ป้าโอ้ทดุ

28 สิงหาคม 2557

วันนี้นักเรียนป้าโอ้ทดุเพื่อนสนิทอายุ 18 จากอัฟกานิสถาน (คนนี้รู้จักกันเทอมที่แล้ว เรียนด้วยกันทุกวิชาตลอดเทอม ) ป้าโอ้ทเลี่ยงนั่งคู่ และ ทำงานกลุ่มกับน้องเขาตลอดเทอม เพราะรู้ว่าต้องผิดใจกันแน่ๆ ป้าโอ้ทรู้ตัวเอง ไม่ใช่น้องหรอกนะ และแล้ววันนั้นก็เกิดขึ้น เมื่อเทอมนี้ต้องทำงานกลุ่ม และน้องถามป้าโอ้ทว่าจะทำกับเขาไหม

ป้าโอ้ทตอบตกลงเพราะคิดว่าเป็นเทอมสุดท้ายที่จะเรียนด้วยกัน เพราะเราเรียนกันคนละแผนก น้องคนนี้เขาทำอะไรต้องดีที่สุด และต้องได้เกรด เอ ซึ่งไม่ใช่ป้าโอ้ท เพราะป้าโอ้ทผ่านวัยเรียนอย่างบ้าคลั่งและทุ่มเทมาแล้ว วันนี้แค่ไม่ต้องซ้ำ จ่ายเงินใหม่ก็พอ ป้าโอ้ทต้องการเรียนให้ได้ความรู้ และทำงานเท่านั้น เรื่องเกิดขึ้นเพราะวิชาภาษาอังกฤษเล่มสุดท้ายนี่ล่ะ เล่มนี้นักเรียนต่างชาติที่ไม่ใช่อเมริกันต้องเรียนทุกคน รวมถึงที่จบไฮสคูลที่นี่ก็ต้องเรียน เรื่องมีอยู่ว่าป้าโอ้ทตั้งใจไม่ออกความเห็น บอกน้องว่าจะให้ทำอะไรก็บอกจะทำ แบ่งหัวข้อมาให้ก็จะทำ ป้าโอ้ทเสนอความคิดไปสองครั้ง น้องตอบปฎิเสธ…

ไม่เป็นไร เฉยไว้ จนกระทั่งมีเพื่อนที่ไม่ได้มาวันแรก ครูให้เข้ากลุ่มด้วย ป้าโอ้ทบอกน้องกับเพื่อน แบ่งมาเลยนะ ให้ทำอะไร น้องตอบมาว่า ทำไมยูไม่ออกความคิดล่ะ …

เอาล่ะ ป้าโอ้ทเริ่มเคืองแล้ว จากนั้นคุยกันแบ่งว่าใครทำอะไรในรายละเอียด ด้วยที่ใช้ภาษาอังกฤษ สามคนไม่ใช่อเมริกันสักคน น้องพูดมา ป้าโอ้ทกับเพื่อนอีกคนเข้าใจตรงกัน เราตอบน้องไปว่า “โน” ไม่ได้ ต้องแบบนี้…แต่น้องยังไม่ฟัง ยังคงพูดเหมือนเดิม ป้าโอ้ทแตกโพล่งเลย พูดเสียงดังใส่น้อง ขณะนั้นนักเรียนอื่นๆ ออกจากห้องไปหมดแล้วนะ เหลือเราสามคนกับคุณครู ป้าโอ้ทหันไปบอกครูว่า(ตามที่น้องพูด) ซึ่งครูเห็นด้วยกับป้าโอ้ทและเพื่อนอีกคน น้องเงียบสนิทไม่พูดอะไร เราสามคุยแบ่งงานกันต่อเพราะเพื่อนอีกคนเป็นผู้ชายเขาดึงให้เข้ามาที่งาน หลังจากคุยกันเข้าใจ น้องเก็บของออกจากห้องทันที…

ปกติป้าโอ้ทไม่แสดงความโกรธออกมาแบบนี้ จะมีสติ และยับยั้ง แต่คราวนี้หลุด แล้วนึกได้ตอนพูดไปแล้ว ยั้งไม่ทันรู้สึกเสียใจ ป้าโอ้ทส่งข้อความขอโทษน้องก่อนไปเรียนคาบต่อไป เลิกเรียนตั้งใจจะโทรไปคุย แต่ได้ข้อความตอบมายาวเชิงตำหนิ และ สอน …ถ่านกำลังจะดับ ไฟติดมาอีก เข้าใจว่าน้องเขาโกรธแหละ แต่เราก็โกรธไง ขอโทษแล้วจะอะไรอีกล่ะ ส่งข้อความโต้ตอบกัน สามสี่ครั้ง ป้าโอ้ทตัดสินใจไม่ตอบดีกว่าไม่อยากยาว โทรปรึกษามิสเตอร์เอาไงดี เพราะส่วนตัวป้าโอ้ทไม่ทำอะไรแล้ว ขอโทษแล้วไม่จบก็ไม่สนแล้ว แต่มิสเตอร์บอกให้ง้อเขา ป้าโอ้ทเลยคิดว่าจะง้อเขาเมื่อเจอกันครั้งต่อไป ถึงบ้านเล่ารายละเอียดให้มิสเตอร์อีกรอบ พร้อมกับพูดและทำเสียงเหมือนที่ดังใส่น้อง และให้มิสเตอร์อ่านข้อความโต้ตอบ มิสเตอร์บอกว่าป้าโอ้ทไม่ควรว่าน้องต่อหน้าคนอื่น

ป้าโอ้ท: “ไอรู้ว่าผิด ก็ตอนนั้นโกรธนี่ แต่ขอโทษแล้วจะให้ทำไงอีกล่ะ”
มิสเตอร์บอกให้พูดว่า” ขอโทษนะ เรามาเป็นเพื่อนกันอีกได้ไหม” โอ้ยอะไรจะหวานแหว๋ว

ป้าโอ้ท: ” ยูคิดว่าไอจะพูดแบบนี้เหรอ”
มิสเตอร์ : ” โน “

สรุป: มิสเตอร์บอกป้าโอ้ทว่า ยูน่ะชอบชน (เผชิญหน้าจังๆ) อยู่เรื่อย บางเรื่องอ้อมบ้างก็ดีกว่านะ นึกถึงพ่อเลย พ่อเคยบอกแบบนี้