ขึ้นฝั่งที่คิทชแคน อลาสก้า นั่งเรือเล็ก 6 กรกฎาคม 2558

6 กรกฎาคม 2558 ดูอัลบัม 

วันนี้ขึ้นฝั่งแรกที่คิทชแคน อลาสก้า และไปนั่งเรือเล็กเที่ยว ชมธรรมชาติ มิสตี้ฟอร์ด Misty Fjords

ตอนป้าโอ้ทรู้ว่าเราจะลงเรือเล็ก ป้าโอ้ทคิดว่าเรือเล็กแบบเรือยนต์ลำเล็ก แต่พอเห็นเรือเป็นเรือเล็กที่เล็กกว่าเรือที่เราล่องมา แต่เป็นเรือขนาดใหญ่กว่าที่ป้าโอ้ทนึกไว้ ป้าโอ้ทคิดว่าเรือที่พาไปจะแวะฝั่งให้นักท่องเที่ยวขึ้นไปเดินเที่ยวแต่ละจุด (เรื่องของเรื่อง ป้าโอ้ทไม่รู้ข้อมูลในการเที่ยวแม้แต่น้อย ทุกวันป้าโอ้ทจะรู้เมื่อได้ทำกิจกรรม) เราใช้เวลาอยู่บนเรือตั้งแต่ลงเรือ จนกลับขึ้นฝั่ง รู้แล้วว่าทำไมบนเรือแจกกล้องส่องทางไกล เพราะนักท่องเที่ยวจะเห็นธรรมชาติบนฝั่งด้วยการส่องกล้อง

จะเห็นจากวิดิโอ ป้าโอ้ทไม่ได้ดูแมวน้ำอย่างใกล้ชิดตอนที่เรือจอดเพราะนักท่องเที่ยวมุงดูกันแน่น ป้าโอ้ทใช้จังหวะนี้ถ่ายรูปกะภูเขาและฟ้ากว้างแทน สวยจริงๆ ป้าโอ้ทนีกถึงตอนไปภูเก็ตจากเรือใหญ่ ลงคายัคมีมือพายพาเราไปดูช่องเขาอย่างใกล้ชิด

บนเรือเล็กนี้มีขนม และเครื่องดื่มไว้บริการนักท่องเที่ยว ฟรี! ดีหน่อย เพราะค่าใช้จ่ายการเที่ยวไม่ได้ถูก ปกติไม่ค่อยมีอะไรเสริมจัดให้นักท่องเที่ยว ทริปนี้มีฟรีนิดนึงก็รู้สึกดีนะ ป้าโอ้ทดื่มโกโก้ร้อนไปสองแก้ว แต่ไม่ได้กินขนมเพราะตอนนั้นอิ่ม แต่พอดูคลิปทีไรเสียดายทุกที  ฮ่าฮ่า เผยความ งก ออกมา

ลมแรง เย็นเฉียบ หัวฟู สังเกตจากป้าโอ้ทใส่แจ๊คเก็ตเพิ่ม เอาผ้าพันคอโผกกันหมวกปลิว เพราะหมวกมิสเตอร์ปลิวไปแล้ว ดีที่นักท่องเที่ยวคนหนึ่งคว้าไว้ได้ทัน แต่สุดท้ายมิสเตอร์ก็เสียหมวกไปกับสายลม ใช้เวลาอยู่บนเรือเล็กสองชั่วโมงมั้ง ป้าโอ้ทจำไม่ได้แล้ว เที่ยวตั้งแต่ปีที่แล้วเพิ่งจะเขียนบล็อก

ขึ้นท่ามาตั้งใจจะเดินเที่ยว ถ่ายรูปให้สนุก ปรากฏว่ามิสเตอร์เลือดกำเดาไหล ป้าโอ้ทจะพากลับเรือ มิสเตอร์ไล่ให้ป้าโอ้ทไปเดินเที่ยวกับพี่แดง ป้าโอ้ทห่วงมิสเตอร์ มาเที่ยวต้องชะงักแบบนี้ มิสเตอร์บอกให้ป้าโอ้ทไปเดินเที่ยวก่อน ดีที่ตรงหลังร้านอาหารมีม้านั่งยาว และเป็นบริเวณร่ม ป้าโอ้ทจัดการให้มิสเตอร์นอนบนม้านั่ง ซื้อน้ำเย็นมาให้ แล้ววิ่งตามพี่แดงไปเดินเที่ยว คิดว่าราวหนึ่งชั่วโมงได้ เราเดินกลับมาที่เรือ มิสเตอร์เดินสวนมาพอดี

 ระหว่างพี่แดงกะป้าโอ้ทเดินเที่ยว ถ่ายรูปกันไป เราเข้าร้านขายของที่ระลึก มีไม้แกะสลักเยอะเชียว เดาว่าน่าจะเป็นสินค้าที่นิยมของท้องถิ่น สวย และ แพง ป้าโอ้ทอยากได้ แต่เสียดายตังค์ สุดท้ายส่องกล้องถ่ายภาพเฉยๆ และแล้ว!  เจ้าของร้านเดินมาบอกว่า “ ห้ามถ้ายรูปในร้านนะจ๊ะ”  สองสาวรีบขอโทษ แล้วเพ่นออกจากร้านทันที

ตอนกลับขึ้นเรือ มิสเตอร์เสนอว่าให้เราสองคนกลับขึ้นไปบนห้องก่อน มิสเตอร์จะรอถ่ายรูปจากตรงที่รอ ป้าโอ้ทรีบตอบรับทันที เพราะมิสเตอร์ออกปากเอง (ดูในวิดิโอนะคะ)

เอ! ค่ำนี้เราหม่ำอะไรกันหว่า? กว่าจะเขียนบล็อกนานจนจำไม่ได้  ไม่มีภาพซะด้วย เอาเป็นว่า เราจบวันด้วยการเล่นบิงโก ไม่ชนะจ้า