วันนี้นักเรียนป้าโอ้ทไปจ่ายค่าเทอมตอนบ่าย ไม่มีนักเรียนรอคิวสักคน จ่ายเสร็จภายในห้านาที เรียบร้อยแล้วเถลเถไถไปเดินบริหารในร้านเสื้อผ้า ให้ได้อย่างนี่ซิ ^_^ เดินไป เดินมา ลองเสื้อ ลองชุด กี่ชั่วโมงน๊า จนเมื่อยขาแล้ว กลับดีกว่า ชำระค่าเสียหายเรียบร้อย เดินกลับไปที่รถ ดูเวลา ป๊าดดด ห้าโมงกว่าแล้ว มิสเตอร์เลิกงานแล้วยังไม่ได้ซื้อกับข้าวเลย รีบๆ แต่ไม่ได้ขับรถเร็วนะคะ รถเยอะเร็วไม่ได้
จากร้านนี้ไปร้านกับข้าวใช้เวลาสิบห้านาทีแต่รถเยอะ ติดเล็กน้อย ไปถึงไม่รีรอ รู้ว่าต้องซื้ออะไรบ้าง ได้รถเข็นมุ่งตรงสู่จุดหมาย หยิบ หยิบ หยิบ ครบแล้ว จ่าย ดีนะคนไม่เยอะ เมื่อกลับมาเอาของขี้นรถก่อนสตาร์ทโทรกลับบ้าน
มิสเตอร์: ฮาโหลลลลล
ป้าโอ้ท : กำลังออกจากบีเจนะ
มิสเตอร์ : โอเช (ซิกาแลต อันนี้ป้าโอ้ทเติมเอง)
ป้าโอ้ท : ยูอยากกินปิ้งอีกไหม ไอซื้อเนื้อสเต๊กอาหย่อยแล้ว มีหมู ปลาด้วย
มิสเตอร์ : ไม่แล้ว
ป้าโอ้ท : ได้ๆ เดี๋ยวเจอกัน
วางสายเสร็จออกรถ นึกขึ้นได้ลืมบอกให้มิสเตอร์หุงข้าว โทรกลับไปอีกรอบ
ใช้เวลาไม่นานป้าโอ้ทถึงบ้าน จัดการขนของเข้าไปวางในโรงรถ แล้วเรียกมิสเตอร์ให้ช่วยถือเข้าครัว ป้าโอ้ทจอดรถเสร็จ รีบเข้าครัวลงมือทำกับข้าว โป๊ก โป๊ก ฉู่ฉ่า ฉู่ฉี่ (เสียงครก กะ สาก ตำพริกกระเทียม และเสียงผัด) ไม่นานอาหารพร้อมตั้งโต๊ะ มิสเตอร์กับป้าโอ้ทโซ้ยกันอย่างอร่อย ไม่นานทุกอย่างเกลี้ยง
ทั้งคนจ่ายตลาด และ คนรออยู่บ้าน หิวกันหน้ามืด ^_^
ป้าโอ้ททำผัดกระเพราหมูใส่หน่อไม้ฝรั่ง อร่อยมากๆ แต่ขออภัยไม่มีภาพให้เห็นเพราะไม่ทันเก็บภาพ เหลือแต่ภาพไว้อาลัยจานนี้
ได้ชุดสวยกลับมาด้วย
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.