"บิ๋ม" เพื่อนคนไทยที่กลับมาอีกครั้ง

ปีที่แล้วได้รู้จักกับน้องคนไทยที่โบสถ์ตอนไปเรียนภาษาอังกฤษ ชื่อบิ๋ม น้องมาทำวิจัยเกี่ยวเนื่องกับ ป.เอก บิ๋มเก่งมากๆ เรียนจุฬา ตั้งแต่ ป.ตรี จน ป.เอก รู้จักกันแป้บ อยู่แค่ 2 เดือนบิ๋มต้องกลับบ้านแล้ว ไม่คิดว่าจะได้กลับมาอีกหรือเปล่า และแล้ว บิ๋มก็กลับมาเรียนต่อ ป.เอกที่นี่ โดยได้ทุนของมหาวิทยาลัยที่นี่ เก่งมาก ๆ บิ๋มมาถึงเย็นวันจันทร์ที่ 25 สิงหาคม 2552 พักอยู่ที่บ้าน 2-3 วันเพราะยังไม่ตัดสินใจว่าจะเข้าอพาร์ทเม้นท์ที่ไหน บิ๋มติดต่อไว้ตั้งแต่ก่อนมา หลายที่ ระยะนี้อาสาพาน้องไปดูอพาร์ทเม้นท์ ไปซื้อของใช้ที่จำเป็น ดารินเองก็ช่วยขนของให้บางวัน

พาบิ๋มไปดูบ้านที่แบ่งห้องให้นักศึกษาเช่า บ้านหลังแรกใกล้ที่เรียนแต่ดูน่ากลัวจัง ทั้ง ๆ ที่รอบ ๆ ดูดีทุกหลัง บิ๋มตัดสินใจไม่เลือกบ้านนี้ บ้านหลังที่ 2 อยู่ในหมู่บ้านดีทีเดียว เจ้าของบ้านใจดี เป็นกันเอง แต่บิ๋มก็ยังไม่ถูกใจ

สุดท้าย บิ๋มตัดสินใจเลือกอยู่อพาร์ทเม้นท์ ใกล้ ๆ ที่เรียน มีรถมหาวิทยาลัยผ่าน นักศึกษาอยู่ที่นี่เยอะ ภายในอพาร์ทเม้นท์ที่บิ๋มเช่าอยู่มีรูมเมทอยู่แล้ว น้องผู้หญิง ป.โท น้องจัดห้องไว้อย่างดี เฟอร์นิเจอร์ครบ บิ๋มไม่ต้องซื้ออะไรเพิ่มเติม นอกจากของในห้องนอน

เมื่อได้อพาร์ทเม้นท์แล้ว ก็พากันไปช้อปล่ะ ที่นอน ผ้าห่ม หมอน ทุกสิ่งอย่าง

กว่าจะกลับกันก็เย็นแล้ว ปล่อยดารินอยู่บ้านคนเดียวทั้งวันเลย โอ้ทเองก็หิว ไม่ทำกับข้าวดีกว่าเย็นนี้ โทรหาดารินบอกให้รู้ว่ากำลังจะกลับ พร้อมซื้ออาหารร้านจีนเข้าไปกินด้วย

วันต่อมา พากันไปซื้อของที่บีเจ เพราะเป็นราคาขายส่ง โอ้ทกะดารินช่วยน้องประหยัดด้วยโดยการให้ของใช้ที่มีอยู่แล้วแบ่งๆกันไปใช้ บางอย่างน้องให้ตังค์ด้วยเพราะน้องเกรงใจมาก ๆ วันนี้ดารินซ่อมโคมไฟให้บิ๋มจนใช้ได้ จัดแจงเอาไปให้ แถมไปได้จังหวะบิ๋มกำลังต้องการคนช่วยยก ทีวี เพราะกำลังจัดห้องให้เข้าที่เข้าทาง ดารินได้ออกแรงอีกแล้ว

ดีใจมาก ๆ มีเพื่อนอยู่ใกล้ ๆ เพราะอีกไม่นานนกต้องย้ายไปอยู่บ้านเดวิดแล้ว อย่างน้อยก็ 4 ปีที่บิ๋มเรียนอยู่ที่นี่ก็ไม่เหงาล่ะ บิ๋มให้ชุดชา เบญจรงค์ ชอบมาก เพราะที่นี่ไม่เคยเห็น หาซื้อไม่ได้นะจะบอกให้

(ที่จริงบิ๋มเอามาฝากโปรเฟสเซอร์แต่วันที่เจอกันบิ๋มไม่ได้เอาไปด้วย ตอนนี้ท่านไปซะแล้ว ไม่เจอกันอีก เลยเป็นโชคดีของโอ้ท...อิอิ)

คุยกันนิสสสสสสสสสสสส์นึง

28  สิงหาคม  2552

มีอะไรอยากเล่ามากมายเลย แต่ไม่มีเวลาอยู่บ้านนั่งหน้าคอมฯ เต็มวันซะที งานก็ยังไม่มีทำแต่หาอะไรทำจนยุ่งได้ขนาดนี้ ทั้งปลูกต้นไม้ เรียนปั้นเซรามิค ถักนิตติ้ง ถักโครเชท์ เย็บผ้า ร้อยลูกปัด ไปทำความสะอาดห้องใต้ดินให้ป้าคนไทยอยู่ 4 วัน ตัดกิ่งไม้อีก 1 วัน ก็ไม่เห็นน่าจะยุ่ง แต่ก็ยุ่ง เพราะวันไหนไปปั้นก็จะคลุกอยู่ที่ร้านจนค่ำ หากไม่ได้ทำอะไรจะไปปั้นตลอด ไปได้ทุกวันที่ร้านเปิดทีเดียว

ตอนนี้ดีใจเพื่อนคนไทย "บิ๋ม" กลับมาเรียนต่อ ปริญญาเอกที่นี่ ได้มีเพื่อนอยู่ใกล้ ๆ เพราะอีกไม่กี่เดือนนกจะย้ายไปอยู่บ้านแฟนแล้ว เมื่อวันพุธพาบิ๋มไปดูห้องเช่าที่ติดต่อไว้ เป็นบ้านเจ้าของแบ่งห้องให้นักเรียนเช่า คุยกันไปคุยกันมาเจ้าของบ้านบอกจะซื้อตู้เย็นอีก1ตู้ พอดีเลยเข้าล๊อกเพราะดารินจะซื้อตู้เย็นใหม่ ของเก่าดีอยู่แต่เล็กไปแล้วสำหรับเรา 2 คน ซื้ออาหารสดมาแช่แต่ละทีไม่มีที่จะวางเลย แน่นเอี๊ยด เราเลยเสนอไปซะ ไม่เกี่ยงราคาเท่าไรก็ได้ เพราะถ้าซื้อของใหม่ดารินจะให้ทางร้านยกของเก่าไปเฉยๆ ไม่ได้สักเพนนี เหมือนคราวเครืองซักผ้า เสียดายอะดิ! แต่ไม่รู้ว่าเขาจะซื้อหรือเปล่าเพราะบิ๋มไม่เช่าห้องเขาอยู่ เราบอกเขาไปแล้วเรื่องไม่สามารถเอาตู้เย็นไปส่งให้ได้ถ้าเขาซื้อก็ไม่มีปัญหาอะไร ถ้าเขาซื้อ 10-20 ดอลล่าร์ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไร แลกเบอร์โทรฯกันไปแล้ว รอดูว่าเขาจะติดต่อมาหรือเปล่า ดารินโอเคไม่มีปัญหา

เมื่อวันเสาร์ที่ 22 ไปลงชื่อจองพื้นที่ขายของตลาดนัดไว้ มีวันเสาร์ที่ 26 กันยายน 8 โมงเช้าถึงบ่ายโมง ยังไม่รู้จะมีของไปขายมากน้อยแค่ไหน อีกอย่างไม่รู้ว่าตลาดนัดจะเหมือนที่บ้านเราหรือเปล่า ตั้งใจจะเอาของที่ทำเองพวกกระเป๋าผ้า ชุดนิตติ้ง ถ้วยเซรามิคที่ปั้นไว้ไปขายด้วย ค่าที่ไม่แพง 19 ดอลล่าร์ เพราะเคยไปถามที่อื่น ๆ แพงกว่านี้หลายเท่า ลองไปดู ไม่ไปก็ไม่รู้ แล้วจะมาโม้ต่อว่าเป็นอย่างไร