17 พฤษภาคม 2554
สดร้อน ๆ กลับมาจากไปรษณีย์ รอบสอง ทำไมเหรอ? เล่าเลยจ้า
โอ้ทขายกล้องในอีเบย์ราคา $985 คนซื้ออยู่ประเทศไอร์แลนด์ จัดการห่อลงกล่องตรงไปไปรษณีย์ หวังจะส่งเสร็จภายในเวลาอันสั้น คนไม่เยอะด้วย (แอบดีใจในใจ เพราะปกติแถวยาววววววววววว) กรอกแบบส่งระหว่างประเทศ เข้าไปที่เคาน์เตอร์แจ้งเจ้าหน้าที่ไป ส่งแบบด่วน(เอ๊กซ์เพรสเมล์) ซื้อประกัน และ เลขติดตาม(แทรคกิ้งนับเบอร์)ด้วย ขอทราบค่าใช้จ่าย เจ้าหน้าที่ดูและแจ้งมา ...ไม่แพงอย่างที่คิดแฮะ แต่ยังส่งไม่ได้เจ้าหน้าที่ยื่นแบบฟอร์มให้กรอกอีกชุด งั้นขอไปกรอกก่อนแล้วจะเข้ามาใหม่ โอ้ทบอกเจ้าหน้าที...
กรอกแบบฟอร์มเสร็จ เข้าแถวรอ ถึงคิวล่ะ เจ้าหน้าที่คนเดิม แจ้งไปว่าต้องการส่งอะไร อีกรอบเหมือนที่แจ้งเจ้าหน้าที่คนแรก แต่รอบนี้เจ้าหน้าที่บอกว่า ยูต้องใส่ราคาแต่ละรายการ ใส่รวมไม่ได้ ...อ้าว! อีกแล้ว โอ้ทเขียนแยกว่ามีอะไรในกล้องบ้าง แล้วใส่ปีกการาคาเดียว ทำไงล่ะไม่รู้ว่าอะไรเท่าไร เจ้าหน้าที่ยืนยันว่าต้องใส่แต่ละรายการ โอ้ทคิดไม่ออก ว่าเท่าไรบ้าง ถามเจ้าหน้าที่ว่ามีเครื่องคิดเลขให้ยืมไหม ไม่มีจ้า งั้น เดี๋ยวฉันกลับมาใหม่ ขอไปคำนวนก่อนว่าอะไรเท่าไร....สร้างตัวเลขเองให้ได้ตามยอดจริง เสร็จแล้วกลับไปเข้าแถว (วันนี้คนน้อยมากๆๆ) เจอเจ้าหน้าที่คนเดิมคนที่สองนี่ละ รอบนี้เหมือนจะเรียบร้อย แต่ข้อมูลหน้าจอคอมฯ บอกว่าต้องมีใบอินวอยส์เพราะราคาเกิน $300 อ้าวอีกแล้ว..
โอ้ทย้อนเจ้าหน้าที่อีกว่าเคยส่ง $600 กว่าไม่เห็นใช้เลย เจ้าหน้าที่ตอบมาว่า เจ้าหน้าที่คนที่รับวันนี้เขาคงไม่ได้อ่านจอ ...เอ้าแบบนี้มีด้วย โอ้ทถามไปอีกว่าส่งเอ็กซ์เพรส ด่วนๆๆน่ะ เพราะเจ้าหน้าที่พูดไพรออริตี้ ไม่ใช่ที่ต้องการส่ง เจ้าหน้าที่เช็คข้อมูลบอกว่า ด่วนก็ต้องมีอินวอยซ์ แล้วย้ำว่าต้องใช้เอกสารแสดงว่าซื้อมาเมื่อไร ที่ไหน ราคา โอ้ทตอบกลับว่า ไอเข้าใจ แต่ไอไม่มีเพราะซื้อออนไลน์ ทีนี้เจ้าหน้าที่เมินหนีบอกว่า ต้องมีอินวอยซ์ สองฉบับถึงส่งได้ เฮ้อ! ชักเหนื่อย ถอยหลังกลับบ้านก่อน มาดูตัวอย่างอินวอยซ์ที่เคยซื้อของ แล้วพิมพ์เองเลย...
กลับไปไปรษณีย์อีกรอบ เจ้าหน้าที่คนแรกกลับมาประจำเคาน์เตอร์ และคนที่สองออกพอดี เจ้าหน้าที่คนแรกทัก " อ้าว ยูยังอยู่อีกเหรอ" เข้าไปหาเขาแล้วบอกว่า ก็เจ้าหน้าที่คนนั้นขอใบอินวอยซ์ไอเลยต้องกลับไปทำมา รอบนี้ทุกอย่างเรียบร้อย เพียงแต่ประกันชดเชยสูงสุดเพียง $650 เท่านั้น ถ้าของชำรุด หรือหาย ก็ยังดีกว่าสูญหมดเลย
| เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ขอบคุณจ้าที่แบ่งปันประสบการณ์
ReplyDeleteค่ะพี่ยุ ตอนนี้มีประสบการณ์ ไม่ดีด้วย แต่รอให้เรื่องจบก่อนจะมาเล่า เป็นวิทยาทาน นึกแล้วเศร้า
ReplyDeleteโอ้ท ค่าส่งคุ้มไม๊เนี่ยะ
ReplyDeleteค่าส่งเขาออกให้ไม่เท่าไรหรอกพี่แพร แต่ตอนนี้มีปัญหาเรื่องยาว ไว้รอสรุปก่อนจะเล่าในบล๊อก เศร้้า
ReplyDelete