Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Saturday, February 8, 2020

หลบทอนาโด

8 กุมภาพันธ์ 2563 


เมื่อวานป้าโอ้ทกลัวทอนาโด นั่งปุกลุกอยู่ใต้ดินพักนึง มิสเตอร์ส่งข้อความมาว่าที่ทำงานก็อยู่ห้องใต้ดินกัน นาน ๆ จะมีสภาวะแบบนี้ที่รัฐป้าโอ้ทอยู่ หลังสงบมิสเตอร์โทรมาบอกขึ้นมาได้แล้ว จากนั้นป้าโอ้ทขับรถไปทำงาน รีบทำรีบกลับเพราะยังขวัญผวา วันนี้ตื่นสายมาก เที่ยงกันทีเดียว เจอภาพและคำบรรยายจากเพื่อนอ่านแล้วยิ้ม (ดูภาพด้านล่าง)

ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองของเหตุการณ์เตือนทอนาโด ครั้งแรกหลายปีมาแล้ว ตอนนั้น ดร.บิ๋มยังเรียนอยู่ที่รัฐนี้ โทรคุยกัน  และต่อมีเหตุการณ์แผ่นดินไหว ป้าโอ้ทนั่งจ๋องอยู่หน้าบ้าน เช็คเฟสบุ๊คว่าใครโพสอะไรบ้าง
รัฐที่ป้าโอ้ทอยู่ไม่ได้มีเหตุการณ์ภัยธรรมชาติรุนแรง แต่ละครั้งจะโดนหางพายุ ฝนตกหนัก ลมกรรโชกแต่เตือนให้หลบเหมือนครั้งนี้มีน้อยมาก เคยมีเพื่อนถามว่าอยู่มานานไม่ชินอีกเหรอ ตอบได้เต็มปากว่าไม่ ยังไงก็ไม่ชิน กลัวทุกครั้ง แต่ละวันอยู่บ้านคนเดียว ดูหนังแนวนี้เยอะยิ่งคิดไปเรื่อยตามหนังที่ดูมา ฮ่าฮ่า นึกถึงคนที่อยู่รัฐที่มีภัยธรรมชาติทุกปี ต้องอพยพ ต้องเตรียมป้องกัน ขวัญผวากันไป 

อัดไว้หลังทอนาโดสงบส่งเข้าไลน์กลุ่มบ้านที่ไทย






No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.