Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Wednesday, December 4, 2024

เทศกาล พบญาติ กิน จนพุงจะแตก หนาวสะท้าน เดินทาง ดีเลย์ตลอดทริป นอร์ทดาโกต้า




 26 พฤศจิกายน 2567

ออกจากบ้านแปดโมงเช้า ถึงสนามบิน เช็คกระเป๋า เข้าด้านใน มิสเตอร์ถูกตรวจนิดหน่อย ไม่มีปัญหาอะไร เข้าด้านในสบาย มีเวลากินมื้อเช้าไม่ต้องรีบ มาสนามบินครั้งใด ไม่พลาดกินเพรสเซิล อัลมอนด์ ของชอบโอ้ทคนเดียวนะ มิสเตอร์ไม่กิน



สนามบินสอง มินีอะโปลิส มินิโซต้า เดินมาไกล ยังมีเวลารออีกพักใหญ่มาก

27 พฤศจิกายน 2567
ชาวนี้อุณหภูมิไม่ต่ำมาก อากาศเย็นทนได้

ล็อบบี้โรงแรม

ปลุกฮีมากินมื้อเช้า อิ่มแล้วกลับมานอนต่อ เวลาเร็วกว่าบ้าน2ชั่วโมง
I asked him to have breakfast then he went back to bed after eating.😼 2 hours ealier than home.
 อยู่บ้านทุ่ง หิมะตกนิดเดียว


28 พฤศจิกายน 2567
มื้อเช้าเท่านี้พอ มื้อใหญ่รออยู่  
a small breakfast is good for now because a big meal is soon
บ้านแม่มิสเตอร์ ด้านโรงจอดรถ เข้าด้านนี้ทุกครั้ง ไม่เข้าประตูหน้า



กลับจากบ้านญาติ
29 พฤศจิกายน 2567



แดดออก ดูสดชื่น ขอบอกว่า หนาว แข็ง ล่ะจ้า
looks nice Sunny but freezing cold 😸


เดฟ เพื่อนสนิทมิสเตอร์ ตั้งแต่เด็ก มาหาทุกครั้งที่กลับบ้าน

30 พฤศจิกายน 2567
บินตีห้า ตื่นตีสาม ถึงสนามบินก่อนตีสี่ ดีเลย์สองชั่วโมง สนามบินที่สองดีเลย์อีกสองชั่วโมง
ถึงสนามบินปลายทาง ฟิลาเดลเฟีย เครื่องดีเลย์นาน รอเหนื่อย
กระเป๋ามาถึงก่อน ไม่ต้องรอ ไม่ต้องแจ้งหาย

















No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.