ไปสัมภาษณ์งานศูนย์รถจี๊บใกล้บ้านอเมริกามาล่ะ Sale Representative

ทักษะพัฒนาได้ ป้าโอ้ทพัฒนายังไง? เข้ามาฟังกันค่ะ

เปิดถุงช้อปปิ้งร้านเบอร์ลิงตันโค้ทแฟคทอรี่ Berlington Coat Factory Delaware

สะสม??? อะไรกันบ้าง???

อวดกล้องใหม่ Canon EOS M50

นึกว่าอ้วนมาตลอด

15 กรกฎาคม 2561

สวัสดีคุณผู้อ่าน บล๊อกนี้ป้าโอ้ทจะเล่าถึงความคิดตัวเองที่มีต่อร่างตัวเอง เริ่มตั้งแต่ตอนวัยรุ่นที่เริ่มมอง และ ดูร่างเหมือนเด็กสาวทั่วไป ด้วยที่ป้าโอ้ทมีเพื่อนเอวบาง ร่างน้อยทุกคน เอว 20-24 นิ้ว หน้าท้องแบนราบปานกระดาน ทำให้ป้าโอ้ทคิดว่าตัวเองอ้วนมาตลอด ป้าโอ้ทมีเอว 25-26 นิ้ว และมีพุงกะทิด้วย 

ตอนเรียนมัธยมต้นไม่เคยสนใจ ไม่เคยรู้ว่าตัวเองมีพุง หรือไม่มีพุง เพราะตอนนั้นเมื่อดูภาพวันนี้ผอมกร่องเชียว  เมื่อเรียนพาณิชย์ใส่ชุดนักศึกษา เสื้อยัดในกระโปรงวันแรกยังไม่รู้นะว่าตัวเองมีพุงที่ดูแล้วไม่สวย จนเห็นเพื่อน ๆ มีพุงแฟ่บปานกระดาน แล้วเห็นพุงตัวเอง จ๊ากกกก!

เอาเป็นว่าป้าโอ้ทคิดว่าตัวเอง อ้วน อ้วน อ้วน มาตั้งแต่เรียนพาณิชย์ จนกระทั่งมาอยู่อเมริกา ก็หลายสิบปีอยู่นะ แล้ววันหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว วันที่เสื้อผ้าที่เคยใส่ได้ ไม่สามารถเอาเข้าร่างตัวเองได้  ป้าโอ้ทกลับไปดูรูปตัวเองในอดีตที่ผ่านมาตอนมาอเมริกาใหม่ ๆ สี่ปีก่อนที่เรียนหนังสือ และ สองปีหลังจากเรียนจบ พบว่า เมื่อก่อนตัวเอง"ผอมมาก" เทียบกับตัวเองในปัจจุบัน 

"เฮ้ย เมื่อก่อนฉันผอมนี่หว่า"  เพราะนึกว่าอ้วนมาตลอด นึกย้อนไปเมื่อตอนอยู่ไทย การกิน ออกกำลังกายทำสม่ำเสมอโดยไม่ได้คำนึงว่าทำเพื่อรักษาร่าง 

มาตอนนี้นึกทบทวนเหตุที่ทำให้อ้วนขึ้นมา อ่อ ตอนเรียนสองปี กินขนมที่เป็นแป้งยามดึกทุกวัน โดนัท เค๊ก แถมด้วยของหวาน ที่ปกติป้าโอ้ทไม่ได้โปรดปราน ของหวานกิน กิน เพราะสมองต้องการน้ำตาลในยามคิดการบ้าน (วิเคราะห์เอง) 

 และเมื่อเรียนจบ ป้าโอ้ทรู้ตัวอย่างยิ่ง เสื้อผ้าที่เคยใส่จับใส่ลังส่งไปให้หลาน ๆ ที่ไทยหมดตู้กันทีเดียว เสื้อผ้าใหม่ทยอยซื้อมาไซส์ใหญ่ขึ้น แล้วป้าโอ้ทจะให้ตัวเองขยายอีกเยี่ยงนั้นหรือ? ไม่ล่ะ

ป้าโอ้ทต้องปฎิวัติ ออกกำลังกายบ้าง  เลือกกินเหมือนที่เคยกินปกติ ไม่ใช่ตามใจปาก ไม่ต้องทำการบ้านดึกดื่น สมองไม่ต้องการน้ำตาลมากแล้ว  ออกกำลังกายป้าโอ้ททำปกติ ไม่ใช่ปัญหา ออกอย่างที่ตัวเองไหว กินไม่งด ลดลงพอประมาณ และเปลี่ยนความคิดให้ชอบตัวเอง แต่งตัวตามที่อยากแต่ง ก็เมื่ออ้วนแล้วจะให้ไม่สวยไปด้วยเหรอ ป่าวจ้า อ้วนก็อ้วน อยากแต่งให้สวยก็แต่งไป เอาที่ตัวสบายใจเน่อะ

แต่ก็ยังคงออกกำลังกาย และ ควบคุมการกินของตัวเองโดยประมาณ ไม่ผอม ก็อย่าอ้วนกว่านี้ จบ.

2012

สิ้นปี 2560 ซาฟารีเวิล์ด มีนบุรี 

คัน จากป่า

6 กรกฎาคม 2561 กลับจากไฮกิ้งในป่ามาตอนค่ำ อาการคันที่เท้ายังมีอยู่ ถอดถุงเท้ามามีตุ่มน้ำใสเป่งอยู่หนึ่งเม็ด เจาะน้ำใสออก ทายา

7 กรกฎาคม 2561 ตุ่มที่เท้ามีน้ำใสอีก เจาะอีก ทายา และตุ่มที่มือ ตัว เริ่มขึ้นนิดหน่อย ทายา
8 กรกฎาคม 2561 ตุ่มที่เท้าแห้ง แต่มีตุ่มเพิ่มที่ขาสองข้าง ตุ่มที่มือสอง สามเม็ด ทั้งสองข้าง
9 กรกฎาคม 2561 ตุ่มยุบทุกที่ ใกล้หายแล้ว เย

 10 กรกฎาคม 2561 ไอหยา ตุ่มขึ้นหน้า คอด้วย มือ เท้า ทั้งสองข้างมีเยอะกว่าเดิม คันมาก ทายา กลางคืนนอนไม่ได้เลย คัน คัน ลุกมาทายา หายคัน นอนสบาย

11 กรกฎาคม 2561 ตอนเช้าตุ่มดูเหมือนว่ายุบ ดีขึ้น ตอนบ่ายอาบน้ำอุ่น อ้าว ตุ่มเป่งทั่วตัวเลย บนตัวมีเยอะกว่าเดิมอีก

12 กรกฎาคม 2561 คัน คัน ทายาทุกที่ ตุ่มบนมือมากกว่าเดิม ที่คอ หน้า บนตัว แย่แล้ว นอนไม่ได้ ลุกมาทายาอีก

13 กรกฎาคม 2561 ตอนเช้าตุ่มยุบดูเหมือนอาการดีขึ้น ทายา  ตอนสายคัน คัน ตุ่มไม่ดีขึ้นเลย ป้าโอ้ทต้องไปหาหมอซะแล้วมั้งเนี่ย

14 กรกฎาคม 2561 ยา Allegra อัลเลกร้า อยู่ในตู้ป้าโอ้ทมีอยู่ครึ่งหลอด ตัวนี้ดีที่สุดใช้ได้สามวัน ตุ่มยุบ ดีขึ้นทุกวัน กินยาร่วมด้วยช่วยกันสองวัน ไม่ต้องไปหาหมอแล้ว

17 กรกฎาคม 2561 มิสเตอร์ซื้อยาทามาให้หนึ่งหลอดเป็นเจลใส ตุ่มยุบแล้วใช้ยานี้ทาต่อ แต่ป้าโอ้ทรู้สึกว่าสู้ Allegra ไม่ได้

ไปเที่ยวสะพานทางรถไฟยาวที่สุดในโลก ในตำนาน Kinzua Bridge State Park

5 กรกฎาคม 2561

มิสเตอร์ไม่บอกรายละเอียดป้าโอ้ทสักนิด ป้าโอ้ทรู้ตอนเช้า จัดกระเป๋า เตรียมเสื้อผ้าเผื่อค้างสามวัน เที่ยงครึ่งมิสเตอร์ถามว่าเราไปพรุ่งนี้เช้าไหมวันนี้จะบ่ายแล้ว ป้าโอ้ทรีบตอบไปว่า ไม่เอาไอพร้อมแล้ว คืนนี้เราไปนอนกลางทางก็ได้ ระยะทางจากบ้าน ถึงปลายทางเกือบหกชั่วโมง
ฟ้าวันนี้ใส สวย เมฆก้อนโตสีขาว ทำให้ป้าโอ้ทนึกถึงภาพวาด อยากวาดภาพ ถ่ายรูปเมฆตลอดทาง แวะกินกันที่พักนักท่องเที่ยวก่อนมุ่งหน้าสู่จุดหมาย กินมื้อเย็นที่ร้านท้องถิ่นใกล้ที่พัก (ดูวิดิโอ) 

6 กรกฎาคม 2561

เช้าวันนี้เช็คเอ้าท์ที่พักมุ่งหน้าสะพานกินเซอ (ป้าโอ้ทไม่แน่ใจว่าออกเสียงยังไงนะคะ) ใช้เวลาประมาณ สิบนาที มื้อเช้าไปหาข้างหน้าถ้ามีนะ ถ้าไม่มีค่อยกินกันหลังจากสำรวจสะพาน 

ป้าโอ้ทชอบนะที่นี่ มิสเตอร์ก็ชอบแต่ระยะทางจากบ้านไกลไปนิดเพราะกิจกรรมทำน้อย ถ้าพักหลายวัน เที่ยวอุทยานอื่นในบริเวณต่ออีกก็คุ้มเวลาที่ขับมาไกล ป้าโอ้ทอยากไปต่อ แต่มิสเตอร์ไม่ไป ป้าโอ้ทเป็นผู้ตามที่ดีว่าไงว่าตามกันจ้า (ดูวิดิโอกันนะคะ)

แวะกันอีกที่นะคะตามแผนที่มิสเตอร์บอกป้าโอ้ททริปนี้แวะกันสองที่ ฮิคคอรี่รันขับจากสะพานกินเซอมาประมาณสามชั่วโมง ถ้ามาจากบ้านสองชั่วโมงกว่า เรามาถึงอุทยานบ่ายสาม มีเวลาไม่มาก (ดูวิดิโอนะคะ)