Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Sunday, February 22, 2015

ชั่วโมงแลบ

22 กุมภาพันธ์ 2558

ป้าโอ้ทไม่รู้นะคะว่าสาขาวิชาอื่นจะเหมือนกันไหม เล่าเฉพาะที่ป้าโอ้ทเรียนนะ วิชาสาขาที่เรียนทั้งแผนกจะเป็นการปฎิบัติ ในการเรียนแบ่งเป็นทฤษฎี และ ปฎิบัติ คือแลบครึ่งครึ่งกันเลยในทางปฎิบัติ โดยในตารางกำหนดเรียนบางวิชาแลบจะน้อย  วันที่เป็นทฤษฎีครูจะสอน และทำตามเป็นการฝึกตามไปด้วย และถ้าไม่เข้าใจถาม ครูจะเข้ามาบอกให้เป็นรายบุคคล โดยเฉพาะวิชาคอมฯกราฟฟิค เพราะนักเรียนแต่ละคนมีความเข้าใจต่างกัน บางคนเร็ว บางคนช้า ป้าโอ้ทจัดว่าเป็นพวกเข้าใจเร็วนะแต่เรียนเป็นภาษาอังกฤษนี่ล่ะทำให้เกิดความเข้าใจผิดได้ตลอดดังนั้นป้าโอ้ทจะถามเป็นเจ้าหนูจำไมกันไปเลย คุณครูจะเข้ามาทำให้ดู และเป็นผลพลอยได้อีกเมื่อเพื่อนนั่งข้างกันเขาช้ากว่าป้าโอ้ทเยอะ เวลาครูมาสอนเขาป้าโอ้ทก็เรียนไปด้วยอีกรอบ หลายๆ รอบ ไม่เข้าใจชัดแจ่มแจ้งนักก็ถามครูได้อีก

ที่นี่เมื่อถึงชั่วโมงแลบ คือหลังจากเรียนจบทฤษฎีแต่ละครั้งตามกำหนดการสอน ครูจะมีการบ้าน(โปรเจค)ให้ทำ ทั้งคาบจะเป็นชั่วโมงแลบ จะไม่มีการสอน (หรือมีส่วนมากจะเป็นการทบทวนเรื่องที่สอนกันไปแล้วต้นชั่วโมงนิดหน่อย) คุณครูจะเปิดเพลงให้นักเรียนฟังระหว่างทำงานตัวเองไป โดยที่คุณครูจะอยู่ในห้องตลอดคาบ ไม่ออกไปไหน คอยช่วยเหลือนักเรียนที่มีปัญหา ติดขัดทำงานต่อไม่ได้ คุณครูจะเข้ามาสอนและทำให้ดูที่โต๊ะนักเรียนคนนั้นทันที ซึ่งป้าโอ้ทใช้บริการประจำเหมือนกัน

ในวิชาถ่ายรูป วิชาแลบเทอมแรก การถ่ายรูปเบื้องต้น ยังไม่เรียนโปรแกรมแต่งภาพกัน ชั่วโมงแลบคุณครูจะให้นักเรียนออกไปถ่ายรูปตามโจทย์การบ้าน บางครั้งนักเรียนไม่มาเข้าเรียนก็ได้ ถือว่าไปถ่ายรูปทำการบ้าน  ในเทอมนี้ การถ่ายรูปเล่มที่สองเน้นเรียนโปรแกรมโฟโต้ช้อป ชั่วโมงแลบนักเรียนจะใช้คอมฯที่ห้องเรียนทำการบ้าน หรือจะไม่อยู่ในห้องก็ได้ หรือจะใช้คอมฯของตัวเองก็ได้ ป้าโอ้ทอยู่ใช้คอมฯในห้องเรียนทุกครั้งเพราะเมื่อมีปัญหาติดขัดในการใช้โปรแกรมสามารถถามครูได้ เพราะคุณครูจะอยู่ในห้องคอยช่วยเหลือนักเรียนเหมือนกัน แต่วิชานี้ไม่ได้เปิดเพลง นักเรียนอยู่น้อยด้วย

ในวิชาสี คุณครูจะให้ทำในห้องกันทุกคน และเปิดเพลงให้ฟัง พร้อมกับคอยช่วยเหลือแนะนำเหมือนกัน แต่วิชานี้ส่วนมากต้องเอากลับมาทำต่อที่บ้าน ไม่เคยทำเสร็จในห้องเรียนสักครั้ง

วันนี้เล่าเรื่องชั่วโมงแลบกันเท่านี้นะคะ เรียนสบายๆ มีเพลงให้ฟังเพลินๆ แต่เมื่อถึงกำหนดส่งงานต้องเสร็จนะเจ้าคะ

ปล.ป้าโอ้ทไม่มีโอกาสเรียนในมหาวิทยาลัยปิด เลยไม่รู้ว่าที่บ้านเราเป็นอย่างไร

No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.