Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Tuesday, November 12, 2013

ลงทะเบียนเทอมแรก



11 พย 2556...ป้าโอ้ทได้เป็นนักเรียนโข่งแล้ว เยๆ (กระบวนการ และ เวลารอ นานหลายเดือน ในที่สุดก็ได้เรียน เปิดเทอม 13 มค 2557)

Sunday, November 10, 2013

ป้าโอ้ทไม่ผิดนี่นา...

10 พฤศจิกายน 2556...เหตุเกิดที่ห้างฯ แห่งหนึ่ง

ป้าโอ้ทได้รับชุดสวยส่งมาจาก ดร.บิ๋มที่ย้ายไปอยู่มิสซิสซิปปี้ เป็นของขวัญวันเกิดปีนี้ ชอบทั้งผ้า แบบ และ สี แต่(คุยกันขำๆ) ดร.บิ๋มซื้อเผื่อป้าโอ้ทโต ^_^ ป้าโอ้ทอยากใส่ตอนนี้ ต้องเอาไปเปลียน...

 เมื่อไปถึงห้างฯ จัดแจงตรงไปที่แคชเชียร์ ส่งถุงชุด และ ใบเสร็จที่แนบมาด้วย มีบาร์โค้ดเผื่อทำการคืน/เปลียน เจ้าหน้าที่ไม่ให้อะไรป้าโอ้ทมาเลย ป้าโอ้ทนึกถึงอีกห้างหนึ่งจะให้บัตรเครดิตของห้างมาแล้วไปซื้อของใหม่ได้

ป้าโอ้ท: ไม่มีการ์ด ให้ไอเหรอ
แคชเชียร์ : ยูเอานี่ไปซื้อได้ (ส่งใบเสร็จบาร์โค้ดที่ป้าโอ้ทยื่นให้ พร้อมกับใบเสร็จที่เพิ่งพิมพ์ออกมา)  

ป้าโอ้ทรับมา และเดินไปแผนกที่แคชเชียร์บอกทางที่เปลียนชุดนี้ ป้าโอ้ทใช้เวลาในการเลือกชุด ลองชุดจนได้ ราวๆ สองชั่วโมงครึ่ง ในขณะที่ เพื่อน "ดร.โต๋" ที่ไปด้วยกันนั่งรอ (ไม่บ่นสักคำเพราะนาน)  

แคชเชียร์1: นี่อะไร? ชี้ที่ใบเสร็จ ป้าโอ้ทยื่นให้เพื่อใช้ชำระค่าชุดใหม่
ป้าโอ้ท : ไอเอาชุดมาเปลียน เพื่อนส่งมาให้จากต่างรัฐ

แคชเชียร์1: เปลียนไม่ได้นะ ยูมีการ์ดหรือเปล่า เงินเข้าการ์ดแล้ว
ป้าโอ้ท : การ์ดอะไร ไอได้มาเท่านี้ล่ะ แคชเชียร์เคาน์เตอร์โน้นให้มา  

แคชเชียร์1 เดินหนีโดยที่ไม่ฟังป้าโอ้ท มีแคชเชียร์อีกคนเดินมาถามว่าอะไร ป้าโอ้ทอธิบายอีกเหมือนเดิม แต่แคชเชียร์2ทีท่าว่าไม่ฟัง หันไปคุยกับแคชเชียร์1 ซึ่งบอกเพียงว่า ชีต้องการเปลียน แต่เอกสารเปลียนไม่ได้เพราะเงินตีเข้าเครดิตการ์ดไปแล้ว

 ป้าโอ้ทไม่ยอมซิ หันไปพูดพร้อมยื่นใบเสร็จที่มีบาร์โค้ดให้แคชเขียร์2  

ป้าโอ้ท: นี่ไง ยูอ่านซิ ในนี้บอกไว้ว่าทำอย่างไร ไอก็ทำตามทุกอย่าง แล้วเพื่อนไออยู่มิสซิสซิปปี้จะให้ไอไปเอาการ์ด(บัตรเครดิต) ได้ยังไง แล้วแคชเชียร์คนที่รับคืนก็ไม่ให้อะไรไอมา ทั้งๆที่ไอถามแล้ว ไม่เชื่อก็โทรไปเช็คซิ  

แคชเชียร์2 ยกหูโทรศัพท์ โทรไปไหนป้าโอ้ทไม่รู้นะ รู้อีกทีตอน ผจก.แผนกเดินมา แคชเชียร์2 บอกว่า ไม่ใช่ความผิดของป้าโอ้ท

ผจก. อธิบายว่าปกติทางแคชเชียร์ต้องให้บัตรเครดิตห้างในการคืนลักษณะนี้เพื่อลูกค้าจะเอามาซื้อ แต่กรณีป้าโอ้ทพนักงานตีคืนเข้าบัตรเครดิตเพื่อนไปแล้ว เพื่อรักษาความปลอดภัยของบัตรเครดิตเพื่อน(คนจ่าย) จะทำอะไรต่ออีกไม่ได้  

ป้าโอ้ทยังไม่ยอม เพราะไม่ผิด แล้วตั้งใจมาเพื่อเปลียนวันนี้ ไม่งั้นป้าโอ้ทส่งเปลียนทางไปรษณีย์ไปแล้วซิถ้าจะรอ และอีกประเด็นถ้าแคชเชียร์ที่รับคืนไม่เข้าใจว่าป้าโอ้ทต้องการเปลี่ยนวันนี้ชีจะชี้บอกทางให้ป้าโอ้ทมาแผนกชุดได้อย่างไร (จริงไหม)

ป้าโอ้ท: ไอถามแคชเชียร์คนที่รับคืนแล้วว่าไอต้องได้อะไรไปซื้อใหม่ไหม เพราะอีกห้างที่เคยทำแบบนี้จะให้บัตรเครดิตห้างมา แต่แคชเชียร์ให้ไอมาเท่านี้ แล้วเพื่อนให้ของขวัญไอ ถ้าโทรไปบอกว่ามีปัญหาคืนแบบนี้ เพื่อนจะรู้สึกไม่ดีใช่ไหมล่ะ  

ผจก. : ใช่ๆ ไอเข้าใจ งั้นไอขอนึกก่อนว่าจะทำอย่างไรได้บ้าง แต่โดยปกติจะทำไม่ได้นะ
ป้าโอ้ท : ขอบคุณมากๆ  

ผจก.ให้แคชเชียร์2 ทำยกเลิกในคอมฯตัวนี้แต่ไม่สามารถทำได้ ต้องกลับไปที่เคาน์เตอร์แรกที่ป้าโอ้ททำคืน แต่ป้าโอ้ทความจำสั้น เดินไปเคานฺเตอร์คลับคล้ายคลับคลาแต่ไม่ใช่ ผจก.ถามพนักแถวนั้นว่าเค้าน์เตอร์หมายเลขในใบเสร็จตรงไหน ไม่มีใครรู้อีก ป้าโอ้ทโทรหา ดร.โต๋ที่นั่งรออยู่ (เดือดร้อนเพื่อนอีก ) ดร.โต๋ความจำดีเลิศ พาไปที่แคชเชียร์ต้นเหตุ

ผจก.ทำยกเลิก พร้อมทั้งถามหาแคชเชียร์ที่รับคืน (แคชเชียร์จำป้าโอ้ทได้ ยกมือ) แต่ ผจก. ไม่ได้แสดงทีท่าอะไร แค่ให้แคชเชียร์คนนั้นใส่รหัสเข้าคอมฯ   เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อย กลับมาทำเรื่องที่แผนกชุดอีกครั้ง จนเสร็จ ป้าโอ้ทได้ชุดกลับมาบ้าน   ถึงบ้านเล่าให้มิสเตอร์ฟัง นี่ถ้ามิสเตอร์ไปด้วย ดึงป้าโอ้ทกลับตั้งแต่แคชเชียร์1 บอกว่า ทำไม่ได้แล้ว

กลับมาบ้าน 3 ชิ้น ^_^  

ชอบชุดนี้แต่ใหญ่ ไม่มีเบอร์เล็ก

ชุดนี้หวานเชียว แต่เล็ก ...ตอนลองไม่ขาดก็บุญแล้ว ^_^

ชุดนี้น่ารัก เรียบดี แต่แพงจัง $42 แนะ

ชุดนี้ล่ะ พากลับมาด้วย ป้ายลดแล้วนะ $9.99 ตอนจ่ายลดอีกเหลือ $6.99