22 มีนาคม 2557
เมื่อคืนนี้เจ้าของบ้านเศร้า น่าฉงฉาน คอมพิวเตอร์ตัวโปรด เดี้ยงไปแล้ว เปิดเท่าไรก็ไม่ติด ได้ยินแต่เสียงพัดลมทำงาน
ป้าโอ้ท: มิสเตอร์ไอมีข่าวร้ายจะบอก
มิสเตอร์: อะไร?
ป้าโอ้ท: คอมยูเปิดไม่ได้แล้ว ไอพยายามตั้งแต่เมื่อคืน เมื่อกี้(หลังกลับจากโรงเรียน) ร่วม สามสิบครั้งไม่ติดเลย ได้ยินแต่เสียงพัดลม
หลังจากหม่ำมื้อเย็น มิสเตอร์ พยายามเปิดคอมฯ ก้มๆ เงยๆ อยู่ด้านหลังคอมฯ ทำอะไรสักอย่างเพื่อแก้ไข แต่ไม่ช่วยอะไร ในที่สุดไปนั่งดูทีวีหน้าตูม
ป้าโอ้ท: ยู เซ็ง เลยซิ คอมเปิดไม่ได้ เอาแลบทอปไอมาใช้ก่อนไหม จะเอาลงมาให้
มิสเตอร์: (ส่ายหัว)
ป้าโอ้ท : อย่าเซ็งซิ ก็ตอนเจ้าหน้าที่วาไรซ่อนมาคราวก่อนเขาก็บอกว่าคอมฯยูไม่ดี ยูรู้อยู่แล้วนะ
มิสเตอร์ : ใช่ ไอจะสั่งคอมใหม่พรุ่งนี้
ป้าโอ้ท: มีไฟล์อะไรสำคัญไหมล่ะ ไอว่าไม่มีนะ
มิสเตอร์: มีไฟล์ต้องลบ
ป้าโอ้ท : พรุ่งนี้ค่อยลองเปิดใหม่เนอะ
มิสเตอร์: (พยักหน้างึกๆ)
| เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.