Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Wednesday, June 12, 2013

ความมั่นใจหายไปจิ๊ดๆ

"อยากพูดภาษาอังกฤษให้ต่างชาติเข้าใจต้องกระแดะจริงๆ"

เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาสดๆ (10 มิย 56) ป้าไปซื้อของที่ห้างทาร์เก๊ต ก่อนกลับซื้อขนมกินสักชิ้นเพราะหิวๆ ไม่อยากเดินย้อนเข้าไปในส่วนของห้าง ซื้อร้านตรงหน้านี่ล่ะ เป็นร้านขนมของห้างฯ ซื้อเพรสทเซิล ป้าถามพนักงานที่เดินเข้ามาว่า

ป้าโอ้ท : มีอัลมอนด์ไหม
พนักงาน คนผิวขาว หันไปถามพนักงานคนผิวดำที่กำลังง่วนอยู่กับนวดแป้งหรืออะไรสักด้านในห้องด้านหลัง

ขาว : ชีถามอะไร ไอไม่เข้าใจ
พนักงานผิวดำเดินออกมา ในขณะที่ป้าโอ้ทยังคงพยายาม ม้วนลิ้น  Do you have "Almond Flavor?" อัลมอล์ด

พนักงานผิวขาว ทำหน้าเมิน แล้วเดินหนีในขณะที่พนักงานผิวดำตอบป้า
ดำ : ไม่มี ต้องไปซื้อที่ แอนตี้แอน (ด้วยหน้าตาไม่รับแขก แล้วทำท่าจะเดินหนี ป้านีกใจใน จะไม่ขายของหรือไง ฟะ)
แต่ด้วยความที่ป้าเสียความมั่นใจไปแล้ว ป้าไม่ถอย ถามต่อ

ป้าโอ้ท : What do you have here? แล้วมีอะไรบ้างเนีย (ชี้มือในตู้)
เออนะ พนักงานผิวดำฟังป้าออกครั้งเดียว ตอบมาแบบหน้าไม่รับแขกเหมือนเดิม
ดำ : มีเกลือ  ซินนามอน  และ ชีสชัดเดอร์

ป้าโอ้ท : เอาชัดเดอร์ หนึ่งชิ้น (พนักงานฟังรู้เรื่องนะ)
เมื่อพนักงานหันไปหยิบ และ ส่งให้ป้าที่เครื่องชำระเงิน

ป้าโอ้ท : How much? เท่าไร?
ดำ : 2.xx
ป้าจ่ายไป และ รับเงินทอน พนักงานบอก ขอบคุณ แล้วเดินหนี

ป้าเดินออกจากห้างด้วยความหงุดหงิด โผล่ไปหน้าประตูห้างเจอฝนกระหน่ำ แต่ป้าไม่รอ กางร่มน้อยที่ไม่คุ้มฝนลุยฝ่าไปที่รถ น้ำเจิงท่วมเกิบป้า สรุปว่าถึงบ้านในสภาพ " ป้าหมูตกน้ำ"


........
ที่เล่ามาทั้งหมดเพียงจะบอกถึงเด็กๆทุกคนที่ไม่เก่งภาษาอังกฤษ อย่ากลัวที่จะกระแดะ ใครว่าอะไรก็ช่าง เราฝึกเราได้ และ ที่เก่งแล้ว มั่นใจในความรู้ ไวยากรณ์ เปะ แต่อย่าชะล่าเรื่องการพูด ออกเสียง เก่ง เป๊ะ แต่พูดออกเสียง ไม่มีสำเนียงแบบที่ต่างชาติเข้าใจ(ไม่ได้หมายถึงสำเนียงเหมือนฝรั่งเพราะไม่ได้เกิดในประเทศนี้จะเหมือนได้อย่างไรเน่อะ) โดยเฉพาะเจ้าของภาษา อังกฤษ และ อเมริกัน จะเกิดอารมณ์แบบป้า นี่ป้าอยู่มา ห้าปีแล้วนะ ยังเจอแบบนี้บ่อยๆ  แต่ป้าไม่ได้เหมาว่าคนต่างชาติเป็นแบบที่ป้าเจอทั้งหมดนะ คนที่เป็นมิตรมีเยอะ เขาจะยิ้ม และ ถามให้เราพูดใหม่ พูดกัน ขำกันไป

อยากพูดให้คนฟัง(ต่างชาติ)เข้าใจ ต้องกระแดะจริงๆ  ถ้าสื่อสารกับต่างชาติที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแรกเหมือนกับเราๆ ไม่ต้องกังวลเลย สำเนียงเพี้ยนเหมือนกัน เพียงแต่ประเทศที่ใช้ตัวอักษรอังกฤษ เป็นตัวอักษรประจำชาติจะได้เปรียบกว่าคนไทย เพราะลิ้นเขาอ่อน เพียงแต่การอ่านตัวอักษรอังกฤษจะไม่ได้อ่านเหมือนอังกฤษ เช่น
อักษร ไอ I คนพูดภาษาสเปนจะ ออกเป็น อี E (ถ้าจำไม่ผิดนะ เพราะป้าก็พูดสเปนไม่เป็น)
อักษร วี V คนพูดสเปนจะออกเป็นเสียง บี

2 comments:

  1. เวลาฝรั่งถามทวนสองครั้งเริ่มไม่มั่นใจเหมือนกันเลย เฮ้ออออ

    ReplyDelete
  2. พี่ยุ ถ้าถามด้วยรอยยิ้มโอ้ทไม่รู้สีกนะ เพราะโอ้ทคงออกเสียงไม่ถูกจริงๆ

    ReplyDelete

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.