ฤดูที่แตกต่าง...

 ป้าโอ้ทเลือกเดินทางจากไทยมาอเมริกาในเดือนพฤษภาคม เข้าฤดูร้อนของอเมริกา ด้วยสาเหตุที่ป้าไม่ต้องการให้เกิดอาการ "ช้อคเวฟ" ชื่อคลื่นวิทยุ...ป้าก็ว่าไปเรื่อย

อาการร่างกายช้อคจากอุณหภูมิที่เปลียนด้วยความต่างโดยสิ้นเชิง จาก ร้อนมาก เป็น หนาวมาก จากที่หาข้อมูลสภาพอากาศของอเมริกาก่อนเดินทาง ป้าเลือกให้ร่างกายค่อยๆ ปรับเพราะไม่อยากป่วย
ป้ามาถึงที่นี่ฤดูร้อนไม่ต่างจากบ้านเราแม้แต่นิดเดียว ป้าแปลกใจ และ ถึงบางอ้อในขณะเดียวกัน เพราะจากที่ดูทีวี ดูหนัง และ ได้ฟังมาคิดว่าต้องมีแต่อากาศหนาว ไม่ใช่ร้อนเหมือนบ้านเรา แต่เมื่อได้สัมผัสจริงนั่นล่ะรู้แล้ว

ต่อมาฤดูใบไม้ร่วง (ฟอล Fall/Autumn กย-ตค-พย) อากาศเริ่มเย็น ใบไม้เปลียนสีเป็นช่วงที่สวยงามและต่อจากนั้นต้นไม้ทุกต้นโกร๋น ดอกไม้ในสวนม่องเท่งกันเกลี้ยงเหลือแต่ความแห้งแล้ง(ในความรู้สีกของป้านะ)

และฤดูที่ไม่อยากให้มีเลยที่นี่คือฤดูหนาว(วินเทอร์ Winter ธค-มค-กพ) หนาวเข้ากระดูก ป้าอยู่เมืองหนาว มีหิมะ แต่ยังหนาวไม่เท่ารัฐทางเหนือและหนึ่งในนั้นป้าต้องไปทรมานทุกปีเทศกาลคริสมาสต์เพราะมิสเตอร์เป็นคนที่นั่น

ฤดูใบไม้ผลิ (สปริง Spring มีค-เมย-พค) เป็นฤดูที่ความหนาวเริ่มลดลง เริ่มรู้สีกถึงความอุ่นของแดด สัตว์ธรรมชาติ กระรอก นก เริ่มออกมาเพ่นพ่านให้เห็น

และในที่สุดฤดูที่ทุกคนรอคอย ฤดูร้อน (ซัมเมอร์ Summer มิย-กค-สค) เป็นระยะเวลาสั้นเพียงสามเดือนที่ทุกคนเก็บเกี่ยวความสนุก เพลิดเพลินกันให้ได้มากที่สุด เป็นช่วงเวลาของการพักผ่อน ใช้วันหยุดท่องเที่ยว กิจกรรมภายนอกมีให้ทำมากมายทีเดียว

เล่ามาคร่าวๆ คงพอจะนีกภาพออกนะคะว่าแต่ละฤดูเป็นอย่างไร การแต่งตัวของคนที่นี่จะเป็นไปทางเดียวกัน
อากาศเริ่มเย็นเสื้อผ้าจะมากชิ้น กางเกงขายาว รองเท้าบูท (บูทหนาว บูทหิมะ บูทฝน ตามสภาพในขณะนั้น) หมวก ผ้าพันคอ ถุงมือ เสื้อโค้ท ป้ากับเพื่อนคนไทยจะเรียกการแต่งตัวเยอะๆว่า'เป็นแหนมห่อไว้'
อากาศเริ่มอุ่นแต่ยังเย็นอยู่ใส่เสื้อแจ๊คเก๊ตพอ อากาศอุ่นถึงร้อน เสื้อผ้าจะเหลือจำนวนชิ้นน้อยลง สาวๆเริ่มใส่เปิดมากขึ้น กระโปรงสั้น กางเกงสั้น เกาะอก ส่ายเดียว จะเป็นเหมือนกันทั่วไป เมืองที่ป้าอยู่เป็นเมืองมหาวิทยาลัย นักศีกษาเดินกันเต็มเมืองแต่งตัวเหมือนกันหมด

ปอลิง ภาพป้ามีเยอะมาก เลือกมาให้ดูบางส่วนนะคะ จบด้วยสองภาพนี้เผื่อจะทำให้อากาศร้อนคลายลงบ้าง ^_^ ไม่ใช่น้องเต่าของป้านะคะ ของคนอื่น