พูด (ภาษาอังกฤษ) ต่อหน้าคนไม่รู้จักร่วม 20 คน

15 มิย.53 ...เมื่อค่ำนี้ไปกับครูสอนภาษา เพือไปพูดกับครู(อาสา)ใหม่ ว่าการเรียนเป็นกลุ่มดีอย่างไร ก่อนไป (รุ้ตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว) คิดว่าเป็นการคุยกันแบบกันเอง 2-3 คน แต่ปรากฎว่า คุยแบบทางการเลย ครูใหม่ที่เข้าฟังมีร่วม 20 คน ไปกัน 3 คน ครู เพื่อนคนไทยอีกคน (แขก) และ โอ้ท ก่อนออกจากบ้านแจ๊คเอาหัวข้อมาให้ว่าจะพูดอะไรบ้าง คร่าวๆ ก็แนะนำตัว ทำไมถึงมาอยู่ที่อเมริกา อยู่นานเท่าไรแล้ว เรียนภาษากับที่นี่นานเท่าไร ได้อะไรจากห้องเรียนบ้าง ทำอะไรเวลาเรียนบ้างและมีเป้าหมายอะไร มีการพัฒนา และ การเรียนช่วยอะไรในชีวิตประจำวันบ้าง แต่เวลานั่งต่อหน้าครูใหม่ทั้ง 20 คน จำไม่ได้เลย พูดไปเรื่อยๆๆ เวลาครูพูดก็นึกได้ว่าจะพูดอะไร ก็พูดเสริมกับครูไป พูดไป เปรียบเทียบไป คนฟังขำกันด้วย..ทำให้รู้สีกดีใจที่ภาษาอังกฤษพอได้อยู่บ้าง จากที่คิดว่าจะพูดน้อย ปรากฎว่าอยากพูดๆๆๆ อีกเยอะๆๆๆ... ตอนนั่งอยู่ด้านหน้าครูใหม่ ก็สั่นๆๆ แต่พอจบแล้วรู้สึกดีๆๆ พูดไปได้ยังไงน้อ..

เริ่มด้วยแนะนำตัว มาจากไหน ทำไมถึงมา (แต่งงานกะหนุ่มที่นี่ไงจ่ะ) แล้วก็เล่าไปว่าหาที่เรียนภาษาไปเรื่อยๆๆ ที่ไม่เสียเงิน เพราะจุดประสงค์เพื่อพัฒนาการพูด และทักษะภาษาอังกฤษให้ดีขึ้น และสื่อสารกับคนอืีนๆๆเข้าใจ ไม่ใช่แค่กับสามีเท่านั้น ได้บอกในด้านของนักเรียนจากประสบการณ์ที่เรียนกับครูที่ไม่ประทับใจ การสอนที่ให้ทำงานในห้อง แทนที่จะได้ฝีกฝนทักษะการพูด การอ่าน หรือการฟัง ทำให้เวลาที่มีน้อยในแต่ละวันต้องเสียไป งานที่ให้ทำเป็นการบ้านจะดีที่สุด และบอกไปอีกว่า การเรียนหลายๆๆ คน กับกลุ่มนี้ได้ทำให้ทักษะในการจับใจความดีขี้น เพราะไม่ชอบการอ่านเอาเสียเลย อ่านได้ รู้คำศัพท์ แต่ไม่เข้าใจว่าสิ่งทีอ่าน หนังสือที่อ่านพูดถีงอะไร แต่การเรียนกับเพื่อนๆๆที่มาจากต่างประเทศ สำเนียงที่แตกต่างในชั่วโมงการอ่านทำให้ต้องตั้งใจฟัง เพื่อที่จะเข้าใจว่าเพื่อนอ่านอะไร และต้องคิดตามไปช้าๆๆ พยายามจับใจความและทำความเข้าใจในเนื้อเรื่อง ข้อนี้เริ่มเข้าใจตอนเรียนที่นี่จริงๆๆ และโชคดีอีกอย่างเมื่ออยู่บ้านต้องดูทีวีภาษาอังกฤษกับสามี มีพูดติดตลกและทุกคนขำด้วยว่า เรียนเป็นกลุ่มได้รู้จักสิ่งใหม่ๆๆ ที่ไม่รู้ และ ไม่สนใจจะรู้จะเพื่อนๆๆ ไม่เช่นนั้นก็จะเหมือนกบอยู่ในกะลา... และเพื่อนๆๆทุกคนจะพูดภาษาสเปนกัน ครูก็พูดได้ เวลาใครไม่เข้าใจแต่ละคนจะช่วยอธิบายกัน แต่เราหัวเดียว ได้แต่มองตาครูปริบๆๆๆ มีแถมท้ายไปด้วยว่าถ้าครูท่านใดสอนใกล้ๆๆบ้าน ช่วยรับนักเรียนคนนี้ด้วยนะค่ะ แต่ขอให้เวลาต่างจากที่เรียนอยู่ เพราะอยากเรียนหลากหลาย

นี่เป็นครั้งแรกที่พูดต่อหน้าคนไม่รู้จักเลย จำนวนมากกว่า 2 คน...เก่งมาก

ฝันเป็นตุเป็นตะ

8 มิ.ย 53...มีเรื่องฝันเป็นตุเป็นตะมาเล่า แต่ตอนฝันกลัวมากๆๆๆ ตื่นมาแล้วขำฝันเป็นเรื่องเชียว โอ้ทไม่ค่อยฝันนะค่ะ สงสัยจะคิดเรื่องการเมืองลึกแหงๆๆ

เรื่องมีอยู่ว่า..นั่งรถไปกับเพื่อนญี่ปุ่น ที่รู้จักที่นี่ ไปบ้านเขาที่รังสิต (อยู่เมกาไปถึงรังสิตเชียว) ขากลับต้องกลับเอง แล้วจู่ๆมีหมาน่ารักมาด้วย มาจากไหนไม่รู้ต้องเอากลับด้วย ไปรถเมล์ไม่ได้อีกเขาไม่ให้หมาขี้น ทำไงล่ะ แท๊กซี่ก็ไม่มีแถวนั้น (ในฝันนะค่ะ) โทรหาพ่อให้มารับพ่อบอกว่าต้องรออีกพัก ตอนนี้ติดธุระ ตกลงรอ ร้อ รอ แต่โชคเข้าข้างมีรถตู้ผ่านมาบอกว่าผ่านทางที่จะไป (รู้อีกแน่ะว่าจะไปไหน โอ้ทยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหน) แล้วให้เอาหมาขึ้นรถด้วยได้ เลยตกลงไปกับเขา

ตอนรถแล่นเร็วๆๆๆ มองไปด้านหลังเห็นเรือลำใหญ่มาจากไหนไม่รู้ มีน้ำกำลังท่วมเรือไล่หลังมาเหมือนหนัง "เดอะเดย์อาฟเตอร์ทูมอโร่" เลย (เอาเข้าไป) รถคันอื่นๆๆ โดนน้ำซัด คนตายหมด รถที่โอ้ทนั่งมาพี่โซเฟอร์ขับเร็วๆๆจนหนีพ้น และแล้วจู่ๆๆ คนที่รับโอ้ทมาบอกว่า "ไม่ได้ไปส่งน่ะ เพราะจะต้องมารบกับพวกพม่า หรือเวียดนาม " อะไรสักอย่างนี่ล่ะจำไม่ได้ (ชักจะยุ่ง)

โอ้ทกลัวซิทำไงล่ะ ไม่อยากตายอะ แล้วรถก็จอด เริ่มมีอาวุธกระเด็นเข้ามาในรถ ตลกเชียวเป็น "หวาย" ผูก แล้วจะเจ็บได้ไง โอ้ทนีกดีใจว่าเราต้องชนะแน่ๆๆ แต่แล้วจู่ๆทุกอย่างเงียบไป พร้อมกับคนที่รับโอ้ทขี้นรถบอกว่า "เราแพ้"...อ้าว ตายละซิที่นี่ แล้วประตูรถก็เปิด พวกศัตรูเข้ามาชี้ให้คนอื่นๆ ในรถลงไป 4-5 คน ทุกคนดีใจนึกว่าถูกปล่อยตัว โอ้ทกับอีก 3-4 คนยังต้องอยู่ในรถ แล้วที่ทำให้กลัวมากขี้นคือเห็นพวกศัตรูเอามีดแทงท้องคนที่ลงไป แล้วก็คว้านไส้ เสียงคนถูกทำร้ายกรีดร้องๆๆๆ จนครบทุกคน

กลัวมากๆๆๆๆๆๆ  และห่วงน้องหมาด้วย แต่ตอนนั้นไม่รู้น้องหมาไปไหน มือถือปิดเสียงไว้เพราะถ้าพ่อโทรมาพวกศัตรูจะได้ยิน โอ้ทแอบส่งข้อความบอกพ่อตอนพวกนั้นเผลอไปแล้วว่า "คงไม่ได้กลับบ้านเพราะถูกจับตัวไว้" พ่อต้องห่วงแล้วโทรมาแน่ๆๆ เลยปิดเสียงไว้

สักพัก ศัตรูเดินมาที่รถถามว่าใครมี"บิลเสียภาษี"ของอเมริกาบ้าง (เอาเข้าไปเกี่ยวอะไรกันเนี่ย) โอ้ทสั่นๆๆ ไม่ได้รู้เรื่องอะไร คนข้างๆๆ เขาช่วยให้ปลอดภัย เลยบอกศัตรูว่า โอ้ทมี อยู่ในกระเป๋าเสื้อ แล้วศัตรูเอาบิลเสียภาษีไปพร้อมโทรศัพท์ด้วย จำไม่ได้ว่ามีใบเสียภาษีมาได้ไง แล้วจากนั้นถูกพาตัวไปไหนไม่รู้เดินตามศัตรูไป

ก่อนเข้าประตู หน้าประตูมีผู้ชายคนนึงท่าทางเหมือนเป็นสายลับทางฝ่ายโอ้ทแต่ว่าแฝงมา(มีสายลับฝ่ายเราแฝงมาด้วย...ฮ่าฮ่า) พูดกับศัตรูคนที่ยึดโทรศัพท์โอ้ทไว้ว่าจะเก็บโทรศัพท์ไว้เอง เหมือนจะรู้ว่าพ่อจะโทรมา แล้วไม่ทันพ้นหลัง พ่อโทรมาจริงๆ แต่สายลับฝ่ายโอ้ทพูดภาษาอะไรไม่รู้ทำให้ศัตรูจับพิรุธไม่ได้

โอ้ทเห็นคนถูกคว้านท้อง กลัวๆๆๆมาก นึกถึงคราวตัวเองต้องเจ็บและทรมาน

โชคช่วยมิสเตอร์ตื่นขยับตัวลุก โอ้ทเลยรู้สึกตัวไปด้วย ตื่นเลย ไม่งั้นคงต้องกรีดดดดดดดดด ร้องเพราะเจ็บแหงๆๆๆ................

ฝันเป็นเรื่องเป็นราวได้เพียงนี้