ฮ้าดดดดดดดดดดดดดด เช้ย

22 มีนาคม 2557


ป้าโอ้ทจามทุกเช้าตั้งแต่ต้นฤดูจนวันนี้ แต่เช้านี้ตื่นมากับคอที่เจ็บและจมูกฟุด ฟิด จนได้ซิน๊า ป้าโอ้ทเป็นหวัด
ฮ้าดดดดดดดดดดเช้ยยยยยยยยยยย   น้องโต๋เอายาอมตะขาบไว้ให้ตั้งหลายซอง ได้ใช้ทันที (เมื่อสองวันก่อนเอาไปให้ครูกับเพื่อนที่โรงเรียน ไม่คิดว่าตัวเองจะได้ใช้) ตื่นมาตั้งแต่ 6.30น ซักผ้า แล้วนั่งเล่นจนถึง 8.00น. หิวแล้วซิ แต่ว่ามีอะไรกินบ้างน๊า?


ฮ้าดดดดดดดดดดดดดเช้ย! มีเสมหะด้วย สั่งน้ำมูก กับเสมหะ จนรู้สึกเหมือน เนื้อในคอจะหลุดออกมาด้วย


เข้าครัว ...มีหมูหวานก้นหม้อ ข้าวสวยค้างคืน จับใส่หม้อ เติมน้ำ ทำข้าวต้มดีกว่า


ฮ้าดดดดดดดดดดดดดด เช้ยยยยยยยยยย


( ข้าวต้ม ยาเม็ดละลายในน้ำ )




23มีนาคม 2557
วันอาทิตย์ ป้าโอ้ทอาการแย่ลง จามไม่หยุด เจ็บคอ และ ไอมาก ตัวร้อนผ่าว แต่ต้องทำการบ้านให้เสร็จ กำหนดส่งวิจารณ์เรื่องสั้นวันอังคารที่ 25 มีนาคม 2557 เพราะไม่แน่ใจว่า อาการจะแย่ลงหรือดีขึ้น นั่งทำการบ้านไป ก็สั่งน้ำมูกไป ไอตลอด ตัวร้อนผ่าวๆ และในที่สุดการบ้านป้าโอ้ทเสร็จ ส่งอีเมล์ให้ครูก่อนกำหนด




24 มีนาคม 2557
ป้าโอ้ทตื่นมารู้สึกสบายดีขึ้นนิดหน่อย จัดการอาบน้ำ แต่งตัว กินมื้อเช้า ออกเดินทางไปโรงเรียน แต่ระหว่างขับรถไป ป้าโอ้ทหลับเป็นระยะๆ นั่นล่ะ ทำให้ป้าโอ้ทรู้ว่า ตัวเองอาการไม่ดีเลย อ่อนเพลียมาก ยังมีไข้ พยายามไม่หลับ แต่ป้าโอ้ทหลับไม่รู้ตัว ขับไปกว่าจะถึงโรงเรียนกลัวมากๆ ดีที่เส้นทางไปโรงเรียนรถไม่เยอะ คงเพราะกินยาก่อนออกจากบ้านด้วย นั่งเรียนทั้งวัน ไอตลอด เวียนหัว ขากลับขับรถพยายามบังคับตัวเองไม่ให้หลับ ถึงบ้านด้วยความปลอดภัย


กลับบ้าน กินข้าวและพัก หนึ่งชั่วโมง ได้เวลานัดหมอฟัน ป้าโอ้ทล้างปากเห็นลิ้นตัวเองดำปี๋ เพราะยาอมตะขาบห้าตัว ไปถึงคลินิกบอกเจ้าหน้าที่ให้รู้ก่อนไม่เช่นนั้นตกใจแน่ๆ ลิ้นดำปี๋ ^_^


ตอนเย็นเล่าให้มิสเตอร์ฟัง โดนดุ "อยู่ควรจะนอนอยู่บ้านนะ"  ป้าโอ้ท"ก็ไอนึกว่าไอไหว"


(ยาอมตะขาบ)




25 มีนาคม 2557
วันนี้ตื่นเช้ามาพร้อมกับปวดหัวมาก เจ็บคอกลับมาอีก น้ำมูกแน่นหายใจไม่สะดวก เสมหะด้วย ลงมาอีเมล์หาครู และ แจ้งเจ้าของบ้านที่ป้าโอ้ทต้องไปทำความสะอาด ว่าไม่ไป หลังจากนั้น ป้าโอ้ทนอนต่อจนถึงบ่ายสองโมง รู้สึกดีขึ้นแต่ยังไม่หายดี จะนอนต่อก็นอนไม่ได้ พยายามไม่ทำอะไร แต่อยู่นิ่งๆ ไม่ได้อีกนั่นแหละ สรุปซักผ้าหนึ่งถัง นอนดูทีวี และได้เวลาทำอาหารเย็นรอมิสเตอร์กลับถึงบ้าน หลังอาหารวันนี้ป้าโอ้ทรู้สึกสบายเพราะไม่ต้องทำการบ้าน นอนดูทีวีกับมิสเตอร์เหมือนเมื่อก่อนไปโรงเรียน จนราวๆ สามทุ่มกว่าๆ ขึ้นบ้านอาบน้ำร้อน เข้านอน




26 มีนาคม 2557
วันนี้ตื่นมาอาการดีขึ้น ไม่เพลีย  แต่ตอนอาบน้ำรู้สึกพื้นเอียงเล็กน้อย นึกในใจ"ไหวไหมเรา" แต่หยุดไปหนึ่งวันแล้ว วันนี้มีฟังเก็บคะแนนด้วยซิ หยุดไม่ได้


ถ้ามีคนขับรถให้ป้าโอ้ทก็จะดี เพราะนั่งไปเฉยๆ ไม่เป็นไร ขับรถในขณะที่เป็นไข้รู้สึกลำบากมาก
สรุปว่าป้าโอ้ทไปเรียน นั่งไอเป็นระยะ และเดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ แต่น้ำมูก และ เสมหะ ยังคงมีเยอะ สั่งน้ำมูกแต่ละทีหัวหมุนติ้วๆเลย วันนี้มีการบ้านทำบัตรคำศัพท์ และต้องอ่านหนังสือสอบแกรมม่าอีก เพราะป้าโอ้ทขาดไปเมื่อวานต้องอ่าน
เอาล่ะทำเท่าที่ทำได้เน่อะ เวลาไม่สบาย ใช้ความคิดมากๆ ทำให้เวียนหัวเน่อะ แต่ทำยังไงได้ล่ะ