Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Wednesday, February 7, 2018

Jim Thomson house Bangkok Thailand บ้านจิมทอมสัน



4 มกราคม 2561

ป้าโอ้ทไม่ได้ถ่ายรูปเยอะ เพราะทางสถานที่ไม่อนุญาตให้ถ่ายภายใน ภายนอกคนเยอะมาก ป้าโอ้ทเลยไม่ถ่ายดีกว่า นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติทั้งนั้น คนไทยที่เห็นมีแต่พนักงาน นักท่องเที่ยวน้อย วันที่ป้าโอ้ทไปคงมีแหละ แต่ไปกันคนละเวลา (มั้ง) 

กิจกรรมที่นี่เหมือนกิจกรรมที่ป้าโอ้ทชอบในอเมริกา คือ เปิดบ้านให้ดู บ้านเก่า สถานที่เก่า มีของเก็บสะสมบ้าง ของใช้เจ้าของบ้านบ้าง และที่ขาดไม่ได้คือต้องไปกับไกด์เท่านั้น ไม่อนุญาตให้เดินเที่ยวชมบ้านเองนะจ่ะ  ป้าโอ้ทชอบนะ เพราะเดินดูเองไม่รู้สึกอะไร ของในบ้านก็เหมือนบ้านทั่ว ไป แต่เมื่อมีไกด์เล่าประวัติ เรื่องราวเบื้องหลังทำให้สนุก 

เจ้าของบ้านเป็นฝาหรั่งคนหนึ่งที่ชื่นชอบความเป็นไทย ที่นี่ผลิตผ้าไหมขายโด่งดังไปทั่วโลก ป้าโอ้ทได้ยินชื่อมานานมีโอกาสมาก็ครั้งนี้ล่ะ แม้จะผิดหวังเล็กน้อยกับสิ่งที่มีให้ดูน้อยไปนิด แต่ก็ชอบนะ

เข้าไปซื้อบัตรเข้าก่อน และติดต่อพนักงานเพื่อรับเวลาเข้าชมบ้าน จากนั้นก็รอ ระหว่างรอจะเดินเล่น ดูรอบ ๆ ดูพนักงานสาธิตการสาวเส้นไหม ย้อมไหมไปเพลิน ๆ หรือจะเข้าไปใช้เงินซื้อสินค้าจากผ้าไหมในร้านก็ตามอัธยาศัย  มีร้านอาหารบริการด้วย แต่ป้าโอ้ทมั่นใจว่าแพงแน่ ๆ ป้าโอ้ทบอกมิสเตอร์เราไปกินข้างนอกกันดีกว่า ขนาดน้ำกินป้าโอ้ทยังยอมเดินออกมาซื้อร้านในซอยเลย งกมาก! 

อ่อ! เกือบลืมบอก ในภาพนี้เรานั่งตุ๊ก ตุ๊กกันมาจากวังสวนผักกาดจ้า เราไปวังสวนผักกาดกันตอนเช้าก่อน

Jan 4, 2018

We left Suan Pakkad Museum and took a Tuk Tuk headed to Jim Thomson House. The traffic was not bad as we got there in 15 minutes. We could take the BTS but my feet hurt so I did not want to walk further to the BTS station.

I heard about this place for many years and finally, I was here the first time today. The place was not as I expected which smaller than I thought. I was a little upset.

There were many foreigners, oh! I should say, " Most foreigners" here. I got the tickets and lost for a couple minutes because I could not find a person I supposed to talk to. Well, I saw a woman with a name tag then I asked if she was the one. "NO" she said and pointed me to the counter I wanted to got. Eventually, I got our house tour timing. It was another hour.

While waiting, there were two groups staffs demonstrating silk thread making and also silk products store for tourists. Also, a restaurant in the area if hungry. I was sure that the price higher than outside then I walked out to get a bottle of water at a local shop.

Inside photos taking did not allow so I took a few photos outside.

The house tour was the same as in the USA. We walked with a guide and listened to the stories along. I liked this way because if I walked and looked by myself, I would not know why all this important or worth to show. Stories behind made the whole tour enjoyable.

If you interested to know Jim Thomson history, please search by yourself because I do not remember well. He was a foreigner man who loved Thai culture and built Thai traditional house for living and also produce Thai silk which is popular worldwide the present day.



No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.