เทอมนี้ป้าโอ้ทเรียนเหนื่อยมาก (จริงๆก็เหนื่อยทุกเทอม) แต่เทอมนี้รู้สึกว่าเหนื่อยมากกว่าเพราะวิชาพื้นฐานสองวิชา
วิชาคริติคอลธิงกิ้ง Critical Thinking คุณครูสอนดี โชคดีที่ห้องป้าโอ้ทได้คุณครูที่เป็นคนเขียนหนังสือ ฉะนั้นครูรู้ว่าต้องสอนอะไร อย่างไร ในรายละเอียดเนื้อหา ครูอธิบายป้าโอ้ทเข้าใจ แต่เมื่อทำแบบฝีกหัด ป้าโอ้ทสาหัสทุกที เนื้อหายาวไม่เท่าไร ยากไม่ใช่ปัญหา แต่คำศัพท์ใหม่เยอะมาก และเวลาในการทำน้อย ไม่สามารถทำได้ แม้จะเอามาทำที่บ้านปัญหาที่เจอคือไม่เข้าใจความหมายเนื้อหาแจ่มแจ้ง เพราะจะแปลตามความหมายของคำเลยไม่ได้ เอาล่ะ ยังไงซะป้าโอ้ทส่งงานทุกชิ้นไม่เคยพลาด รู้ว่าคำตอบไม่ถูกก็ทำส่ง คุณครูพิจารณาจากความเข้าใจที่สอน แม้คำตอบการบ้านจะผิด แสดงว่าป้าโอ้ทเข้าใจหลัก คุณครูให้คะแนน แต่ไม่ได้เท่ากับนักเรียนคนอื่น ที่ทำได้ถูกต้องกว่า ป้าโอ้ทไม่เสียใจเพราะรู้ระดับความสามารถตัวเอง คุณครูให้คะแนนป้าโอ้ทมากกว่าที่ป้าโอ้ทประเมินตัวเองด้วยซ้ำ
วิชาการมนุษย์และการสื่อสาร วิชานี้คุณครูพูดเร็วปรื๋อ อธิบายเนื้อหาไม่ค่อยเข้าใจจัดเจน ได้ยินนักเรียนคนอื่นบ่นด้วย แต่ครูสอนสนุกดี ให้คะแนนง่าย แม้การเขียนป้าโอ้ทจะมีปัญหาแกรมม่า คะแนนแกรมม่าถูกหักไปเล็กน้อย เน้นเนื้อหาที่เขียนส่งเป็นหลัก แสดงว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจ ป้าโอ้ทล่าคะแนนพิเศษเรียบ มีการสอบย่อยสี่ครั้ง เป็นข้อสอบแบบตัวเลือก ค่อยยังชั่ว ต้องอ่านและทำความเข้าใจเนื้อหาในหนังสือ และ ที่จดไว้ จำให้ได้เป็นใช้ได้ สอบครั้งแรกป้าโอ้ทได้ตั้ง 90/100 ยิ้มกริ่ม
เอาล่ะ เข้าเรื่อง
เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา หลังเลิกเรียนตอนบ่ายสอง รู้สึกอยากพักสมอง แวะเดินเล่นที่ห้างดีกว่า แล้วหาซื้อแว่นสายตาด้วย ป้าโอ้ทชอบเอาเสื้อผ้าไปลองใส่ แต่ไม่ซื้อ เพราะถ้าราคาไม่โดนใจ หรือ แบบไม่ชอบ ป้าโอ้ทไม่พากลับบ้านด้วย เวลาไม่มาก ขอใช้เท่าที่มีไม่มากให้ผ่อนคลาย เท่านี้ก็มีแรงทำการบ้านต่อ สมองโล่งไปนิดแล้วล่ะ
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.