Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Wednesday, April 28, 2021

อยากฉลาดต้องอ่านหนังสือ 😁

ป้าโอ้ทไม่ชอบอ่านหนังสือ จุดเปลี่ยนอยู่ตรงไหน ทำไมเปลี่ยน หนังสือที่ชอบอ่าน







Tuesday, April 20, 2021

เฮอร์เบิรธไปสวรรค์

 

20 เมษายน 2564 วันครบรอบแต่งงาน

เช้านี้ตื่นส่งมิสเตอร์ไปทำงานตามปกติราว 6:30น  หลังจากมิสเตอร์ออกไปทำงาน ป้าโอ้ทเอาอาหารให้น้องเต่า"บัคกี้" และเดินหาพี่เฮอร์เบิร์ธทั่วบ้าน ห้องใต้ดินแต่ไม่เห็น ป้าโอ้ทนึกว่าเฮอร์เบิร์ธคงนอนอยู่ที่ไหนสักที่ หิวก็คงออกมา จากนั้นป้าโอ้ทเข้าไปในห้องคอมพิวเตอร์อยู่ในห้องถึงเวลาไปทำงาน สิบเอ็ดโมงกว่า ก่อนออกจากบ้านลงไปดูห้องใต้ดินอีกครั้งไม่เห็นเฮอร์เบิร์ธ โทรถามมิสเตอร์บอกว่าตอนเห็นเฮอร์เบิรธ์อยู่  ป้าโอ้ทกลับถึงบ้านราวบ่ายสามครึ่งหาเฮอร์เบิร์ธอีกครั้งไม่เห็น สักสิบนาทีมิสเตอร์กลับถึงบ้าน ป้าโอ้ทถามว่าตอนเช้าเห็นเฮอร์เบิร์ธที่ไหน มิสเตอร์ตอบว่าในห้องน้ำ ตอนอาบน้ำเฮอร์เบิรธเข้ามาในห้องน้ำด้วย ป้าโอ้ทไม่คิดว่าเฮอร์เบิรธจะเดินขึ้นบนบ้าน รีบขึ้นมาก้มดูใต้เตียงที่เฮอร์เบิรธมักจะเข้าไปซ่อนเมื่อมีคนแปลกหน้าเข้ามาบ้าน เช่นช่างซ่อมจากบริษัทต่าง ๆ แล้วก็ใช่จริงด้วย แต่เฮอร์เบิรธไม่หายใจแล้ว ป้าโอ้ทเรียกให้มิสเตอร์ขึ้นมา พาร่างน้องลงไป และติดต่อคลินิกเพื่อเอาร่างน้องไปเผา ป้าโอ้ทจับร่างน้องใส่กล่อง ที่ปูถุงรองก่อน และปิดด้วยถุงอีกใบเว้นตรงบริเวณหน้าไว้ ตัวน้องยังไม่แข็งมาก สันนิษฐานว่าคงจะจากไปไม่กี่ชั่วโมงก่อนเจอร่าง  น้องไปสวรรค์แล้ว ขอให้น้องสบาย

เมื่อหลายเดือนที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ เฮอร์เบิรธผอมลงมาก กินอาหารเม็ดไม่ได้ กินอาหารเปียกได้ดี แต่ยังคงผอม หนึ่งเดือนก่อนน้องจากไปน้องเริ่มกินอาหารน้อยลง อาหารเปียกก็ไม่กิน ดื่มน้ำไม่เยอะ มิสเตอร์บอกป้าโอ้ทว่าจะพาน้องไปฉีดยาให้จากไปเหมือนเฟรดดี้ แต่ป้าโอ้ทไม่ยอม เพราะยังรู้สึกผิดจากคราวเฟรดดี้ เขาป่วย แต่เขายังสู้ปล่อยให้เขาจากไปด้วยตัวเขาเองดีกว่า ทำใจไว้แล้วดีกว่าเราพาเขาไปฉีดยา "ฆ่า" เขา

สอง สามวันมานี่ น้องร้องเหมียว เหมียวบ่อย เหมือนบอกอะไร แต่เพราะฟังภาษาแมวไม่เข้าใจเลยไม่รู้ว่าน้องบอกอะไร เมื่อวานก่อนน้องจาก มิสเตอร์พาน้องออกไประเบียงหลังบ้าน น้องเดินเล่น ดูท่าสบายใจ

เดือนนี้เศร้าเพราะเสียแมวพร้อมกันสองตัว มังกี้หนีออกจากบ้าน เฮอร์เบิรธไปสวรรค์

ค่าเผาไม่รับเถ้า $75

ค่าเผามีเถ้า(นัดรับตอนเสร็จ) $139

23 เมษายน 2564 ได้กล่องขี้เถ้าเฮอร์เบิรธ

......

เฮอร์เบิรธมาอยู่กับเราเมื่อกันยายน 2552(2009) ตอนอายุ  2 เดือน


ตอนเด็กซนนิดหน่อย โตมาขี้อาย ป้าโอ้ทเข้าใกล้ไม่ได้ จับไม่ได้ เพิ่งจับเขาได้เมื่อประมาณปี 2018

ไม่ออกนอกบ้านแม้ว่าจะเปิดประตูทิ้งไว้ ขี้กลัวด้วย ครั้งนึงกลัวอะไรก็ไม่รู้ไม่ลงไปกระบะทรายห้องใต้ดิน

ฉี่เลอะบนบ้านจนมิสเตอร์โกรธบอกจะเอาไปปล่อย ป้าโอ้ทไม่ยอมคิดว่าทำยังไง แล้วได้ไอเดียซื้อผ้ายาง

สำหรับสัตว์มาปู และยกกระบะทรายขึ้นมาบนบ้านหนึ่งกระบะ สังเกตว่าสักพักใหญ่เฮอร์เบิรธกลับลงไป

ห้องใต้ดินได้อีก  และครั้งหนึ่งมิสเตอร์บอกว่าเจอหนูตัวเล็กวิ่งในบ้าน เฮอร์เบิรธกลัวหนูวิ่งหนี แต่มังกี้จับหนูเก่ง หนูเข้ามาในบ้านต้องถูกมังกี้ตะปบ เฮอร์เบิรธก็หนีไปหลบใต้ตู้ใต้เตียง






เฮอร์เบิรธสุขภาพดี รูปร่างดีไม่อ้วน หน้าตาดูเหมือนตกใจอยู่ตลอดเวลา ไม่ส่งเสียงร้อง จนกระทั่งน้องไม่

แข็งแรงนี่ล่ะถึงได้ยินเสียงร้องอยู่บ่อย ๆ

บ้านเงียบสนิทไม่มีสองเหมียว เหลือน้องบัคกี้ซึ่งเราคงไม่เห็นน้องไปสวรรค์เพราะน้องอายุยืน เราสองคนคงจะไปกันก่อน


ตู้เก็บรองเท้าสวย เรียบ ดูดี Wayfair



Sunday, April 18, 2021

"มังกี้" หนีออกจากบ้าน

วันอาทิตย์ 18 เมษายน 2564

วันที่สี่แล้วเจ้ามังกี้ยังไม่กลับมาบ้าน เป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ แล้วจะกลับมาไหม ป้าโอ้ทรออยู่นะ กลับมาเร็ว เร็ว 🤕

วันพฤหัสบดี 15 เมษายน 2564

7 โมงเช้าเอาอาหารให้น้องเต่า "บัคกี้" และสองเหมียว "มังกี้กับเฮอร์เบิร์ธ" 

เอะ! มังกี้ไม่มากินข้าว มีแต่เฮิร์ธเบิร์ธ นอนอยู่มั้ง  จากนั้นป้าโอ้ทกลับขึ้นบ้านไปนอนต่อจนถึง 11 โมง

เตรียมตัวเรียบร้อยและออกไปทำงาน กลับมาบ้านไม่เห็นมังกี้ ที่เดินวนเวียน นอนหงายท้องอยู่ในบ้าน

ชักไม่ดีแล้ว เดินหาทั่วบ้านไม่เจอ เจ้ามั้งกี้หนีไปแล้ว! นึกถึงเหตุการณ์ว่าช่วงไหนนะที่มังกี้ออกไปได้

เท่าที่นึกออกมีสองครั้ง  ครั้งแรกตอนมิสเตอร์เปิดประตูหน้าบ้านไปทำงาน แต่จำได้ว่าเจ้ามังกี้ยังอยู่

ครั้งที่สอง เปิดประตูเชื่อมครัวและโรงรถให้เฮอร์เบิร์ธไปเล่นในโรงรถ แล้วเมื่อเฮอร์เบิร์ธเข้าบ้านประตู

แง้มอยู่อาจจะเป็นจังหวะที่มังกี้เข้าโรงรถ ตอนสายป้าโอ้ทเปิดประตูโรงรถออกไปทำงาน เจ้ามังกี้คง

ออกไปตอนนี้  ทั้งคืนป้าโอ้ทนอนรอมังกี้ข้างล่างถึงตีสามกว่ามั้งกี้ก็ไม่กลับมาเหมือนเมื่อหลายปีก่อนมังกี้วิ่งหนีออกไปตอนสายกลับเข้ามาตอนตีสาม ตะกุยประตูหลังบ้าน

ครั้งนี้ป้าโอ้ทสันนิษฐานว่าวันแรกเขาอาจกลับมาตะกุยประตูแต่ไม่มีใครอยู่บ้าน ไม่มีใครเปิดประตูมังกี้หันหลังเดินจากไป

วันศุกร์ 16 เมษายน 2564

ทุกคืนก่อนนอนป้าโอ้ทดูที่ประตูหลังบ้าน หน้าบ้านว่ามีวี่แววมังกี้ไหม  และเข้านอนแล้วก่อนหลับป้าโอ้ทลงไปดูประตูหลังบ้าน หน้าบ้านอีกครั้งเผื่อมังกี้จะกลับมา มีแต่ความว่างเปล่า


ป้าโอ้ท :  มิสเตอร์มังกี้จะจำทางกลับบ้านได้ไหม

มิสเตอร์ : จำได้ซิ ถ้าฮีอยากกลับมา

ป้าโอ้ท: ยูคิดว่าจะมีใครจับมังกี้เข้าบ้านเขาไหมเพราะมังกี้น่ารัก

มิสเตอร์: ถ้าเขาอยากจับเขาก็จับ

ป้าโอ้ท: ถ้าถูกจับก็ออกมาไม่ได้

....

ป้าโอ้ทนั่งอยู่หน้าประตูกระจกหลังบ้าน มิสเตอร์กลับจากทำงาน

มิสเตอร์ : ยูทำอะไร

ป้าโอ้ท: รอมั้งกี้

มิสเตอร์ : วันนี้ยังไม่กลับคงไม่มาแล้วล่ะ อาจจะตายไปแล้วเพราะมังกี้ชอบหาเรื่องคงสู้กับสัตว์ทุกตัวไม่ว่าจะเป็นสกั้ง เม่น หรืออื่น ๆ

ป้าโอ้ท :  อย่าพูดแบบนี้ซิ ไม่น่าเป็นอะไร หิวก็คงกลับ เที่ยวพอใจก็คงกลับ

ป้าโอ้ทขอให้มังกี้ปลอดภัยดี หรือถ้าใครจับไปก็ขอให้เขาดูแลดี ดี

มังกี้มาอยู่กับเราเมื่อ พฤษภาคม 2553