4 ธันวาคม 2557...ป้าโอ้ทตื่นสายปกติสิบเอ็ดโมง แต่มิสเตอร์ตื่นสายมากบ่ายโมงกว่ายังไม่ลุกจากเตียง ป้าโอ้ทหิวแล้วจัดการบุก ก่อกวนคนนอน เปิดม่านหน้าต่างแสงส่องเข้ามาสว่างจ้า บอกมิสเตอร์ว่าต้องไปซื้อกับข้าว มิสเตอร์ตอบโอเค ป้าโอ้ทเสียงดังว่าไม่ใช่ ให้ยูไปด้วย มิสเตอร์ต้องลุกจัดแจงอาบน้ำเรียบร้อย ลงไปนั่งแปะหน้าคอมพิวเตอร์
ป้าโอ้ท : หิว ไปหาอะไรกินกัน
มิสเตอร์ : กินอะไร?
ป้าโอ้ท : ยูเลือก กินเสร็จไปซื้อกับข้าวด้วย
มิสเตอร์ : งั้นไป แอบบี้ แล้วเลยไปฟาร์มเมอมาร์เก็ต
ป้าโอ้ท : ตกลง
มิสเตอร์หันกลับไปที่คอมพิวเตอร์ จัดการเรื่องบัตรเครดิตจ่ายค่าโทรศัพท์อัตโนมัติ สักพักหันมาบอกป้าโอ้ทใส่เสื้อโค้ทแล้วไปได้ ตัวเองวิ่งขึ้นบ้านไปเปลียนกางเกง ระหว่างนั้นป้าโอ้ทพร้อมแล้ว หยิบกุยแจรถออกจากบ้านไปรอในรถ เห็นมิสเตอร์เดินลงมาจากบนบ้าน แต่ผ่านไปสิบนาที...กริ๋งงงงง
มิสเตอร์ : โหล
ป้าโอ้ท : ไออยู่ในรถ
มิสเตอร์ : เหรอ ไอก็นึกอยู่ว่ายูหายไปไหน
มิสเตอร์ล๊อกบ้านแล้วมาในรถ อมยิ้ม ขำตัวเอง
มิสเตอร์ : ไอนั่งรอยูอยู่ ไม่เห็นนึกว่ายังไม่เสร็จ
ป้าโอ้ท : ไม่มีกุญแจรถ ยูไม่เอะใจเหรอ
มิสเตอร์ส่ายหัว
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.