Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Friday, February 16, 2018

ถ้ำผานางคอย แพร่



28 ธันวาคม  2560

เช้านี้เราต้องรอน้องชายป้าโอ้ทสอบเสร็จราว ๆ เที่ยงถึงจะเริ่มเดินทางกัน น้องชายจะไปเที่ยวสุโขทัยด้วย ในขณะที่รอ เราแวะเที่ยวถ้ำผานางคอยกัน พ่อกะแม่คงมากันบ่อยแล้ว เพราะสองคนบอกจะรอข้างล่างไม่เดินขึ้นไปด้วย ไม่มีปัญหา สองคนลุย ดูอัลบัม

ทางเดินไม่ชัดมากนัก เป็นขั้นบันไดเดินง่าย แต่ต้องระวังลื่น ตอนเราไปถึงไม่มีนักท่องเที่ยวคนอื่น ป้าโอ้ทไม่รู้ว่าเพราะสถานที่ไม่เป็นที่รู้จัก หรือเพราะยังเช้าไป แต่แบบนี้ก็ดีป้าโอ้ทชอบ ไม่ต้องเบียดเสียด แย่งกันเดินเข้าถ้ำ ในถ้ำก็มืด อากาศหายใจน้อย  

ระหว่างทางเจอพี่สาวคนนึง (จะเรียกป้านึกได้ว่าอายุตัวเองก็ป้าแล้ว... ฮ่าฮ่า) บอกว่าให้เดินไปจนสุดถ้ำ แล้วไม่ต้องย้อนกลับมา เดินทะลุออกไปได้เลย มีทางเดินกลับมา ป้าโอ้ทเชื่อพี่สาวคนนั้น ตอนแรกมิสเตอร์ไม่ยอม เพราะมีป้ายบอกไว้ให้เดินออกทางปากถ้ำ ป้าโอ้ทยืนยันว่าจะไปทางนี้ เพราะพี่สาวคนนั้นบอกมาว่าเดินออกได้ ในที่สุดมิสเตอร์ก็ตกลงเดินออกจากถ้ำทางก้นถ้ำ (เรียกแบบนี้ไหมน้อ)

เดินไปสักพัก ไม่เห็นวี่แววลานจอดรถ มีแต่ป่าทางลาดบ้าง เนินบ้าง มิสเตอร์บอกใช่ทางนี้แน่เหรอ ป้าโอ้ทบอกมิสเตอร์ให้เดินต่อไปอีกนิด เพราะตอนออกจากถ้ำเจอพี่สาวอีกคน ถามแน่แล้วว่าเดินถึงลานจอดรถได้ และในที่สุดก็ถึงจริงๆ เดินได้เหงื่อเหมือนกันนะ มิสเตอร์คนเดียวนะ ป้าโอ้ทเป็นมนุษย์ไม่มีเหงื่อ





















No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.