ผมชอบแกล้งลุงเฟรด ทำให้ลุงเฟรดรำคาญบ่อยๆ ชอบเล่นไล่จับกับพี่เฮอร์เบิร์ท จนป้าโอ้ทออกปากว่าเสียงดังปาน"ฟ้าผ่า"
ผมชอบนอนหงายโชว์พุงกะทิแบบนี้ สบายใจที่ซู้ดดดดดด ผมไม่กลัวอะไรเลย ตั้งแต่ผมมาบ้านอายุสองเดือน ผมก็ซ่าพี่ไล่งับลุงเฟรดกับพี่เฮอร์เบิร์ทแล้ว
ผมอยู่ในกล่องมิสเตอร์ไปรับผมมาบ้านคับ
19 เมษายน 2553
มาถึงบ้านผมก็ซ่าแล้ว
ตัวนิดเดียว
ป้าโอ้ทพาผมออกไปนอกบ้านตั้งแต่ผมเด็กๆ ทำให้ผมติดใจกลิ่นข้างนอก เผลอไม่ได้นะคับ เปิดประตูบ้านล่ะก็ผมวิ่งแจ้นออกไปทันทีแล้ววิ่งตามจับผมไม่ทันด้วย บางวันป้าโอ้ทต้องรอผมกลับมาบ้าน ห้าทุ่มเที่ยงคืน ไม่เช่นนั้นผมเข้าบ้านไม่ได้ มิสเตอร์กับป้าโอ้ทไม่ให้ผมออกไปเที่ยว ผมต้องรอจังหวะตอนสองคน"เผลอ"
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.