Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Wednesday, May 8, 2013

รับ Herbert มาบ้าน

สวัสดีครับ ผมชื่อ เฮอร์เบิร์ธ สายพันธุ์ อียิปต์ ค่าตัวแพงกว่าเพื่อน 800 ดอลล่าร์ มิสเตอร์สั่งเจ้าของแม่ผมตั้งท้องกันทีเดียว มิสเตอร์บอกป้าโอ้ทตอนจะไปรับผมกลับบ้านหนึ่งสัปดาห์เท่านั้นซึ่งผมอายุ 2 เดือนแล้ว มิสเตอร์กับป้าโอ้ทไปรับผมวันที่ 20 กันยายน 2552 จัดได้ว่าผมเป็นของขวัญวันครบรอบวันเกิดของมิสเตอร์ปีนั้นก็ว่าได้
จากบ้านมิสเตอร์กับป้าโอ้ทถึงบ้านแม่ผม ใช้เวลาเดินทางหนึ่งชั่วโมงกว่า
ผมกับแม่และพี่ๆ
ทักทายกันครั้งแรก ผมยังตัวเล็กนิดเดียว

ป้าโอ้ทรู้สีกเศร้ามากเมื่อคิดว่าต้องพรากลูกพรากแม่ ผมก็เศร้า





ตอนนี้ผมอยู่ในรถคับ ร้องเสียงดังตลอดทาง

ผมกลัว แม่ผมอยู่ไหน...เมี๊ยว เมี๊ยว ร้อง และ กลัว จนผม ขี้แตก เหม็นทั่วรถเลย จนทุกคนแสบจมูก กว่าจะถึงบ้านอีกหนึ่งชั่วโมง

กลัวจนตัวสั่น น่าสงสาร

ถึงบ้านแล้วคับ ผมสลบเลย มิสเตอร์กับป้าโอ้ทจับผมแยกให้อยู่ตัวเดียวสัปดาห์แรกเพราะลุงเฟรดยังไม่คุ้นกัน

ติดตามตอนต่อไปนะคับ

No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.