Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Thursday, January 18, 2018

ตลาดน้ำอยุธยา



5 มกราคม 2561

ป้าโอ้ทกะมิสเตอร์มาที่นี่เป็นครั้งที่สอง ครั้งแรกน่าจะ ห้า หรือ หกปีที่แล้ว แม่พามา แล้วครั้งนี้ก็มากับแม่อีก คราวที่แล้วป้าโอ้ทขับรถมาเอง ครั้งนี้มีเพื่อนสาวใจดีเป็นพลขับ  ^_^ มาคราวก่อนจำได้ว่ามิสเตอร์ไม่เสียค่าเข้า แต่น่าจะเพราะเวลาใกล้ตลาดปิดมั้ง เดินกันแป้บเดียวเราก็กลับ ครั้งนี้ไปกันตอนเที่ยง ๆ เพิ่งครึ่งวัน มิสเตอร์เสียค่าเข้า 200 บาทรวมค่าลงเรือรอบตลาด คนไทยไม่เสียค่าเข้า แต่ต้องซื้อตั๋วลงเรือ สนุกดีเหมือนกัน แต่เสียวนิดตรงที่เรือรับนักท่องเที่ยวเยอะเกิน (ป้าโอ้ทคิดเองนะ) รู้สึกได้ว่าเรือหนัก ระหว่างเดินเที่ยวมิสเตอร์เห็นน้องผู้หญิงทาหน้าขาว ด่างดำ เดินมาถามป้าโอ้ทว่าทำไมถึงทาหน้าแบบนั้น ป้าโอ้ทอธิบายไป น้องคือ "แม่นาคพระโขนง" ถ่ายรูปได้ ให้เงินตามชอบ แล้วมีการแสดงด้วยตอนสี่โมงเย็น ป้าโอ้ทมัวแต่เดินถ่ายรูป ซื้อของไม่ได้ดูการแสดง แต่มิสเตอร์ซิ หายไปในฝูงชน ดูอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ รู้อีกทีหากันไม่เจอแล้ว

ป้าโอ้ทสังเกตว่าแม่ค้าใส่กางเกงผ้าไทย (ผ้าถุงเย็บกางเกง) เสื้อแบบไทย นึกว่าคงเป็นยูนิฟอร์มตลาด ตอนเดินกลับไปลานจอดรถ ทนไม่ได้อยากรู้คำตอบ ถามแม่ค้าแถวนั้น ได้คำตอบว่า เป็นชุดบังคับจ้า ถ้าไม่ใส่จะถูกปรับสองร้อยบาทนะคะ

























No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.