Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Thursday, July 2, 2015

วันนี้ไม่มีแผน (พักร้อน 2558 วันที่สาม)


2 กรกฎาคม 2558

เช้านี้แม่ย่าทำอาหารเช้าให้เราสองคน แม่ย่ากะมิสเตอร์คุยกันว่าจะทำอะไรวันนี้ ทั้งสองคนไม่มีแผน มิสเตอร์ชวนแม่ย่าไปเมืองเมโดร่า  Medora เมื่อคืนแม่ย่าบอกมิสเตอร์ว่าถ้าสนใจไปดูโชว์ที่นี่มีโชว์กลางคืน ระยะทางจากบ้านแม่ย่าราวๆหนึ่งชั่วโมง แต่เช้านี้แม่ย่าไม่อยากไปไหน เราไปกันสองคน

ตอนแรกป้าโอ้ทนึกว่าไม่เคยไป แล้วคิดว่ามิสเตอร์จะพาไปดูโชว์ ป้าโอ้ทบอกไม่อยากดู อยากไปอุทยาน สวน หรืออะไรที่น่าสนใจ ธรรมชาติมากกว่า มิสเตอร์ตอบว่าไม่ได้ไปดูโชว์ เพราะจะไม่อยู่นาน ไปอุทยานนั่นล่ะ

เส้นทางที่มิสเตอร์ใช้เดินทางวันนี้ถนนเป็นลูกรัง สองข้างทางเป็นที่ราบ แต่มีสีเขียวขจี เพราะฤดูร้อน ถ้าฤดูหนาวสีน้ำตาลดิน แวะระหว่างทาง เดินไปที่ริมหน้าผา มีแม่น้ำสายยาว ถ่ายรูปกันนิดหน่อย แต่เส้นทางที่เดินไปไม่ได้ราบเรียบ เดินลุยดงหญ้าคันกันอีกแล้ว ต้องระวังเหยียบตะบองเพ็ชร และไม่ประมาทมองรอบๆ กลัวว่า งอ อู งูจะมาทักทาย แต่ไม่เห็น ดีแล้วล่ะ  ป้าโอ้ทถามมิสเตอร์ว่าสถานที่นี่ชื่ออะไร นึกว่าเป็นอุทยาน มิสเตอร์บอกว่าเป็นพื้นที่มีเจ้าของ อ้าว! เราบุกลุกที่ดินคนอื่น ^_^

เดินทางต่อไป ราวๆชั่วโมงมั้ง ถึงปลายทาง แวะเติมพุงกันก่อนบ่ายกว่าแล้ว ป้าโอ้ทนึกว่าไม่เคยมาแต่ที่นี่เคยมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ป้าโอ้ทจำชื่อเมืองไม่ได้ เป็นเมืองที่มีอุทยานธีโอดอ เข้าไปครั้งเดียวนั่นเหมือนกัน วันนี้มิสเตอร์พาเข้าไปอีก จุดแรกมิสเตอร์จอดดูแผนที่ เป็นบริเวณหลุมแพรี่ด๊อก (ตัวเล็กเหมือนกระรอกสีน้ำตาลเข้ม) เยอะแยะ ป้าโอ้ทลงไปอัดวิดิโอ ร้องกันเสียงดังเชียว แต่ถ่ายรูปไม่ได้สักตัว เดินเข้าใกล้วิ่งจู๊ดลงรูหมด

ขับต่อไป ชมความงามของธรรมชาติ ส่วนมากเป็นเนินเขา บางจุดเนินเขาติดกันเป็นพรืด เป็นแคนยอนสวยมาก ป้าโอ้ทให้มิสเตอร์จอดถ่ายรูปอีกจุด สวยมากๆ วิวกว้างสุดลูกตา เห็นเนินเขาเป็นระลอก

ขับออกมาผ่านบริเวณหลุมแพรี่ด๊อกอีกหลายจุด ป้าโอ้ทให้มิสเตอร์ค่อยๆ เรียบจอดเบาๆ เพราะป้าโอ้ทเห็นบางจุดเจ้าตัวเล็กมายืนริมถนน แต่เจ้าพวกนี้ก็เร็วจริงๆ รถจอดปุ๊บวิ่งลงรูปั๊บ ป้าโอ้ทได้ภาพมาไม่ค่อยชัด

มิสเตอร์พาเดินขึ้นเนินเขา ขาขึ้นเดินบนทาง เดินไปเดินมาออกนอกทาง เป็นช่องเขาแคบๆ แล้วเดินขึ้นเขาอีก ลุยดงหญ้ากันคันคะเยอ มิสเตอร์ไม่ยอมถอยเพราะมั่นใจว่าเดินวนกลับไปเขาอีกลูกได้ แล้วก็ได้จริงๆ กว่าจะถึงก็เหงื่อท่วม ป้าโอ้ทเดินอัดวิดิโอ ถ่ายรูปไป ระวังเท้าไป เดินช้ากว่ามิสเตอร์ไกลเชียว ชมธรรมชาติไป เก็บภาพไป ไม่มีใครถ่ายให้ก็ต้องถ่ายเองซิ

ราวๆบ่ายสาม เราออกจากอุทยาน แวะร้านเดลี่ควีน มิสเตอร์ซื้อน้ำปั่นอร่อยหนึ่งแก้ว ป้าโอ้ทไม่อยากกินอะไรหวานๆ อีก เพราะก่อนหน้าเพิ่งจัดการไอติมไปหนึ่งกรวย  ถึงบ้านแม่ย่าสี่โมงกว่า พักแป๊บ มิสเตอร์พาไปที่เขื่อนเฮเล แวะหาเพือนมิสเตอร์ สองคน พาครอบครัวไปแคมป์ แต่คนละจุด กว่าจะกลับก็ราวๆ สามทุ่ม แต่ฤดูนี้มืดช้า ออกมาเพิ่งจะเริ่มมืด

คืนนี้นอนที่บาวแมนคืนสุดท้าย พรุ่งนี้ไปนอนที่บิสมาร์ค ใกล้สนามบินเพราะเครื่องเราออกเวลาหกโมงเช้า เพื่อไปจุดหมายต่อไปของทริปนี้ที่รอคอย ติดตามนะคะ


No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.