ชอบอะไรก็ทำไป 2

5.ร้อยลูกปัด

งานนี้ทำไม่ง่าย แต่ก็ทำได้ เริ่มจากร้อยสร้อยข้อมือ สร้อยคอเอง แล้วต่อมาก็ทำต่างหู ใช้เชือก ลวด มีอุปกรณ์มากมายขนมาด้วย มานี้ไม่ต้องซื้ออะไรเพิ่มเติม จะมีก็ลูกปัดสวยๆ ราคาอุปกรณ์ที่นี่ แน่นอนแพงกว่าอยู่แล้ว แต่ก็ขายตามราคาของที่นี่พอได้ ถ้าซื้อจากไทยมาได้ทำขายที่นี่คิดค่าของค่าส่งแล้วก็ยังได้มากกว่า ตอนอยู่กรุงเทพฯ ร้อยต่างหูขายตลาดนัด และใช้เองด้วย แต่ก็ทำได้ง่ายๆ มานี่ก็ร้อยต่างหูขายอีก จะดูหนังสือทำแบบใหม่ๆ บ้าง ตอนนี้กำลังหัดทำลูกปัดเองจากดินโพลีเมอร์อีกด้วย ครั้งแรกทำโดยไม่รู้อะไรเลย ไม่ได้เรียน ตอนปั้นสีสันสวยเชียว แต่อบออกมา ไหม้เกรียมเลย...ฮ่าฮ่า ผลการทดลองล้มเหลว แต่ไม่เป็นไร ลองต่อไปต้องได้สักวันล่ะ

6.นิตติ้ง

ชอบมากๆ และทำบ่อยกว่างานอื่นๆ เคยเห็นแม่มีไม้นิตสมัยเด็กๆ แต่ไม่รู้จักว่าคืออะไร จนปีก่อนจะมาอเมริกานึกอยากทำ แต่หาคนสอนตามที่ต้องการไม่ได้ ไม่อยากเรียนแค่ทำชิ้นงาน แต่ต้องการเรียนที่อยากรู้ ตั้งแต่พื้นฐาน และออกแบบตามที่เราอยากทำ จนที่สุดคนใกล้ตัวนี่เอง เพื่อน "ฝน" รู้จักการมานานแรมสิบปีไม่รู้เลยว่าเป็นมือโปร กระทั่งไปเห็นเสื้อไหม อ้าว ทำเองเหรอเนี่ย กำลังหาคนสอนอยู่ ได้จังหวะเหมาะ แล้วก็จัดแจงถ่ายทอดวิชา เริ่มทำผืนหลายลายไว้ด้วยกัน เอาไว้ดูแต่ไม่ได้เอามาด้วย ทำไม่ทันเสร็จ อยากทำเสื้อโดยหาแบบมา เพื่อนต้องเขียนแพทเทิร์นให้เพราะอยากทำแผ่นหลัง 1 ลาย ชิ้นหน้า ซ้าย-ขวาอีก 1 ลาย ปรากฎว่าก็ไม่เสร็จ มีเหตุต้องทำหมวกก่อน เพราะจะไปภูเรือกันซื่งหนาว และในที่สุดก็สำเร็จนิตติ้งชิ้นแรก หมวกสีฟ้า ลายยากซะด้วย หมวกใบเดียวรื้อถักใหม่หลายครั้ง

เสื้อมาเสร็จที่อเมริกา รื้อแล้วรื้ออีก ใช้เวลา 1 ปี เต็ม

 

ช่วงคริสมาสต์ปีที่แล้วซึ่งปีแรกที่มาอเมริกา ทำหมวกหลายใบเพราะลองลาย ฝึกฝีมือด้วย จนคล่อง ไม่ได้ขายสักใบ แจกเพื่อนๆ หมดไม่มีเหลือให้ตัวเองเลย

ปัจจุบันเริ่มทำผ้าพันคอ ทำเสื้อเด็กน้อยจากแพทเทิร์น เป็นชิ้นแรกที่ทำตามแพทเทิร์น และยังมีอีกหลายชิ้นที่อยากทำ แต่ยังไม่ได้ทำเพราะงานล้นๆๆๆๆ ทุกครั้งไม่เคยทำชิ้นเดียวจนเสร็จแล้วเริ่มชิ้นใหม่ เพราะเบื่อต้องทำอย่างน้อย 3 ชิ้นพร้อมกัน เอาไว้ในห้องน้ำบ้าง บนโต๊ะกินข้าวบ้าง โต๊ะหน้าทีวีบ้าง อยู่ใกล้ตรงไหนก็หยิบชิ้นนั้นๆ มาทำ เสร็จออกมาแล้วสวยทุกชิ้น...อิอิ หวัง

7. งานปั้น

เป็นสิ่งใหม่จริงๆ ที่ไม่คิดว่าจะทำได้ เพราะตอนอยู่กรุงเทพฯ คิดคนที่ปั้นต้องมีความรู้เฉพาะเท่านั้น อยากทำแต่ไม่เคยคิด และหาข้อมูลเรียน จนมาอเมริกาเห็นถ้วย ชามบ้านเพื่อนดาริน อยากทำบ้าง ดารินเคยไปปั้นกับเพื่อนครั้งนึงก่อนโอ้ทมานี่แต่ดารินไม่ชอบ โอ้ทไปกับเพื่อนดารินครั้งนึงปั้นดูก่อนว่าชอบไหม ผลสุดท้ายก็ปั้นจนทุกวันนี้ เพื่อนดารินใจดี น่ารัก อาสาสอนให้ไม่คิดค่าสอนด้วยแต่ต้องรอนานเพราะหลังคลอดแล้วกว่าน้องจะโต ไม่รอล่ะ ลงเรียนเลยละกัน เริ่มเรียนปั้นบนล้อ 8 สัปดาห์ และต่อด้วยปั้นมือ 6 สัปดาห์ ปัจจุบันเป็นสมาชิกของร้านปั้น เข้าไปฝึกเอง เจ้าหน้าที่และสมาชิกอื่น ๆ ใจดี ทุกคนมีอะไรไม่เข้าใจถามได้ และมีบางชิ้นได้ออเดอร์มาแล้วด้วย...เย เอาไปวางขายตลาดนัดก็ขายได้มีคนสนใจ ถึงแม้ราคาจะได้ไม่มากก็ตาม...ดีใจมาก

ขิ้นแรก

8.ถ่ายรูป

จะว่าบ้ากล้องก็ว่าได้ ชอบเป็นนางแบบ และถ่ายทั่วๆไป ถ่ายดะว่างั้นเถอะ มีกล้องตัวแรกปี 2003 หรือ 2004 จำไม่ได้แล้ว เป็นกล้องธรรมดามากๆ มีคนซื้อให้ ซัมซุง และตอนนั้นกล้องดิจิตอลยังแพงอยู่ ใช้ได้ประมาณ ปี กล้องก็พังเอาไปซ่อมแล้วขายต่อ ตอนนั้นไม่มีความรู้ ดูภาพไม่เป็น จะเน้นถ่ายคนอย่างเดียวโดยเฉพาะตัวเอง...อิอิ ตัวที่ 2 ขอตังค์ดารินซื้อได้ดีหน่อย โกดัก แต่ก็ยังเป็นแบบธรรมดาอยู่ ใช้ได้ประมาณ เกือบ 2 ปี เอามาใช้ที่อเมริกาด้วย หล่นบ่อย ปรากฎว่าครั้งสุดท้ายหล่นในหิมะ และ ตกพื้นกระแทกจนเลนส์ค้าง ส่งกลับไปให้พ่อก็ซ่อมไม่คุ้ม การถ่ายรูปเปลียนแปลงหลังจากเจอดารินที่กรุงเทพฯ ดารินชอบถ่ายสถานที่ มากกว่าคน ดูภาพแล้วสวยจัง โอ้ทเอาบ้าง ถ่ายดะเลยตั้งแต่นั้นมา ทั้งคน ทั้งวิว แต่ก็ย้งดูไม่รู้ว่าสวยเป็นยังไง หลังกลับจากบ้านแม่ดารินที่นอร์ธดาโกต้า ดารินถอยกล้องต้วใหม่ให้ก็ธรรมาดาอยู่ เพราะราคาต่ำ อีกอย่างไม่มีความรู้ อยากได้กล้องดีๆ แต่เอามาใช้ไม่คุ้มแน่ๆ เลยไม่เอาดีกว่า ใช้ได้ไม่เท่าไร เจ้งอีกแล้วเมื่อ เดือนกว่าๆ นี่เอง เลนส์ค้างอีก ตัวนี้ของนิกอนL18 ....ต้องไม่ได้ตัวใหม่แน่ๆ จัดแจงคุยกับดารินยึดกล้องดารินซะเลย ดีกว่ากล้องที่เคยใช้เยอะเลย โกดัก DX7630

ก่อนกล้องตัวก่อนจะเจ้ง ได้รู้จักเพื่อนในเนตจบด้านถ่ายภาพมาแนะนำเพื่อนๆ วิธีถ่ายรูปให้สวยและปรับกล้อง นี่ละเป็นที่มาก็การใช้กล้องและถ่ายสวยขี้น และอยากได้กล้องดีแล้ว หลังจากกล้องพังก็หมั่นพูดกับดารินบ่อยๆ ว่ากล้องดารินดีจังแต่ถ้าได้กล้องตัวที่ไปดูมาน่ะภาพคงจะสวยเริ่ดกว่านี้มากเชียว ดารินบอกว่าไม่ใช่เดือนนี้แน่นอน(เดือนที่แล้วที่กล้องพัง) เพราะค่าใช้จ่ายเยอะแล้ว เพิ่งจะซื้อเครื่องซักผ้าน่ะ ...มีความหวังแล้ว ได้ก็ดีไม่ได้ก็ยึดกล้องดารินแล้วก๊าบบบบบบ ถ่ายดะ มากกว่าเมื่อ่กอน เพราะถ่ายรูปออกมาสวย กำลังหาทางขายรูปด้วย...อิอิ