3 พฤษภาคม 2557
เวลาประมาณบ่ายสองโมง หลังจากสองคนเติมพุงกันจนเต็ม พากันมุ่งหน้าไปเล่นเกมส์ตู้หยอดตังค์ (คาสิโน) ใกล้บ้าน เล่นสนุกๆ เท่านั้นแหละ ไม่ได้เล่นได้-เสีย วันนี้ดวงดีได้กำไรกลับมา ห้าเหรียญกว่าๆ ^_^
ช่วงหนึ่ง : ขณะเดินทางจากบ้านไปร้านอาหาร ในระหว่างรถติดไฟแดง ป้าโอ้ทเอามือตัวเอง จิ้มๆ แตะๆ มือมิสเตอร์ที่วางอยู่บนขาของมิสเตอร์ จิ้มไป แตะไป จนมิสเตอร์รำคาญ (ป้าโอ้ทรู้ว่ามิสเตอร์จะรำคาญ เพราะนี่ล่ะเจตนาของป้าโอ้ท กวน กวน พลขับ)
มิสเตอร์ : ฮึ่มๆ (ทำเสียงคำรามในคอ)
ป้าโอ้ท : ยูเป็นอะไรของยู
มิสเตอร์ เอามือมาปิดตาป้าโอ้ท : นี่ไง ไอเป็นแบบนี้ กำลังขับรถ กวนอยู่ได้
ป้าโอ้ท : โอ้ยๆๆ (พร้อมกับปัดมือมิสเตอร์ออกจากหน้า) ไอไม่ได้ปิดตายูซะหน่อย (หัวเราะ)
ช่วงสอง : ขณะรถติด ระหว่างทางกลับบ้าน
ป้าโอ้ท : เออ! ไอเพิ่งนึกได้ ยูสี่สิบแล้วใช่ป่าว ไอนึกว่า สามสิบเจ็ด งั้นไอก็ สี่สิบสองซิ
มิสเตอร์ : สามสิบเก้า จะสี่สิบเดิอนกันยานี้
ป้าโอ้ท : งั้นไอก็สี่สิบเอ็ด
มิสเตอร์ : แล้วยูทำตัวเหมือนกี่ขวบ?
ป้าโอ้ท : ยี่สิบเอ็ด
มิสเตอร์ : แน่ใจเหรอ?
ป้าโอ้ท: สิบแปด ไอว่า สิบแปด
มิสเตอร์ส่ายหน้า
ป้าโอ้ท: ไม่ใช่เหรอ งั้น สิบห้า
มิสเตอร์พยักหน้า
ป้าโอ้ทปล่อยก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล. ก็สามีฉลาดมาก ป้าโอ้ทเลยปัญญาลดลงกว่าอายุจริง แต่ป้าโอ้ทไม่ปัญญาอ่อนนะ ^_^ เอ! หรืออ่อน ชักไม่แน่ใจตัวเอง
| เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.