28 กันยายน 2556...
"ฮัลโล" ป้าโอ้ทงัวเงียลุกจากเตียงรับโทรศัพท์ที่ดังติดต่อกันถึงสองครั้ง มองนาฬิกา 10 โมงเช้า (ปกติวันเสาร์-อาทิตย์ และ วันหยุดมิสเตอร์ไม่ไปทำงานจะนอนตื่นสายมากๆ ใช้เวลาเพียงครึ่งวันก็ค่ำเป็นปรกติของเราสองคน)
เพื่อนคนไทยโทรมา เพื่อนจะเอารถไปล้างที่โรงเรียนในเวลมิงตัน โรงเรียนมีกิจกรรมหารายได้เข้ากองทุน นักเรียนและครูล้างรถ แต่ปัญหาของเพื่อนคือ จีพีเอส เจ๊ง ช่องเสียบบุหรี่ที่จ่ายไฟก็เจ๊ง ป้าโอ้ทแนะนำให้พิมพ์แผนที่ไป เป็นวิธีที่ป้าโอ้ททำตอนมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ยังไม่ซื้อจีพีเอส ป้าโอ้ทดูแผนที่แล้วไม่ไกล ไปไม่ยากด้วย บอกเพื่อนปลายสายไปว่า "สบายมาก ใกล้ๆ" เพื่อนวางสายเพื่อจัดการตัวเองให้เรียบร้อยแล้วมาบ้านป้าโอ้ท ป้าโอ้ทกลับขึ้นบ้าน ตรงไปปลุกมิสเตอร์ให้ลุก และรอเปิดประตู และจัดการเตรียมแผนที่+จีพีเอสวางไว้หน้าบ้านเพราะคิดว่ามิสเตอร์คงไม่ลุกจากเตียงง่ายๆ ก่อนเดินเข้าห้องน้ำ จัดการตัวเอง
ในขณะที่ป้าโอ้ทกำลังแต่งตัวอยู่หน้ากระจก มิสเตอร์เดินมาถาม
มิสเตอร์: จะมีคนมาจริงหรือเปล่า?
ป้าโอ้ท : จริง เพื่อนจะมาเอาแผนที่ กับ จีพีเอส
มิสเตอร์: ไหนล่ะ แผนที่กับจีพีเอส?
ป้าโอ้ท: อยู่ในตะกร้าหน้าบ้าน มานี่ไอจะให้ดู (ป้าโอ้ทเปิดหน้าต่างห้องนอนแล้วให้มิสเตอร์โผล่หน้าออกไปดู)
มิสเตอร์: ทำไมเอาไปวางตรงนั่นล่ะ?
ป้าโอ้ท: นึกว่ายูไม่ลุก ยูไปเอาเข้ามาซะ แล้วเปิดประตูให้เพื่อนไอด้วย ไอจะเป่าผม
เมื่อเพื่อนป้าโอ้ทมาถึง เพื่อนไม่แน่ใจว่าไปเองได้เพราะไม่เคยใช้แผนที่ขับรถไปด้วยแบบนี้มาก่อน ขอให้ป้าโอ้ทไปด้วย สองชั่วโมง
ป้าโอ้ท : ไอไปสองชั่วโมงนะ ราวๆ บ่ายจะกลับ ยูจะไปด้วยไหม แล้วไปหาอะไรกิน
มิสเตอร์ : ไม่ล่ะ ไอยังไม่ได้อาบน้ำเลย ยูจะซื้อมา หรือ ไอจะสั่งพิซซ่า
ป้าโอ้ท: ยูออกไปซื้อพิซซ่าเผื่อไอด้วยนะจะกลับมากิน อ่อ แล้วซื้ออาหารเหมียวด้วย
สองชั่วโมงผ่านไป ระหว่างทางป้าโอ้ทโทรเข้ามือถือมิสเตอร์ไม่รับสาย โทรเข้าบ้านไม่รับสาย เดาได้ว่ามิสเตอร์ยังไม่ออกไปไหน ฝากข้อความให้รอ ไม่เกิน 15 นาทีถึงบ้าน
เมื่อป้าโอ้ทถึงบ้าน ตกลงกับมิสเตอร์ได้ว่าจะไปกินที่ร้านไหน หลังจากมิสเตอร์จัดแจงตัวเองเรียบร้อยสองคนตรงไปที่ร้านทันทีเพราะจะบ่ายสองแล้ว ป้าโอ้ทหิวมาก
เมื่อถึงลานจอดรถ ซึ่งเป็นลานจอดส่วนบุคคลต้องมีสติกเกอร์ มีชายสองคนกำลังคุยกันเรื่องป้ายในรถ ป้าโอ้ทเหลือบเห็นรถลากจอดอยู่ด้านหลัง หันไปบอกมิสเตอร์ให้บอกชายคนนั้นว่าเรามาร้านอาหาร"ไอรอนฮิลล์ บริวเวอรี่" ดีนะที่บอก ไม่เช่นนั้นโดนลากแน่วันนี้ ชายคนนั้นเขียนกระดาษน้อยมาให้วางไว้หน้ารถแสดงว่า จอดโดยได้รับอนุญาต
* (เมื่อปีแรกที่ป้าโอ้ทมาเคยได้รับใบแจ้งเตือน"ลาก"ครั้งหนึ่งที่ลานจอดรถโบสถ์ ครั้งนั้นละที่รู้จักศัพท์ภาษาอังกฤษว่า "TOW" อ่านว่า โท แปลว่า รถของท่านจะถูกลากถ้าจอดผิดที่ผิดทาง*
วันนี้มิสเตอร์ดูอารมณ์ดี ขณะสั่งอาหาร ป้าโอ้ทถามคำถามพนักงานซะยาว ตั้งแต่ชื่ออาหารอ่านอย่างไร ออกเสียงอย่างไร ให้พนักงานออกเสียงซ้ำสองครั้ง และยังถามอาหารที่สั่งทำสุกแค่ไหน ต้องสุกๆ เพราะป้าโอ้ทกินไม่ได้กึ่งสุกกึ่งดิบ
เมื่อพนักงานเดินจากไป มิสเตอร์ส่ายหัว
ป้าโอ้ท: ก็ไอฝึกภาษาอังกฤษ (แล้วยังไม่หยุด ถามโน่น นี่อีก แต่คราวนี้ถามมิสเตอร์)
มิสเตอร์ : ไอจะพายูกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยนะ (อมยิ้มแก้มป่อง)
ป้าโอ้ท: ตกลงๆ ไอจะทำตัวดีๆ (บีเฮฟ Behaved)
.....................................
| เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ |
Saturday, September 28, 2013
Friday, September 27, 2013
ป้าโอ้ทลั่นล้า ^_^
27 กันยายน 2556...
หลังจากมิสเตอร์ไปทำงาน ป้าโอ้ทจัดการฝานส้มสด (กลัวผู้อ่านไม่รู้ว่าสดจริงๆ) ใส่จาน สองผล โรยเกลือ มานั่งหน้าคอมฯ ติดตามข่าวสารชาวเฟสบุ๊ค และเอร็ดอร่อยกับส้มจานโตไปพร้อมๆกัน ผ่านไปสองชั่วโมงเปิดยูตูปออกกำลังกายสักนิด กระโดดโหยงๆ ได้ 30 นาที โอ้ย! หอบขึ้น (ป้าโอ้ทก็เว่อร์ไปอย่างนี้ล่ะ) ใจดวงอวบๆ จะทะลุออกมานอกอกแฟบๆ พอดีกว่าขึ้นบ้านจัดการซักตัวเอง (อาบน้ำ) แล้วสแกนภาพเก่าเมื่อครั้งยังเยาว์ (เด็กน้อย) เก่าจริงๆ เพราะสมัยนั้นยังเป็นภาพขาว-ดำ
อั๊ยหย๋า จะบ่ายสองแล้ว ต้องไปส่งรองเท้าที่ขายได้เมื่อวาน แล้วซื้ออาหารเหมียวด้วย เมื่อคิดแล้ว ป้าโอ้ทจรลีออกจากถ้ำ(บ้าน)ทันที ส่งไปรษณีย์เรียบร้อย
จุดหมายต่อไปคือซื้ออาหารให้สองเหมียว แต่ไหนๆก็ออกมาแล้วเน่อะ ไปออกกำลังกายต่อสักนิดดีกว่า ออกกำลังกายที่แสนจะเพลินเพลินด้วยการแวะห้างฯ เสื้อผ้าที่ชอบ เอาไปลอง เดินหลายรอบ แวะสองห้างฯ เพราะอยู่ไม่ไกลกันมาก ลองไป ลองมา จนเหนื่อย แต่ไม่ได้ซื้อสักตัวนะคะ ^_^
...เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว 18.30 จ๊าก รีบจรรีกลับถ้ำเพราะป่านนี้มิสเตอร์แขวนท้องแล้ว ถึงถ้ำจัดการอวดสิ่งที่ได้มาทั้งหมดทั้งมวล สะบัดตรูดกลมเข้าครัว...หันมาเห็นมังกี้ จ๊ากกกก ลืมอาหารเหมียว! ให้ได้อย่างนี้ซิ แม่บ้านที่ดี
สลัดจานโต มะเขือเทศแดงๆ + ต้มจืดเซอลารี่ใส่กุ้งแห้ง เต้าหู้ (จินตนาการไปก่อนนะคะ ภาพจะตามมา)
หลังจากมิสเตอร์ไปทำงาน ป้าโอ้ทจัดการฝานส้มสด (กลัวผู้อ่านไม่รู้ว่าสดจริงๆ) ใส่จาน สองผล โรยเกลือ มานั่งหน้าคอมฯ ติดตามข่าวสารชาวเฟสบุ๊ค และเอร็ดอร่อยกับส้มจานโตไปพร้อมๆกัน ผ่านไปสองชั่วโมงเปิดยูตูปออกกำลังกายสักนิด กระโดดโหยงๆ ได้ 30 นาที โอ้ย! หอบขึ้น (ป้าโอ้ทก็เว่อร์ไปอย่างนี้ล่ะ) ใจดวงอวบๆ จะทะลุออกมานอกอกแฟบๆ พอดีกว่าขึ้นบ้านจัดการซักตัวเอง (อาบน้ำ) แล้วสแกนภาพเก่าเมื่อครั้งยังเยาว์ (เด็กน้อย) เก่าจริงๆ เพราะสมัยนั้นยังเป็นภาพขาว-ดำ
อั๊ยหย๋า จะบ่ายสองแล้ว ต้องไปส่งรองเท้าที่ขายได้เมื่อวาน แล้วซื้ออาหารเหมียวด้วย เมื่อคิดแล้ว ป้าโอ้ทจรลีออกจากถ้ำ(บ้าน)ทันที ส่งไปรษณีย์เรียบร้อย
จุดหมายต่อไปคือซื้ออาหารให้สองเหมียว แต่ไหนๆก็ออกมาแล้วเน่อะ ไปออกกำลังกายต่อสักนิดดีกว่า ออกกำลังกายที่แสนจะเพลินเพลินด้วยการแวะห้างฯ เสื้อผ้าที่ชอบ เอาไปลอง เดินหลายรอบ แวะสองห้างฯ เพราะอยู่ไม่ไกลกันมาก ลองไป ลองมา จนเหนื่อย แต่ไม่ได้ซื้อสักตัวนะคะ ^_^
...เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว 18.30 จ๊าก รีบจรรีกลับถ้ำเพราะป่านนี้มิสเตอร์แขวนท้องแล้ว ถึงถ้ำจัดการอวดสิ่งที่ได้มาทั้งหมดทั้งมวล สะบัดตรูดกลมเข้าครัว...หันมาเห็นมังกี้ จ๊ากกกก ลืมอาหารเหมียว! ให้ได้อย่างนี้ซิ แม่บ้านที่ดี
สลัดจานโต มะเขือเทศแดงๆ + ต้มจืดเซอลารี่ใส่กุ้งแห้ง เต้าหู้ (จินตนาการไปก่อนนะคะ ภาพจะตามมา)
เหรอ?
26 กันยายน 2556
หลังจากพุงทั้งสองอิ่มแปร้กันแล้ว ต่างแยกย้ายมุมของใครประจำที่ มิสเตอร์ดูทีวีห้องข้างล่าง ป้าโอ้ทเฝ้าหน้าคอมฯห้องข้างบน สักพักสั้นๆ ป้าโอ้ทวิ่งแจ๋นลงไปเต้นแด่วๆ ให้มิสเตอร์ดู ซึ่งมิสเตอร์ไม่ได้อยากดูหรอกนะเพราะกำลังตั้งใจดูทีวี
มิสเตอร์ : ยูเป็นอะไรอีก? (อาการแบบนี้ไม่ได้เพิ่งเป็น)
ป้าโอ้ท : ไอขายรองเท้าในอีเบย์ได้หนึ่งคู่แล้ว (หน้าบานปานจานดาวเทียมบนหลังคาบ้าน)
มิสเตอร์ : เหรอ?
ป้าโอ้ท : (ตอนนี้นั่งเกาะแขนมิสเตอร์อยู่ที่โซฟา) ก็ไออยากได้ใหม่ ต้องกำจัดของที่มี
มิสเตอร์ : ดีใจด้วยนะ (คงจะคิดในใจว่า เออ! ไปได้แล้วจะดูทีวี)
ป้าโอ้ทสะบัดตรูดกลมๆ เดินกลับขึ้นข้างบนเหมือนเดิม
....................................
หลังจากพุงทั้งสองอิ่มแปร้กันแล้ว ต่างแยกย้ายมุมของใครประจำที่ มิสเตอร์ดูทีวีห้องข้างล่าง ป้าโอ้ทเฝ้าหน้าคอมฯห้องข้างบน สักพักสั้นๆ ป้าโอ้ทวิ่งแจ๋นลงไปเต้นแด่วๆ ให้มิสเตอร์ดู ซึ่งมิสเตอร์ไม่ได้อยากดูหรอกนะเพราะกำลังตั้งใจดูทีวี
มิสเตอร์ : ยูเป็นอะไรอีก? (อาการแบบนี้ไม่ได้เพิ่งเป็น)
ป้าโอ้ท : ไอขายรองเท้าในอีเบย์ได้หนึ่งคู่แล้ว (หน้าบานปานจานดาวเทียมบนหลังคาบ้าน)
มิสเตอร์ : เหรอ?
ป้าโอ้ท : (ตอนนี้นั่งเกาะแขนมิสเตอร์อยู่ที่โซฟา) ก็ไออยากได้ใหม่ ต้องกำจัดของที่มี
มิสเตอร์ : ดีใจด้วยนะ (คงจะคิดในใจว่า เออ! ไปได้แล้วจะดูทีวี)
ป้าโอ้ทสะบัดตรูดกลมๆ เดินกลับขึ้นข้างบนเหมือนเดิม
....................................
Thursday, September 12, 2013
แอร์เสีย!
12 กันยายน 2556
สงสารมิสเตอร์จัง แอร์เสีย ป้าโอ้ทไม่รู้ว่าเสียงเตือนที่ได้ยินตลอดวันคือจากแอร์ แล้วไม่รู้สึกว่าในบ้านร้อนด้วย กำลังสบาย ไม่ได้นึกเอะใจว่าวันนี้ไม่ต้องห่มผ้าอยู่บ้านเหมือนปกติ
มิสเตอร์กลับเข้าบ้านตอนเย็น บอกร้อนมาก รายงานไปว่าได้ยินเสียงเตือนแต่ไม่รู้อะไร...ตามช่างไม่ทันแล้วมืดๆ มิสเตอร์ต้องเปิดประตู หน้าต่าง แล้วเอาพัดลมมาวางหน้าประตูหลังบ้านเพื่อดูดลมเย็นข้างนอกเข้ามา มืดแล้วอากาศเย็นก็พอได้อยู่ แต่สงสารจริงๆ ตอนเข้าบ้านมาใหม่ๆนั่งเช็ดเหงื่อ
ถามไถ่ได้ความว่า ตั้งแต่ซื้อบ้านเพิ่งเกิดครั้งแรกนี่ล่ะ ก็สมควรเวลา 10 ปีแล้วนี่นา แต่ก่อนหน้านั้นไม่รู้ว่ามีการเปลียนบ้างหรือเปล่า ไม่ได้ถามต่อเพราะดูท่าแล้วอารมณ์ท่านไม่เสบย อยู่เงียบดีกว่านะป้าโอ้ทวันนี้ ^_^
มิสเตอร์เปิดประตูหลังบ้านออกไปดูคอมเพรสเซอร์แอร์ เจ้าแสบมังกี้วิ่งจู้ดดดดดดดดดดดดดดดด ออกไปเลย งานเข้าป้าโอ้ทแล้ว ต้องไปตามจับกลับบ้าน ดีนะวันนี้เจ้ามังกี้ไม่วิ่งเร็ว ป้าโอ้ทเดินดักหน้า ดักหลัง อยู่ราวครึ่งชั่วโมงจับตัวได้ก่อนมืด ไม่เช่นนั้นไม่ได้นอนกันอีกคืนนี้เหมือนที่เคยมาแล้วครั้งหนึ่ง แสบจริงๆเจ้าลิงอ้วน
ป้าโอ้ทคิดไว้ต้องซื้อพัดลมเพิ่มอีกสักสองตัวดีกว่า เอาไว้ใช้กรณีฉุกเฉิน แล้วผลพลอยได้เอาไว้ใช้สร้างภาพได้ด้วย พัดให้กระโปรง หรือ ผมนางแบบกระพือ...หุหุ
ปล. แอร์ที่นี่เสียร้อนทั้งบ้านเพราะเป็นแอร์ควบคุมทั่วบ้านส่งตามช่องที่พื้น ไม่เหมือนแอร์ประจำห้อง ตัวละห้อง
สงสารมิสเตอร์จัง แอร์เสีย ป้าโอ้ทไม่รู้ว่าเสียงเตือนที่ได้ยินตลอดวันคือจากแอร์ แล้วไม่รู้สึกว่าในบ้านร้อนด้วย กำลังสบาย ไม่ได้นึกเอะใจว่าวันนี้ไม่ต้องห่มผ้าอยู่บ้านเหมือนปกติ
มิสเตอร์กลับเข้าบ้านตอนเย็น บอกร้อนมาก รายงานไปว่าได้ยินเสียงเตือนแต่ไม่รู้อะไร...ตามช่างไม่ทันแล้วมืดๆ มิสเตอร์ต้องเปิดประตู หน้าต่าง แล้วเอาพัดลมมาวางหน้าประตูหลังบ้านเพื่อดูดลมเย็นข้างนอกเข้ามา มืดแล้วอากาศเย็นก็พอได้อยู่ แต่สงสารจริงๆ ตอนเข้าบ้านมาใหม่ๆนั่งเช็ดเหงื่อ
ถามไถ่ได้ความว่า ตั้งแต่ซื้อบ้านเพิ่งเกิดครั้งแรกนี่ล่ะ ก็สมควรเวลา 10 ปีแล้วนี่นา แต่ก่อนหน้านั้นไม่รู้ว่ามีการเปลียนบ้างหรือเปล่า ไม่ได้ถามต่อเพราะดูท่าแล้วอารมณ์ท่านไม่เสบย อยู่เงียบดีกว่านะป้าโอ้ทวันนี้ ^_^
มิสเตอร์เปิดประตูหลังบ้านออกไปดูคอมเพรสเซอร์แอร์ เจ้าแสบมังกี้วิ่งจู้ดดดดดดดดดดดดดดดด ออกไปเลย งานเข้าป้าโอ้ทแล้ว ต้องไปตามจับกลับบ้าน ดีนะวันนี้เจ้ามังกี้ไม่วิ่งเร็ว ป้าโอ้ทเดินดักหน้า ดักหลัง อยู่ราวครึ่งชั่วโมงจับตัวได้ก่อนมืด ไม่เช่นนั้นไม่ได้นอนกันอีกคืนนี้เหมือนที่เคยมาแล้วครั้งหนึ่ง แสบจริงๆเจ้าลิงอ้วน
ป้าโอ้ทคิดไว้ต้องซื้อพัดลมเพิ่มอีกสักสองตัวดีกว่า เอาไว้ใช้กรณีฉุกเฉิน แล้วผลพลอยได้เอาไว้ใช้สร้างภาพได้ด้วย พัดให้กระโปรง หรือ ผมนางแบบกระพือ...หุหุ
ปล. แอร์ที่นี่เสียร้อนทั้งบ้านเพราะเป็นแอร์ควบคุมทั่วบ้านส่งตามช่องที่พื้น ไม่เหมือนแอร์ประจำห้อง ตัวละห้อง
Sunday, September 8, 2013
อากาศดีไฮกิ้งที่แฟร์ฮิลล์ Hiking at Fair Hill Natural Resources Management Area Maryland
ป้าโอ้ทมาอุทยานที่นี่สอง สามครั้งก่อนชวนมิสเตอร์มาด้วย มาคนเดียวไม่กล้าเดินเข้าไปลึกเพราะกลัวหลง รอมิสเตอร์มาด้วยเดินเข้าไป ตื่นเต้นว่าจะเจออะไรบ้างเป็นการผจญภัยเบา เบา ถ่ายรูปไปตลอดทาง มิสเตอร์เดินไม่เหลียวหลัง 😹
Saturday, September 7, 2013
มื้อนี้ที่ร้านแครกเกอร์บาร์เรล Lunch@Cracker Barrel Sep 7 2013
7 กย 56...วันนี้มิสเตอร์อยากกินเบอร์เกอร์ แต่ป้าโอ้ทไมได้ซื้อขนมปังกลมมาไว้ ชวนมิสเตอร์ไปกินนอกบ้านดีกว่า ร้านแครกเกอร์บาร์เรลนี่ล่ะ
Tuesday, September 3, 2013
Subscribe to:
Posts (Atom)
