นึกว่าอ้วนมาตลอด

15 กรกฎาคม 2561

สวัสดีคุณผู้อ่าน บล๊อกนี้ป้าโอ้ทจะเล่าถึงความคิดตัวเองที่มีต่อร่างตัวเอง เริ่มตั้งแต่ตอนวัยรุ่นที่เริ่มมอง และ ดูร่างเหมือนเด็กสาวทั่วไป ด้วยที่ป้าโอ้ทมีเพื่อนเอวบาง ร่างน้อยทุกคน เอว 20-24 นิ้ว หน้าท้องแบนราบปานกระดาน ทำให้ป้าโอ้ทคิดว่าตัวเองอ้วนมาตลอด ป้าโอ้ทมีเอว 25-26 นิ้ว และมีพุงกะทิด้วย 

ตอนเรียนมัธยมต้นไม่เคยสนใจ ไม่เคยรู้ว่าตัวเองมีพุง หรือไม่มีพุง เพราะตอนนั้นเมื่อดูภาพวันนี้ผอมกร่องเชียว  เมื่อเรียนพาณิชย์ใส่ชุดนักศึกษา เสื้อยัดในกระโปรงวันแรกยังไม่รู้นะว่าตัวเองมีพุงที่ดูแล้วไม่สวย จนเห็นเพื่อน ๆ มีพุงแฟ่บปานกระดาน แล้วเห็นพุงตัวเอง จ๊ากกกก!

เอาเป็นว่าป้าโอ้ทคิดว่าตัวเอง อ้วน อ้วน อ้วน มาตั้งแต่เรียนพาณิชย์ จนกระทั่งมาอยู่อเมริกา ก็หลายสิบปีอยู่นะ แล้ววันหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว วันที่เสื้อผ้าที่เคยใส่ได้ ไม่สามารถเอาเข้าร่างตัวเองได้  ป้าโอ้ทกลับไปดูรูปตัวเองในอดีตที่ผ่านมาตอนมาอเมริกาใหม่ ๆ สี่ปีก่อนที่เรียนหนังสือ และ สองปีหลังจากเรียนจบ พบว่า เมื่อก่อนตัวเอง"ผอมมาก" เทียบกับตัวเองในปัจจุบัน 

"เฮ้ย เมื่อก่อนฉันผอมนี่หว่า"  เพราะนึกว่าอ้วนมาตลอด นึกย้อนไปเมื่อตอนอยู่ไทย การกิน ออกกำลังกายทำสม่ำเสมอโดยไม่ได้คำนึงว่าทำเพื่อรักษาร่าง 

มาตอนนี้นึกทบทวนเหตุที่ทำให้อ้วนขึ้นมา อ่อ ตอนเรียนสองปี กินขนมที่เป็นแป้งยามดึกทุกวัน โดนัท เค๊ก แถมด้วยของหวาน ที่ปกติป้าโอ้ทไม่ได้โปรดปราน ของหวานกิน กิน เพราะสมองต้องการน้ำตาลในยามคิดการบ้าน (วิเคราะห์เอง) 

 และเมื่อเรียนจบ ป้าโอ้ทรู้ตัวอย่างยิ่ง เสื้อผ้าที่เคยใส่จับใส่ลังส่งไปให้หลาน ๆ ที่ไทยหมดตู้กันทีเดียว เสื้อผ้าใหม่ทยอยซื้อมาไซส์ใหญ่ขึ้น แล้วป้าโอ้ทจะให้ตัวเองขยายอีกเยี่ยงนั้นหรือ? ไม่ล่ะ

ป้าโอ้ทต้องปฎิวัติ ออกกำลังกายบ้าง  เลือกกินเหมือนที่เคยกินปกติ ไม่ใช่ตามใจปาก ไม่ต้องทำการบ้านดึกดื่น สมองไม่ต้องการน้ำตาลมากแล้ว  ออกกำลังกายป้าโอ้ททำปกติ ไม่ใช่ปัญหา ออกอย่างที่ตัวเองไหว กินไม่งด ลดลงพอประมาณ และเปลี่ยนความคิดให้ชอบตัวเอง แต่งตัวตามที่อยากแต่ง ก็เมื่ออ้วนแล้วจะให้ไม่สวยไปด้วยเหรอ ป่าวจ้า อ้วนก็อ้วน อยากแต่งให้สวยก็แต่งไป เอาที่ตัวสบายใจเน่อะ

แต่ก็ยังคงออกกำลังกาย และ ควบคุมการกินของตัวเองโดยประมาณ ไม่ผอม ก็อย่าอ้วนกว่านี้ จบ.

2012

สิ้นปี 2560 ซาฟารีเวิล์ด มีนบุรี