ไม่ใช่ญาติ...

8 ตุลาคม 2557...

สวัสดีค่ะ ไม่ได้เล่าอะไรให้อ่านกันนานแล้วเน่อะ ตั้งแต่ปรับสถานะเป็นนักเรียนเต็มเวลา เวลาทำสิ่งต่างๆ ลดน้อยลง แต่ก็ยังทำทุกสิ่งที่เคยทำครบเพียงแต่เวลาน้อยลง

วันนี้จะเล่าถึง"ญาติ" ในต่างประเทศ ญาติที่ไม่ใช่ญาติเพราะไม่มีส่วนเกี่ยงข้องกันโดยสายเลือดแม้แต่น้อย เอะ! ยังไง งง ล่ะซิ ท่านผู้อ่าน ^_^

ป้าโอ้ทมาอยู่ที่อเมริกาตัวเดียว หัวเดียว มีมิสเตอร์นี่ล่ะเป็นญาติติดหนึบ ป้าโอ้ทติดมิสเตอร์น่ะ แล้วญาติที่ป้าโอ้ทกล่าวถึงคือเพื่อนๆ คนไทยที่มีชีวิตต่างแดนเหมือนกันนี่ล่ะ เพื่อนส่วนใหญ่ 99.99% ของป้าโอ้ทไม่เคยเจอตัวตนกันมาก่อน มารู้จักพบหน้ากันที่นี่ล่ะ หลาย ๆ คน ติดต่อกันในสังคมออนไลน์ อีก 0.01% ป้าโอ้ทเจอกันมาก่อนจากไทยและยังคงติดต่อ เจือจุนกันอยู่เสมอ

ที่บอกว่า"ญาติ" เพราะเราช่วยเหลือกัน จุนเจือกัน ไปมาหาสู่กันทั้งที่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยงข้องกัน หลายๆคนยังคงเป็นเพื่อน แต่กับบางคนเจือจุน ช่วยเหลือ เอื้อกันประหนึ่งญาติ แม้บางคนป้าโอ้ทไม่ค่อยจะปลื้มเขานัก แต่ป้าโอ้ทแยกแยะอะไรดีๆในตัวบุคคลนั้น กับสิ่งที่ป้าโอ้ทไม่ปลื้ม ไม่ได้เลวร้ายถึงกับร่วมวงเวียนวิถีชีวิตไม่ได้ พึ่งพากันไป และอีกเหตุผลคือ ตัวป้าโอ้ทเองก็มีสิ่งที่คนอื่นไม่ชอบเหมือนกันนั่นแหละ

ป้าโอ้ทรู้ตัวเองว่าเป็นคนมีน้ำใจคนหนึ่ง ในความมีน้ำใจที่หยิบยื่นออกไปให้เท่าที่ให้ได้ไม่ใช่ให้ไปแล้วตัวเองเดือดร้อน แบบนี้ไม่ให้ดีกว่า ซึ่งใครจะมองว่ายังไง ป้าโอ้ทไม่ใส่ใจ ทำเท่าที่ทำได้ แต่ละคนมีสิ่งเอื้ออำนวยไม่เท่ากัน ปริมาณน้ำใจที่มีให้ กับสิ่งที่ให้ได้ในรูปธรรมไม่เท่ากันเสมอไป

ไม่ใช่ญาติ ก็เหมือนจะเป็นญาติล่ะนะ นี่ล่ะมั้งที่คำโบราณว่า" ลงเรือลำเดียวกัน" อยู่ในสถานภาพเดียวกันเข้าใจกัน แม้บางครั้งอาจไม่เข้าใจกันทั้งหมด แต่ก็ยังมีบางสิ่งที่พูดกันเรื่องเดียวกันเน่อะ

แต่...หลายแต่จัง ป้าโอ้ท ^_^  ป้าโอ้ทเข้าใจนะคะถ้าหลายๆครั้งป้าโอ้ทอาจจะพูดไม่รู้เรื่อง พูดสับสน วกไปวนมา ผู้ฟังก็ใจดี รับฟังอย่างสงบ

จบดีกว่า ทำการบ้านต่อ หลังจากสู้กับเจ้าไวรัสในแลบทอปมาสามวัน สามคืน ในที่สุดป้าโอ้ทก็ชนะ เยๆๆ
ดีที่มิสเตอร์ซื้อโปรแกรมทั้งหลายแหล่ไว้ มีลิขสิทธิ์ มีรหัสใส่ได้เอง ทำเอง ไม่ต้องเสียตังค์ซ่อมแพง ๆ