ป้าโอ้ทกับมิสเตอร์ไม่เคยนั่งเครื่องบินชั้นอื่นเที่ยวบินระหว่างประเทศนะ นั่งชั้นเดียวคือชั้นประหยัดหรือที่เรียกสั้นว่าอีโค่ ภาษาอังกฤษ อีโคโนมิค (Economic) เดินทางในอเมริกามิสเตอร์เดินทางชั้นหนึ่ง เรียกเฟิรสคลาส (First class) ราคาแต่ละเส้นทางไม่เท่ากัน ไปบ้านแม่มิสเตอร์ทีไรจ่ายแพงไม่ต่างจากตั๋วไปไทยเพราะสายการบินจากที่เราอยู่มีสายเดียว(มั้ง) มิสเตอร์บ่นบ่อยเพราะเมื่อก่อนเคยมีสอง หรือสามเจ้าแต่เมื่อเศรษฐกิจไม่ดีสายการบินอื่นไม่ไปแล้วเหลือสายการบินเดียว โก่งราคาเต็มที่ไปเลยจ้า มิสเตอร์เลือกชั้นเฟิรสคลาส(เรียกให้ทันสมัย)เพราะได้พื้นที่วางขากว้างขึ้น เก้าอี้กว้างขึ้นนิด ครั้งหนึ่งเราไปเที่ยวและตกเครื่อง เที่ยวบินแทนเราไม่รอเฟิรสคลาสว่างก็เลือกธรรมดาไปจ้า ยอมขาดทุนแลกกับเวลาที่เสียเปล่า เดินทางในประเทศเวลาไม่นาน ชั่วโมงเดียวบ้าง สองชั่วโมงบ้าง นับแยกแต่ละเที่ยวที่ต่อเครื่องนะ ครั้งอื่นป้าโอ้ทจำไม่ได้ว่ามีบริการอะไรบ้าง ไม่เคยทำวิดิโอ เพิ่งทำครั้งนี้ล่ะ บินสองชั่วโมงมีอาหารให้ อร่อยดีล่ะการเดินทางครั้งนี้นะ บินชั่วโมงเดียวไม่มีอาหาร ไม่มีน้ำร้อนชงชา กาแฟด้วย มีขนมแจก ป้าโอ้ทไม่เคยรู้ราคาแต่ละครั้งเพราะมิสเตอร์เป็นคนซื้อตั๋ว ป้าโอ้ทดูราคาในเวบสายการบินเป็นไอเดียได้ว่าแพงแค่ไหน ก็เยอะนะสองคนหลักแสนเนี่ย สำหรับฐานะการเงินอย่างเรา มนุษย์เงินเดือนปกติ นาน ๆ เดินทางก็พอจ่าย ป้าโอ้ทนึกไปว่าถ้ากลับไทยแล้วซื้อเฟิรสคลาสคงดีเพราะมีที่วางเท้าเพิ่มอีกนิด ไม่ต้องงอเข่าหลายชั่วโมง กว่าจะถึงง่อยจะรับประทาน 😹 ดูรายละเอียดในเวบสายการบินเดลต้าแล้ว มีให้เลือกหลายแบบอยู่นะ แบบเพิ่มที่วางขา เก้าอี้ปรับเอนได้มากขึ้น และแบบนอน(ชั้นแพงสุดที่คนไทยเรียกชั้นธุรกิจหรือบิซิเนส) หมื่นห้า สองหมื่น หลายหมื่นดอลล่าร์เชียว แค่มีที่เหยียดขาได้อีกนิดก็พอล่ะสำหรับฐานะอย่างเรา ไว้เดินทางกลับไทยครั้งต่อไปมาดูกันนะคะว่าเราจะนั่งแบบไหน 🤓
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.