นั่งรถไฟ เซพต้า ครั้งแรกในอเมริกา

วันเสาร์ที่ 22 มิ.ย 51... ดารินพาไปนั่งรถไฟที่เวลมิ่งตัน (สถานีนิววาร์คไม่ทำงานเสาร์-อาทิตย์) ไปฟิลาเดลเฟีย ดารินตรวจสอบข้อมูลจากอินเตอร์เนตเรียบร้อย เราก็จัดแจงกินข้าวเช้ากัน เวลา 13.25 ออกจากบ้าน ไปแวะไปรษณีย์ ส่งจดหมาย และ ดูตู้ด้วย จากนั้นขับตรงไปสู่สถานีเวลมิ่งตันใช้เวลาประมาณ 20 นาที แต่วันนี้นานนิดนึงเนื่องจากรถเยอะ

ที่เห็นคือสถานีรถไฟ

ดารินบอกว่าเป็นถนนที่รถเยอะที่สุดของ อินเตอร์สเตท ไปถึงเข้าไปจอดรถที่จอดสาธารณะหน้าสถานี เหมือนหัวลำโพงแต่ไม่พลุกพล่าน และเล็กกว่า 3 เท่า ดารินเข้าไปถามที่เคาน์เตอร์ บอกความประสงค์และสถานที่ที่ต้องการไป เจ้าหน้าที่สาวแนะให้ไปช่องสุดท้ายซ้ายมือ เรา 3 คนก็เดินกันไป ได้ตั๋วมา 3 ใบ@ 9 เหรียญ ไป-กลับ เป็นตั๋วเฉพาะเสาร์-อาทิตย์

(จากประสบการณ์ที่เคยไปเองด้วย 2-3 ครั้ง ตั๋วจะราคาต่างกันแล้วแต่ช่วงเวลา และหากตั๋วเกินเวลาแล้วต้องเสียเงินค่าตั๋วใหม่อีกต่างหาก ฉะนั้นต้องดูเวลาให้ดี พลาดละเสียเวลารอนาน แถมต้องซื้อตั๋วใหม่อีก)

จากนั้นก็รอเวลา เพราะอีกชั่วโมงกว่าจะถึงเที่ยวที่จะไป คนไม่เยอะเหมือนหัวลำโพง จะมีช่องแบ่ง แทรค 1-2-3 เมื่อตรวจดูเที่ยว และ เวลาว่าแทรคไหน ก็จัดแจงเดินไปดูเล้กน้อยเพราะไม่เคยมาก่อนที่ลงมานั่งด้านล่าง ถึงเวลารถไฟมาเราไม่แน่ใจ ดารินเดินไปถามคนที่อยู่ในขบวน ได้ความว่า รถไฟจะไม่มีหมายเลขที่รถ แต่ให้ดูป้ายด้านข้างว่าเส้นทางไหน R1 R2 R5 R8 เป็นต้น เราจะไปเส้นทาง R2 ภายในรถไฟเป็นเบาะหนังนั่งสบาย แต่ละสถานีอยู่ห่างกันไม่มาก รถไฟจะจอดบ่อย ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงไปถึงจุดหมาย ขึ้นจากสถานี เดินไปไม่ไกลก็ถึงโรงเรียนนก ...แล้วก็เดินทางกลับ ดารินพาไปร้านขายของเอเชียก่อนเข้าบ้าน แต่ไม่มีสิ่งที่ต้องการเลย ว้า!!

เป็นครั้งแรกของดารินที่ใช้บริการรถสาธารณะที่นี่)

มาดูซิตี้ฮอลกันชัดๆๆ