Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Tuesday, June 2, 2009

งานแรกในอเมริกา วันแรก

วันพุธ 13 พฤษภาคม 2552

ขอเกริ่นที่มาของงานเล็กน้อย เนื่องจากเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาไปส่งนกที่ทำงานตามปรกติ (งานร้านอาหารไทย) แต่วันนั้นเจอคนเช็ดกระจกที่นั้นด้วย นกบอกว่ารายได้ดีน่ะ  ไม่คิดอะไรเลยโอ้ทเดินเข้าไปหาคนเช็ดกระจกแค่นึกคุยเล่นๆ

โอ้ท: อยากทำงานแบบนี้บ้างต้องทำยังไง
คนเช็ดกระจก : เอาซิ พาร์ทไทม์หรือฟูลไทม์ล่ะ

โอ้ท:อะไรก็ได้

 เขาให้ทำพาร์ทไทม์ และคุยกันเรื่องรายละเอียดเล็กน้อย ค่าจ้าง วันทำงานคร่าวๆ แล้วนัดว่าสัปดาห์หน้าจะติดต่อนัดกันอีกครั้ง

 ทุกวันทำงานให้ขับรถไปที่บ้านเขาจอดไว้แล้วไปด้วยกันกับเขา โชคดีอีกต่อเขาอยู่ห่างจากบ้านแค่10นาทีเท่านั้นเอง ที่สำคัญเขาสอนภาษาอังกฤษให้ด้วย..อิอิ ได้ตังค์ แถมได้ฝึกภาษาไปในตัว

วันนี้ เริ่มงาน ไปถึงบ้านเขา 9.30 ออกเดินทางกันเลย ไปไหนบ้างบอกไม่ถูกเพราะไม่รู้จักชื่อสถานที่ เป็นละแวกใกล้ๆ นี่ล่ะ แต่โอ้ทยังไม่รู้จักเส้นทางเลยจำอะไรไม่ได้

แต่ละที่กระจกไม่ได้ใหญ่โต และเยอะ บางที่ 2-3บาน บางที่ 10 บาน แต่เล็กๆ บางร้านเข้าไปเช็ดตู้แช่ ถ้าเป็นร้านที่ไทยก็จะให้พนักงานในร้านทำเอง แต่ที่นี่ทุกอย่างจะเป็นธุระกิจมีบริการหมด เล็กๆ น้อยๆ ก็จ้างบริษัทฯ ที่บริการสิ่งนั้นๆ ไป

การเช็ดเริ่มจากเอาแปรงเป็นไม้ถูถอดด้ามได้จุ่มน้ำแชมพูซึ่งเขาผสมมาเรียบร้อยแล้ว เอาไปป้ายๆทั่วๆหน้าต่างที่จะเช็ด แล้วปาดออกด้วยไม้ยางเหมือนที่ปาดน้ำกระจกรถ ถ้ากระจกสูงเกินเอื้อมจะต่อด้าม วันนี้จะเกร็งๆเล็กน้อยเพราะต้องทำตามวิธีที่เขาทำอยู่แล้ว แนวปาดก็ต้องเหมือนเขา วันนี้ทั้งวัน 13 ร้าน เสร็จงาน บ่าย 3 โมง วันแรกนายจ้างเลี้ยงมื้อกลางวัน โอ้ทเกรงใจจะจ่ายเอง เขาบอกว่าไม่เป็นไร เราเป็นคนดีน่ะ...อิอิ  แหม!วันนี้กินฟรี แล้วได้ตังค์ด้วยน่ะเลยเกรงใจ งานก็ไม่ยาก เวลาส่วนใหญ่อยู่บนรถซะครึ่งแต่ได้ค่าจ้างเต็ม ตกลงกันว่าช่วงฝึกงานจะไม่ได้เต็ม ทำสัปดาห์ละ 2 วัน เพราะเขาจ่ายได้เท่านี้ โอ้ทเสนอไปว่า ทำได้ 4 วัน เขาบอก ไอจ่ายไม่ไหวจ่ะ
เสร็จงานก็ขับรถกลับมาเอารถที่บ้านเขา

เป็นประสบการณ์อีกแบบ และเป็นงานแรกที่ทำใช้แรงงาน ก็ดีเหมือนกันฝึกตัวเอง ให้อดทน แบบนี้ล่ะที่ได้ยินมาว่าอยู่ต่างประเทศอะไรๆ ก็ต้องทำ ไม่เคยก็จะเคย ดีตรงที่คนที่นี่เขามองเห็นความเป็นคนเท่าเทียมกัน ไม่ได้มองว่างานต่ำ งานสูง ไม่แบ่งชั้น (อาจจะมีบ้างแต่ยังไม่เห็น)

เหนื่อยนิดหน่อยแต่ก็สนุกดี


1 comment:

  1. อย่างงี้เค้าก้อทำได้นะ...ได้ตังค์พอส่งกลับมาก้อพอใจแล้ว...อิอิ
    เค้าคงยังไม่ไปหรอก...คิดเล่นๆ...มันเป็นช่วงเบื่องานหน่ะ...
    คนที่ทำงานด้วยก้อต้องอย่าไว้ใจมากนะ...รู้หน้าไม่รู้ใจ...ไว้เขียนมาใหม่นะ...
    ไปประชุมก่อน

    ReplyDelete

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.