ไปถึงบ้านทำงาน วันนี้ตั้งใจไว้ล้างห้องน้ำ สามห้อง พับผ้าที่ตากไว้เมื่่อวาน เปิดประตูเข้าไป (ประตูไม่ล๊อค) บ้านเงียบจัง เดินเข้าไปดูห้องนอนแม่บ้าน หลับอยู่ ต้องค่อยๆย่อง เก็บขยะไปทิ้ง เข้ามาเอาถังวาง แม่บ้านตื่น แล้วบอกว่าเมื่อคืนอาการไม่ดี ปวดท้อง เพราะยาแก้ปวดแผลมีผลกับกระเพาะต้องไปโรงพยาบาล เพิ่งกลับกันมาได้สักชั่วโมงนี้เอง ...น่าสงสารมาก เพราะกินยาแก้ปวดไม่ได้เพราะยาแก้ปวดทำให้ปวดท้อง โอ้ทฟังแล้วแทบร้องไห้แทน แม่บ้านบอกให้ไปดูเงินสัปดาห์นี้ เพราะเขาลืมว่าใส่ไว้ในโหลหรือเปล่า (ดูแล้วมี)
ทำงานต่อด้วยการเก็บตะกร้าผ้าไปหย่อนในช่อง มีผ้าซักวันนี้ด้วย จัดแจงลงไปเอาผ้าใส่เครื่อง แล้วเตรียมอุปกรณ์ล้างห้องน้ำ ขึ้นมาทำสองห้องข้างบน ยังเหลิอห้องข้างล่าง แต่ลูกชายอยู่เผื่อเขาจะใช้ห้องน้ำเลยยังไม่ทำ รอก่อน สักพัก พ่อบ้านกลับมา อ้าววันนี้อยู่กันทุกคนเลย...แต่เตรียมอาหารที่ต้องทำออกมาจากตู้เย็นไว้แล้ว
เมื่อทำห้องน้ำสองห้องเสร็จ ไม่รู้จะทำอะไรต่อ เข้าไปบอกแม่บ้านว่างานสัปดาห์นี้ทำจนเสร็จหมดแล้ว ทำอะไรต่อดี แม่บ้านบอกให้เปลี่ยนผ้าปูที่นอน ปลอกหมอนห้องเล็กข้างล่าง เพราะวันนี้ลูกสาวกลับแคลิฟอเนียแล้ว (ลูกสาวนอนห้องนี้ ...ปกติเป็นห้องนอนลูกชาย แต่ลูกชายจะนอนโซฟาหน้าทีวีเสียส่วนใหญ่) เก็บผ้าปูที่นอนปลอกหมอน เปลียนแล้วนำไปรอซัก อ้าว! ลืมไปว่ามีผ้าต้องพับอีก เยอะเลย พับผ้าจนเสร็จ เอาขึ้นไปเก็บ ปกติจะถามแม่บ้านก่อนว่าตัวไหนของใครบ้างเพราะยังจำไม่ได้ แต่วันนี้นักกายภาพมาเร็ว เลยเข้าไปให้พ่อบ้านเลือกเสื้อผ้าของเขาเอง ส่วนผ้าขนหนูเก็บเข้าตู้เรียบร้อย (ผ้าขนหนูมีซักทุกครั้ง เพราะทุกครั้งโอ้ทล้างห้องน้ำจะเก็บซักหมด บางวันแต่ละคนจะเก็บไว้หน้าเครื่องซักผ้าให้ด้วย)
หลังจากนั้นดูเครื่่องล้างจานว่ามีจานล้างแล้วยังไม่ได้เก็บ หรือว่าจานสกปรก วันนี้จานสกปรก เต็มพอที่จะล้าง จัดการวางจานชามสกปรกให้เต็ม แล้วเปิดเครื่อง ขณะนั้น บ่าย สองแล้ว เริ่มทำอาหารเลยดีกว่า วันนี้มีไก่ที่ต้องทำสุก ที่เหลืออุ่น เพราะแม่บ้านทำแช่แแข็งไว้แล้ว ระหว่างทำอาหาร รออาหารอุ่นบนกะทะ ก็รีบลงไปดูเครื่องซักผ้า เครื่องอบผ้า เอาผ้ากองต่อไปใส่ วันนี้ซัก สามกอง รวมชุดผ้าปูที่นอนด้วย
ปรากฎว่าทำเกินเวลาอีกจนได้ จากตอนแรกนึกว่าไม่มีอะไรทำ...ฮ่าฮ่า ขำตัวเอง ลืมผ้าที่ตากแล้วต้องพับไปได้ไง เมื่ออาหารเสร็จแล้ว ตักใส่จาน ปิดฝาวางไว้บนเคาน์เตอร์ในครัว พร้อมลงไปดูเครื่องซักผ้า เหลือปั่นอีกหนึ่งกอง แต่หมดเวลาแล้ว ขึ้นมาดูดฝุ่นทางเดินกับห้องโถงก่อนกลับ...
ตั้งใจจะไปซื้อกับข้าว แต่หิมะตกลงมา เปลี่ยนใจไม่ไปดีกว่า ค่อยไปพรุ่งนี้ แวะกู้ดวิลล์เอาอาหารแห้ง ที่ไม่กินแล้วไปบริจาค แล้วเข้าไปดูสักหน่อย ได้อะไรมา ดูซิ....ตัวละ 5 เหรียญ เอามาแจกให้ทางบ้าน น้องบ้าง พ่อแม่บ้าง แล้วแต่ว่าใครใส่ได้ เน้นเฉพาะลีวาย เลยเพราะซื้อที่ไทยตัวนึงหลายอยู่ ที่นี่รวมค่าส่งแล้วก็ยังพอได้
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.