Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Friday, August 26, 2016

บุรุษไปรษณีย์ทนไม่ไหว

24 สิงหาคม 2559

ป้าโอ้ทกลับจากโรงเรียน ถึงบ้านราวหกโมงเย็น เปิดประตูเข้ามา

มิสเตอร์: มีกล่องพัสดุยูวางอยู่ข้างนอกด้านหลัง กลิ่นเหม็นมาก
ป้าโอ้ท :  อาหารไอซื้อจากเพื่อน สงสัยมีอะไรแตก  (ป้าโอ้ทคิดว่ากล่องคงเละ กลิ่นถึงแรง) แต่นึกไม่ออก
              ว่ากลิ่นอะไรที่เหม็น (มิสเตอร์เหม็น)

มิสเตอร์: วันนี้บุรุษไปรษณีย์มาส่งตั้งแต่เก้าโมงเช้า เพราะเขาบอกว่าทนไม่ไหวถ้าต้องขับวนส่งไปรษณีย์
               ทั้งวันด้วยกล่องนี้ (ปรกติจะมาส่งบ้านป้าโอ้ทสี่โมงเย็น)
ป้าโอ้ทออกไปเอาของในรถ และโทรหาเพื่อนที่ส่งของมา บอกเหตุการณ์ให้เพื่อนฟัง ซึ่งป้าโอ้ทยังไม่เห็น
สภาพกล่อง เพื่อนบอกว่าไม่น่ามีอะไรแตกเพราะห่อมาอย่างดี



ป้าโอ้ทเอาของวางไว้ที่หน้าบันได แล้วรีบออกไปที่ระเบียงหลังบ้าน เห็นกล่องพัสดุสภาพดี ไม่มีอะไรแตกรั่วออกมา และไม่ได้กลิ่นอะไรเหม็นแม้แต่นิดเดียว  (กลิ่นอาหารไม่เป็นที่พึงประสงค์ของจมูกของคนที่นี่)
ป้าโอ้ทจัดการเปิดกล่อง ทุกอย่างในกล่องห่อมาอย่างดีมาก ไม่มีอะไรแตก ป้าโอ้ทไม่รู้ว่าอะไรเป็นต้นเหตุ มิสเตอร์บอกป้าโอ้ทว่า อาเจียนด้วยเพราะกลิ่นแรงมาก ป้าโอ้ทเรียกมิสเตอร์ให้ออกไปพิสูจน์กลิ่นว่าอะไร ป้าโอ้ทจะได้จัดการก่อนเข้าบ้าน มิสเตอร์จะได้ไม่เหม็น

เอาล่ะ จากการพิสูจน์กลิ่นจากมิสเตอร์ผลคือเจ้านี้

ป้าโอ้ทจัดการใส่พุงทั้งหมด ก่อนเก็บของที่เหลือเข้าบ้าน  ป้าโอ้ทบอกเพื่อน ส่งภาพให้เพื่อนดูว่าสภาพทุกอย่างดีมาก เป็นเพราะจมูกคนที่นี่เองที่เขาไม่ชอบ เหมือนกับอาหารบางอย่างป้าโอ้ทว่าเหม็น มิสเตอร์บอกไม่เหม็น มิสเตอร์บอกป้าโอ้ทว่า ไม่ใช่"ไอ"คนเดียวนะ บุรุษไปรษณีย์ก็เหม็นด้วย

ป้าโอ้ทคุยกับเพื่อนขำ ขำว่า ถ้าเพื่อนทำกุ้ยฉ่ายขาย บุรุษไปรษณีย์ทั่วอเมริกาคงบ่นกันแน่ๆ

No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.