คำสั้นๆ ที่ป้าโอ้ทไม่เคยบอกเขา

8 มกราคม 2557


วันนี้ป้าโอ้ทเขียนความรู้สึกจากใจ ในขณะที่เริ่มเขียนน้ำตาป้าโอ้ทเริ่มปริ่ม และป้าโอ้ทมั่นใจว่า คนหนึ่งคนที่ป้าโอ้ทเขียนถึงและกำลังอ่านเขาคงรู้สึกตื้นตันเหมือนกัน

ตั้งแต่เกิด จนโต จนกระทั่งวันนี้ป้าโอ้ทจำความได้ไม่เคยบอกเขาสักครั้ง คำสั้นๆเพียงคำเดียวแต่สำหรับป้าโอ้ทพูดยาก ต่อหน้าป้าโอ้ทไม่พูด พูดไม่ได้ เขินน่ะ แต่วันนี้ป้าโอ้ทอยากบอกให้เขารู้ว่าป้าโอ้ท "รัก"เขาที่สุด  เพราะป้าโอ้ทไม่รู้ว่า หากเกิดอะไรที่ไม่คาดคิดไว้ ทำให้ป้าโอ้ทไม่มีโอกาสได้บอกให้เขารับรู้ ป้าโอ้ทจะเสียใจ

เขาคนนี้คือผู้ชายคนเดียวในชีวิตของป้าโอ้ท ป้าโอ้ททั้งผิดหวังในตัวเขา ทั้งประทับใจในตัวเขา และเขายังเป็นฮีโร่ของป้าโอ้ทด้วย เป็นผู้ชายที่เก่งที่สุด

ป้าโอ้ทได้อยู่กับเขาตอนเด็กช่วงระยะเวลาหนึ่ง และ ไม่ได้อยู่กับเขาช่วงระยะเวลาหนึ่ง และได้กลับมาอยู่กับเขาในอีกช่วงเวลาหนึ่ง

ในช่วงเวลาที่ป้าโอ้ทประสบกับวิกฤตชีวิต เขาเป็นคนที่เข้าไปประคับประคอง ครั้งนั้นจำได้ว่าเป็นครั้งแรกที่ป้าโอ้ทกอดเขา เพราะปกติเราจะไม่แสดงออกกันแบบนี้ เพราะไม่เคยทำ เขาไม่เคยถาม ไม่เคยขุดคุ้ย ไม่เคยแม้จะพูดถึงสิ่งที่ทำให้บั่นทอนจิตใจป้าโอ้ทแม้แต่นิดเดียว ไม่เคยบอกว่า "อย่าทำ" แต่กลับบอกให้คิด ด้วยเหตุด้วยผล และสุดท้ายไม่ว่าป้าโอ้ทจะตัดสินใจอย่างไร ดี หรือ ไม่ดี เขาจะยอมรับ และ สนับสนุน หากเกิดปัญหาขึ้นเขาไม่เคยตอกย้ำ ซ้ำเติม แต่คอยช่วยเหลือ ช่วยแก้ปัญหา และเมื่อป้าโอ้ทประสบความสำเร็จ เขาชื่นชม

จากเด็กจนโตที่ป้าโอ้ทรู้จักเขามา ป้าโอ้ทไม่ได้อยู่กับเขาช่วงระยะเวลาหนึ่ง เมื่อกลับมาเจอเขาอีกที เขาเปลียนไปจากที่ป้าโอ้ทรู้จักมากๆ เปลียนไปในทางที่ดี

ป้าโอ้ทจำได้ว่า ในขณะที่ป้าโอ้ทอยู่ไทย เคยบอกให้เขาหัดใช้คอมพิวเตอร์ เขาบ่นว่ายาก และทำไม่ได้  แต่เมื่อวันที่ป้าโอ้ทต้องเดินทางมาอเมริกา และไม่รู้ว่าจะกลับไปอีกเมื่อไร นานแค่ไหน  เขาคนนี้พยายามเรียนรู้เพื่อสะดวกในการติดต่อกับป้าโอ้ท จนถึงทุกวันนี้ ป้าโอ้ทภูมิใจในตัวเขามากๆ เขาพัฒนา มีสังคมออนไลน์เกือบทุกอย่าง รู้เยอะกว่าป้าโอ้ทอีกนะ

ทุกวันนี้เขาคนนี้อายุมากขึ้นเรื่อยๆ  ป้าโอ้ทดีใจที่เขาใช้ชีวิตอย่างมีความสุข อยากทำอะไรก็ทำ ที่ไม่เบียดเบียนคนอื่น ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ไม่อยากได้อะไรมากนัก เขาพูดว่า อยากได้ แต่อีกไม่นานก็ตาย ให้ลูกหลานดีกว่า

ป้าโอ้ทเพิ่งกลับไปไทยครั้งล่าสุด เมื่อปลาย พฤศจิกายนนี้ และ ได้พูดกับเขาทีเล่นทีจริงไว้ว่า " อย่าเพิ่งเบื่อหายใจนะ อยู่ก่อน ไปเรื่อยๆ" อีก สามปีจะให้พาน้องชายมาเยียมป้าโอ้ท ถ้าเป็นไปได้ ถ้าป้าโอ้ททำสำเร็จ มายืนถ่ายรูปด้วยกัน วันที่ป้าโอ้ทเรียนหนังสือจบที่นี่

ถ้าจะให้สาธายายต่อคงจะ ไม่จบง่ายๆ เพราะมีอีกหลายสิ่ง หลายอย่างที่ป้าโอ้ทอยากพูดถึงเขา ทั้งหมดทั้งมวลป้าโอ้ทเพียงอยากบอกว่า " รักพ่อที่สุด"แม้ว่าหลายๆครั้งจะพูดกันไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะโอ้ทก็ดื้อ เหมือนพ่อนั่นแหละ แต่เมื่อมีปัญหาครั้งใด คนแรกที่โอ้ทคิดถึงและโทรหาคือ "พ่อ"  แม้กระทั้งโอ้ทมาอยู่ไกลถึงอเมริกา เมื่อวันที่โอ้ทรู้สึกแย่ที่สุดถึงกับร้องไห้ โอ้ทก็โทรหาพ่อ พ่อคงจำได้

โอ้ทยังจำได้ดีวันที่คุยโทรศัพท์กับพ่อ แล้วพ่อ พูดว่า"คิดถึง" ทำให้โอ้ทแทบร้องไห้ แล้วเราไม่คุยกันต่อ เพราะโอ้ทคุยต่อไม่ได้  จากคนที่ไม่เคยพูดอะไรแบบนี้ ถึงกับเอ่ยปากว่า"คิดถึงลูก" ได้ฟังแล้วตื้นตัน




ว้า! ป้าโอ้ทขี้แยเลย เขียนบล๊อกวันนี้ จบเท่านี้ดีกว่า