ถักร้อย สร้อยรัก เข้าเฝ้าฟ้าหญิงจุฬาภรณ์

9 เมษายน 2561

หลายปีมาแล้วมีเพื่อนคนหนึ่งชวนป้าโอ้ทไปเข้าเฝ้าฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ที่วอชิงตันดีซี ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดเป็นเวลาเช้า ป้าโอ้ทไม่ไป คุยกับเพื่อนคนหนึ่งที่เคยมีประสบการณ์ ป้าโอ้ทไม่รู้ว่าเพื่อนเคยเข้าเฝ้าด้วยตัวเอง หรือ คนรู้จักเล่าต่อมาว่า คนที่เข้าเฝ้าต้องทำบุญ บริจาคเงิน จำนวนเท่านั้น เท่านี้  ถ้าบริจาคมากจะได้นั่งใกล้ท่านมาก ตามลำดับ  นั่นคือสิ่งที่รับรู้มา

ในปีนี้ป้าโอ้ทเห็นประกาศ ฟ้าหญิงท่านเสด็จมาดูงานการแพทย์ที่มหาวิทยาลัยในรัฐเพนซิลวาเนีย และให้ประชาชนได้เข้าเฝ้าด้วยหนึ่งชั่วโมง ป้าโอ้ทไม่คิดจะไปดังนั้นดูประกาศคร่าว ๆ แล้วผ่านไป ไม่เซพข้อมูลไว้  จากนั้นสอง สามวัน เพื่อนป้าโอ้ทคนหนึ่งส่งข้อความมาชวนให้ไปเป็นเพื่อนกัน ป้าโอ้ทบอกเพื่อนจากข้อมูลที่รับรู้มา ให้เพื่อนสอบถามข้อมูลให้แน่จากผู้ที่ชวนเพื่อนอีกทีว่าต้องทำอะไรบ้าง โดยเฉพาะการบริจาค เพราะป้าโอ้ทจะได้เตรียมตัว ไม่มีเงินบริจาคจำนวนมากรอนอกห้องก็ได้ (นั่นคือสิ่งที่ป้าโอ้ทคุยกับเพื่อน)

หลังจากเพื่อนสอบถามข้อมูลมาแล้ว ได้ความว่าเงินบริจาคไม่ได้กำหนดใด ๆ ในงานจะมีสินค้าจำหน่ายเพื่อช่วยเหลือโครงการอะไรนี่ป้าโอ้ทไม่รู้ ณ ตอนที่คุยกัน เพื่อนป้าโอ้ทบอกสินค้าเป็นมุก สร้อย ต่างหู เพื่อนเคยฝากคนอื่นซื้อ ครั้งนี้ไม่ไกลจากบ้าน เพื่อนอยากไปซื้อด้วยตัวเอง และถือโอกาสเข้าเฝ้าท่านด้วย ป้าโอ้ทตกลงไปพร้อมบอกเพื่อนว่าไม่ซื้ออะไร เพราะเครื่องประดับราคาแพงป้าโอ้ทไม่ใช้ เสียดาย กลัวหาย และนัดแนะให้เพื่อนมารับ คุยกันเรื่องการแต่งตัว ซึ่งในประกาศได้กำหนดไว้แล้ว

เพื่อนมารับป้าโอ้ทที่บ้านตามเวลานัด และเดินทางมุ่งสู่โรงแรมนั่น บรรยากาศในงานดูในวิดิโอนะคะ

เมื่อถึงเวลาเข้าห้อง ทางเจ้าหน้าที่สถานฑูตทำการซักซ้อมให้กับทุกคนที่ซื้อสินค้า และจะได้รับของจากพระหัตถ์ ว่าต้องเดินอย่างไร ทำความเคารพตรงไหน อย่างไร

ในงานกำหนดจำนวนคนเข้าเฝ้าเพียง 250 คนเท่านั้น ป้าโอ้ทไม่แน่ใจว่ามากันครบจำนวนไหมนะ เก้าอี้ในห้องมีป้ายตัวเลขติดไว้ เพราะทุกคนที่ซื้อสินค้าจะได้สติ๊กเกอร์ลำดับที่ของตน และนั่งตามเก้าอี้ที่มีหมายเลขของตัวเอง ไม่เช่นนั้นจะได้รับสินค้าที่ไม่ใช่ชิ้นที่ตัวเองซื้อ

ป้าโอ้ทไม่ได้ดูข่าวนานพอสมควร ล่าสุดจำได้ว่าดูรายการวู้ดดี้สัมภาษณ์ท่าน ท่านสุขภาพไม่ดีนัก ป้าโอ้ทคุยกับเพื่อนว่า ท่าคงจะเดินช้าและตัวเล็ก ๆ เมื่อท่านมาถึง ป้าโอ้ทน้ำตาปริ่มเลย ท่านเก่งมาก เดินเองไม่ไหว มีคนพยุงสองข้าง แต่ท่านก็ยังทำงาน พูดช้า ๆ พูดแล้วหยุดหายใจ (ป้าโอ้ทเดานะ) เพราะท่าทางท่านเหนื่อย ท่านคุยเก่ง คุยสนุก เล่าเรื่องให้ทุกคนในห้องขำกัน

ป้าโอ้ทพูดกับเพื่อนว่า "ดูนะท่านป่วยขนาดนี้ยังต้องทำงาน ถ้าเป็นคนทั่วไปคงนอนอยู่บ้าน"  ป้าโอ้ทนึกถึงในหลวง ท่านทรงงานจนวินาทีสุดท้ายเหมือนกัน พระราชวงศ์ไทยทุกพระองค์ก็คงทรงงานหนัก และทำจนวินาทีสุดท้าย แม้ไม่สบายก็ยังทำ

ป้าโอ้ทตั้งใจฟังท่านพูด ชอบมาก  ถ้ามีโอกาสอยากไปอีก

ไม่เสียดายนะที่ไม่ไปครั้งก่อน ๆ ครั้งนี้คงจะทำบุญรวมกันกับเพื่อนที่ชวน ป้าโอ้ทจึงตัดสินใจไป แล้วเราก็ได้เข้าเฝ้าท่านด้วยกัน  แม้ป้าโอ้ทจะไม่ได้ซื้อสินค้า และ ไม่ได้รับจากพระหัตถ์ ได้เห็นท่าน ได้ฟังท่านพูด ก็ปราบปลื้มแล้ว เขียนบล๊อกอยู่ตอนนี้ยังน้ำตาปริ่มเลย

ปล. ป้าโอ้ทชอบนะ ทุกคนในงานแต่งตัวกันสวย ๆ ผู้ชายใส่สูทเรียบร้อย  ป้าโอ้ทแต่งธรรมดาเพราะไม่ชอบแต่งเยอะอึดอัด แต่แต่งตามกาละเทศะนะคะ  ดูอัลบัม