วงหนึ่ง : ขณะเดินทางจากบ้านไปร้านอาหาร ในระหว่างรถติดไฟแดง ป้าโอ้ทเอามือตัวเอง จิ้มๆ แตะๆ มือมิสเตอร์ที่วางอยู่บนขาของมิสเตอร์ จิ้มไป แตะไป จนมิสเตอร์รำคาญ (ป้าโอ้ทรู้ว่ามิสเตอร์จะรำคาญ เพราะนี่ล่ะเจตนาของป้าโอ้ท กวน กวน พลขับ)
มิสเตอร์ : ฮึ่มๆ (ทำเสียงคำรามในคอ)
ป้าโอ้ท : ยูเป็นอะไรของยู
มิสเตอร์ เอามือมาปิดตาป้าโอ้ท : นี่ไง ไอเป็นแบบนี้ กำลังขับรถ กวนอยู่ได้
ป้าโอ้ท : โอ้ยๆๆ (พร้อมกับปัดมือมิสเตอร์ออกจากหน้า) ไอไม่ได้ปิดตายูซะหน่อย (หัวเราะ)


ช่วงสอง : ขณะรถติด ระหว่างทางกลับบ้าน
ป้าโอ้ท : เออ! ไอเพิ่งนึกได้ ยูสี่สิบแล้วใช่ป่าว ไอนึกว่า สามสิบเจ็ด งั้นไอก็ สี่สิบสองซิ
มิสเตอร์ : สามสิบเก้า จะสี่สิบเดิอนกันยานี้
ป้าโอ้ท : งั้นไอก็สี่สิบเอ็ด
มิสเตอร์ : แล้วยูทำตัวเหมือนกี่ขวบ?
ป้าโอ้ท : ยี่สิบเอ็ด
มิสเตอร์ : แน่ใจเหรอ?
ป้าโอ้ท: สิบแปด ไอว่า สิบแปด
มิสเตอร์ส่ายหน้า
ป้าโอ้ท: ไม่ใช่เหรอ งั้น สิบห้า
มิสเตอร์พยักหน้า
ป้าโอ้ทปล่อยก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก


ปล. ก็สามีฉลาดมาก ป้าโอ้ทเลยปัญญาลดลงกว่าอายุจริง แต่ป้าโอ้ทไม่ปัญญาอ่อนนะ ^_^ เอ! หรืออ่อน ชักไม่แน่ใจตัวเอง