Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Tuesday, October 9, 2012

อเมริกันซิติเซ่น คนใหม่...ซะเมื่อไรกันล่ะ



11 มกราคม 2555
โอ้ทตั้งใจว่าปีนี้ 2555 จะยื่นเอกสาร ขออเมริกันซิติเซ่น อยากได้พาสปอร์ตเร็วๆๆ ยิ่งเมื่อไปนอร์ธดาโกต้าครั้งนี้ มิสเตอร์กับญาติคุยกันว่า น่าไปล่องเรือ ไปอลาสก้าด้วยกัน ยิ่งทำให้อยากได้พาสปอร์ตเร็วๆๆ เผื่อจะวางแผนออกนอกประเทศด้วย 

กลับจากนอร์ธดาโกต้า จนเริ่มปีใหม่ หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป โอ้ทเริ่มหาข้อมูลในเวบ ต้องเตรียมเอกสารอะไรบ้าง ก่อนอื่นจัดการปริ้นข้อมูล และ แบบฟอร์มออกมาก่อน และจัดการอ่านเอกสารแนะนำ ซึ่งมีหลายหน้า ต้องค่อยๆๆอ่าน ค่อยๆๆ เตรียมเอกสาร และ กรอกข้อมูลในแบบฟอร์ม ซึ่ง ณ วันนี้เริ่มกรอกไปบ้างนิดหน่อยเท่านั้น และ อ่านข้อมูลแนะนำบ้างเล็กน้อย

จากนั้น เสริจหาว่ามีที่ไหนสอน เตรียมตัวสำหรับคนที่จะยื่นขอซิติเซ่นบ้าง ได้ข้อมูลมาหลายที่เหมือนกัน แต่เลือกโทรสอบถามที่ใกล้บ้าน ปรากฎว่าเป็นกลุ่มเดียวกับที่เคยเรียนภาษาอังกฤษแล้วไม่ชอบคนสอนแล้วเลิกเรียนกลางคัน แล้วทำให้ฉุกคิดถึงกลุ่มที่โอ้ทกำลังเรียนอยู่ จัดแจงโทรไปสอบถาม แจ้งความจำนงค์ไว้ เนื่องจากเจ้าหน้าที่ ที่ติดต่อด้วยไม่อยู่ ณ ขณะนั้น ฝากเบอร์โทรกลับไว้

27 มกราคม 2555
เจ้าหน้าที่จากกลุ่มจัดสอนภาษาอังกฤษที่ติดต่อไว้โทรกลับมาแจ้งว่าไม่มีเปิดสอน แต่มีข้อมูลฝากกับครูมาให้ เก็บไว้อ่านได้จนกว่าจะเสร็จเรียบร้อย 

เมื่อที่นี่ไม่มีสอน โอ้ทต้องหาที่สอนใหม่ เสริจหา หา หา ไม่เจอรัฐที่ตัวเองอยู่เลย หาไปหามา เข้าไปเวบเรื่องขอสัญชาติอเมริกันอีก แล้วก็ได้ข้อมูล เลือกที่ใกล้บ้านที่สุด ส่งอีเมล์ไป รอตอบกลับ

13 กุมภาพันธ์ 2555
เจ้าหน้าที่สำนักงานจัดสอนภาษาอังกฤษ องค์กรที่เรียนอยู่ ฝากบัตรคำถาม-คำตอบมาให้อ่าน

9 ตุลาคม 2555
อัพเดท ณ ปัจจุบัน เปลี่ยนใจยังไม่ยื่น เพราะตัวขี้เกียจเกาะหนึบ ได้ตำรามานานหลายเดือนแล้ว ยังวางอยู่นิ่งๆ 

23 พฤจิกายน 2555
คิดไปคิดมา หาข้อมูลหลังกรีนการ์ด 10 ปีหมดแล้วทำยังไงต่อดีกว่า มีพาสปอร์ตอเมริกันสะดวกในการเดินทางหลายๆ ประเทศ แต่ต้องจ่ายภาษีแพงๆๆตามหน้าที่พลเมืองอเมริกันนี่ ไม่น่าสนใจเลนสักนิด

No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.