20 เมษายน 2564 วันครบรอบแต่งงาน
เช้านี้ตื่นส่งมิสเตอร์ไปทำงานตามปกติราว 6:30น หลังจากมิสเตอร์ออกไปทำงาน ป้าโอ้ทเอาอาหารให้น้องเต่า"บัคกี้" และเดินหาพี่เฮอร์เบิร์ธทั่วบ้าน ห้องใต้ดินแต่ไม่เห็น ป้าโอ้ทนึกว่าเฮอร์เบิร์ธคงนอนอยู่ที่ไหนสักที่ หิวก็คงออกมา จากนั้นป้าโอ้ทเข้าไปในห้องคอมพิวเตอร์อยู่ในห้องถึงเวลาไปทำงาน สิบเอ็ดโมงกว่า ก่อนออกจากบ้านลงไปดูห้องใต้ดินอีกครั้งไม่เห็นเฮอร์เบิร์ธ โทรถามมิสเตอร์บอกว่าตอนเห็นเฮอร์เบิรธ์อยู่ ป้าโอ้ทกลับถึงบ้านราวบ่ายสามครึ่งหาเฮอร์เบิร์ธอีกครั้งไม่เห็น สักสิบนาทีมิสเตอร์กลับถึงบ้าน ป้าโอ้ทถามว่าตอนเช้าเห็นเฮอร์เบิร์ธที่ไหน มิสเตอร์ตอบว่าในห้องน้ำ ตอนอาบน้ำเฮอร์เบิรธเข้ามาในห้องน้ำด้วย ป้าโอ้ทไม่คิดว่าเฮอร์เบิรธจะเดินขึ้นบนบ้าน รีบขึ้นมาก้มดูใต้เตียงที่เฮอร์เบิรธมักจะเข้าไปซ่อนเมื่อมีคนแปลกหน้าเข้ามาบ้าน เช่นช่างซ่อมจากบริษัทต่าง ๆ แล้วก็ใช่จริงด้วย แต่เฮอร์เบิรธไม่หายใจแล้ว ป้าโอ้ทเรียกให้มิสเตอร์ขึ้นมา พาร่างน้องลงไป และติดต่อคลินิกเพื่อเอาร่างน้องไปเผา ป้าโอ้ทจับร่างน้องใส่กล่อง ที่ปูถุงรองก่อน และปิดด้วยถุงอีกใบเว้นตรงบริเวณหน้าไว้ ตัวน้องยังไม่แข็งมาก สันนิษฐานว่าคงจะจากไปไม่กี่ชั่วโมงก่อนเจอร่าง น้องไปสวรรค์แล้ว ขอให้น้องสบาย
เมื่อหลายเดือนที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ เฮอร์เบิรธผอมลงมาก กินอาหารเม็ดไม่ได้ กินอาหารเปียกได้ดี แต่ยังคงผอม หนึ่งเดือนก่อนน้องจากไปน้องเริ่มกินอาหารน้อยลง อาหารเปียกก็ไม่กิน ดื่มน้ำไม่เยอะ มิสเตอร์บอกป้าโอ้ทว่าจะพาน้องไปฉีดยาให้จากไปเหมือนเฟรดดี้ แต่ป้าโอ้ทไม่ยอม เพราะยังรู้สึกผิดจากคราวเฟรดดี้ เขาป่วย แต่เขายังสู้ปล่อยให้เขาจากไปด้วยตัวเขาเองดีกว่า ทำใจไว้แล้วดีกว่าเราพาเขาไปฉีดยา "ฆ่า" เขา
สอง สามวันมานี่ น้องร้องเหมียว เหมียวบ่อย เหมือนบอกอะไร แต่เพราะฟังภาษาแมวไม่เข้าใจเลยไม่รู้ว่าน้องบอกอะไร เมื่อวานก่อนน้องจาก มิสเตอร์พาน้องออกไประเบียงหลังบ้าน น้องเดินเล่น ดูท่าสบายใจ
เดือนนี้เศร้าเพราะเสียแมวพร้อมกันสองตัว มังกี้หนีออกจากบ้าน เฮอร์เบิรธไปสวรรค์
ค่าเผาไม่รับเถ้า $75
ค่าเผามีเถ้า(นัดรับตอนเสร็จ) $139
23 เมษายน 2564 ได้กล่องขี้เถ้าเฮอร์เบิรธ
......
ตอนเด็กซนนิดหน่อย โตมาขี้อาย ป้าโอ้ทเข้าใกล้ไม่ได้ จับไม่ได้ เพิ่งจับเขาได้เมื่อประมาณปี 2018
ไม่ออกนอกบ้านแม้ว่าจะเปิดประตูทิ้งไว้ ขี้กลัวด้วย ครั้งนึงกลัวอะไรก็ไม่รู้ไม่ลงไปกระบะทรายห้องใต้ดิน
ฉี่เลอะบนบ้านจนมิสเตอร์โกรธบอกจะเอาไปปล่อย ป้าโอ้ทไม่ยอมคิดว่าทำยังไง แล้วได้ไอเดียซื้อผ้ายาง
สำหรับสัตว์มาปู และยกกระบะทรายขึ้นมาบนบ้านหนึ่งกระบะ สังเกตว่าสักพักใหญ่เฮอร์เบิรธกลับลงไป
ห้องใต้ดินได้อีก และครั้งหนึ่งมิสเตอร์บอกว่าเจอหนูตัวเล็กวิ่งในบ้าน เฮอร์เบิรธกลัวหนูวิ่งหนี แต่มังกี้จับหนูเก่ง หนูเข้ามาในบ้านต้องถูกมังกี้ตะปบ เฮอร์เบิรธก็หนีไปหลบใต้ตู้ใต้เตียง
แข็งแรงนี่ล่ะถึงได้ยินเสียงร้องอยู่บ่อย ๆ
บ้านเงียบสนิทไม่มีสองเหมียว เหลือน้องบัคกี้ซึ่งเราคงไม่เห็นน้องไปสวรรค์เพราะน้องอายุยืน เราสองคนคงจะไปกันก่อน
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.