คืนนี้เรานอนกันที่อำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่ น้องชายป้าโอ้ทเรียนที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้ แพร่ เรามารับไปเที่ยวปีใหม่ด้วยกัน น้องชายจองโรงแรมที่ดีที่สุดในละแวกนี้ น้องบอก ราคาคืนละ 500 บาทเฉพาะค่าห้อง ไม่มีอาหารเช้า เป็นโรงแรมเล็ก ๆ แวะพักชั่วคราวแบบเร่งด่วน โรงแรมติดตลาด มีร้านขายของ มีธนาคาร เราออกไปหาของกินกันได้ง่าย ในโรงแรมมีร้านกาแฟเล็ก ๆ หนึ่งร้าน ดูวิดิโอป้าโอ้ทนะคะ
ป้าโอ้ทมีเรื่องเล่าขำ ขำ และ หลอนนิด ๆ พร้อมหรือยังค่ะ ...
เข้าห้องพัก มิสเตอร์เปิดทีวี ปรับทีวีอยู่พักใหญ่ ไม่สำเร็จ
มิสเตอร์บอกว่า ไออ่านภาษาไทยไม่ออก ป้าโอ้ทจัดการเปลียนภาษาให้
ปรับอีกพักใหญ่ ก็ยังไม่สำเร็จ ไม่มีภาพ ไม่มีอะไร นอกจากเม็ด ๆ เต็มจอ
ส่วนป้าโอ้ทเอง พยายามหา มองรอบห้อง ทุกมุมที่นึกได้ หาพาสเวิร์ดล็อกอิน หาไม่เจอ
สรุป ป้าโอ้ทบอกมิสเตอร์จะเดินไปถามน้องที่เค้าน์เตอร์ ขณะนั้นเกือบตีหนึ่งแล้ว
ป้าโอ้ทเดินไปเปิดประตู เข้าไปที่เค้าน์เตอร์ตอนเช็คอิน ซึ่งมืดตื้อ ไม่เห็นใครสักคน
ป้าโอ้ทเดินไปใกล้ ๆ ยังไม่มีใคร แล้วน้องผู้ชายคนเดิมก็โผล่พรวดออกมา หน้าตา
เข้มประหนึ่ง ถูกลากออกมาจากผวังฝัน ป้าโอ้ทขอพาสเวิร์ดอินเตอร์เนตน้อง เพราะ
หาดูทั่วในห้องแล้วไม่เจอ น้องบอกอยู่ข้างตู้เสื้อผ้า ป้าโอ้ทขอบใจน้องแล้วรีบจ้ำอ้าวกลับห้อง
มิสเตอร์ถาม : "ยูบอกฮีให้มาดูทีวีด้วยป่าว"
ป้าโอ้ท : " ป่าว ไอถามพาสเวิร์ด แล้วรีบเผ่น ฮีน่ากลัวมากเลย เนี่ยฮีบอกอยู่แถวตู้เสื้อผ้า
ไอหาทั่วแล้วไม่เห็นมี ไอจะไปอีกรอบ ไปด้วยกัน"
สองคนเดินไปที่เคาน์เตอร์อีกรอบ คราวนี้ป้าโอ้ทเห็นว่าน้องนอนอยู่ที่ซอกข้างเค้าน์เตอร์
ป้าโอ้ท : น้อง พี่ขอรบกวนอีกรอบนะ ( แจ้งเรื่องทีวี และหาพาสเวิร์ดไม่เจอ)
พนักงาน : มองหน้าป้าโอ้ทกับมิสเตอร์ แบบหาเรื่อง มากวนเวลาคนจะนอนแล้วตอบว่า
" ห้องไหนเพ่ เดี๋ยวผมไปดูให้ แล้วจะจดพาสเวิร์ดให้"
ป้าโอ้ทแจ้งห้อง แล้วน้องก็เดิมจ้ำพรวด ๆ นำหน้าเราไป
เมื่อถึงห้อง น้องไม่พูด ไม่จา ปรับทีวีเสร็จ บอกอธิบาย กดปุ่มนี้ ตรงนี้ แล้วจดรหัสอินเตอร์เนตให้
จากนั้น เดินออกจากห้องไปไม่ ร่ำลา
มิสเตอร์ : ไอว่าฮีเมายา (แล้วมิสเตอร์ก็หัวเราะ)
ป้าโอ้ท : ไอก็ว่างั้นแหละ
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.