กินข้าว ยางแตก ยางใหม่

9 กรกฎาคม 2560

วันนี้ป้าโอ้ทยอมรับผิดที่ชวนมิสเตอร์ออกไปกินข้าวนอกบ้าน ดีนะที่ร้านไม่ไกลจากบ้านมาก มิสเตอร์ขับรถเลี้ยวเข้าบริเวณศูนย์การค้าตรงนั้น เหยียบขอบฟุตบาทที่แตก ยางรถก็แตกด้วย แต่ไม่ระเบิด  ป้าโอ้ทบอกให้เรากินข้าวกันก่อน แล้วค่อยมาจัดการ ถ้าทำไม่ได้จะโทรเรียกอูเบอร์มารับไปบ้าน เอาอุปกรณ์ มิสเตอร์ทำไปเหงื่อท่วม

ป้าโอ้ทสงสาร หาเบอร์โทรหน่วยบริการเคลื่อนที่จนเจอ แต่มิสเตอร์ไม่เลิก ยังไงก็ไม่เลิก พยายามโยกเอาล้อออก ที่ตั้ง(ขายกรถ)ล้มหนึ่งครั้ง ย้ายที่ โยกอีก คราวนี้เอียงยังไม่ล้ม ป้าโอ้ทบอกก่อน แล้วมิสเตอร์ลดที่ตั้งลง ย้ายที่เข้าไปใต้ท้องรถ ทำจนถอดล้อแล้วเปลียนล้อสำรองได้ ล้อสำรองแบนอีก ดีนะมีปั้มอยู่ใกล้ตรงนั้น เข้าไปเติมลม แล้วขับกลับบ้าน ยกนิ้วให้มิสเตอร์

Today, I accepted that it was my fault to ask him out for lunch as he did not want to go. I wanted to have pineapple fried rice at Malaysian restaurant not far from home. He turned into the plaza and the tired get over to a broken curve! It broke immediately but luckily it did not explore. I told him to do after eating.

We have a small holder ( I do not know what does it call. It is the thing to lift the car up). He put it at the front and tried to get the tire out but it tripped and off then he moved to the door area and tried to move the tire again. This time I saw it moved and then told him to stop on time before it tripped. The third time, he put it in the middle where he could reach. I tried to convince him to give up and found him the service on the road number but he did not. Finally, he got it. The spare tire was flat but we were lucky as the gas station nearby. We filled the air and headed home safely. I really proud of him.

15 กรกฎาคม 2560

 ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์ วันเสาร์มิสเตอร์ไม่ทำงาน เอารถไปปะยาง ป้าโอ้ทบอกให้ไปร้านที่เคยไปใกล้บ้าน เพราะคิดว่าราคาจะถูกกว่าเข้าศูนย์ ปรากฎว่ามิสเตอร์ออกไปถึงร้าน ร้านปิด ป้าโอ้ทเดาว่าน่าจะเปิดครึ่งวัน (หรือไม่เปิดวันเสาร์) มิสเตอร์เอาเข้าร้านติดกัน หรือถ้าไม่เปิดหรือทำไม่ได้จะไปเป็บบอย 

(ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ป้าโอ้ทไม่ได้ไปด้วยเพราะไปสัมภาษณ์งาน กลับถึงบ้านโทรถาม) 

สักห้านาทีผ่านไป มิสเตอร์โทรมาบอกกำลังเดินกลับบ้าน ป้าโอ้ทเสนอว่าจะออกไปรับ มิสเตอร์จะเดินออกกำลังกาย กลับมาถึงเหงื่อโชกประหนึ่งอาบน้ำ แล้วขับรถออกไปซื้อของอีก  ก่อนออกไปบอกว่าร้านที่เอารถไปซ่อมยางจะโทรเข้าเบอร์บ้าน แล้วร้านโทรมาตอนมิสเตอร์ไม่อยู่ แจ้งว่าปะไม่ได้เพราะยางฉีก ต้องเปลียน (กรณีนี้นะป้าโอ้ทไม่แน่ใจว่าจริงหรือไม่จริง เพราะจากประสบการณ์ส่วนมากประเทศนี้จะแนะนำให้เปลี่ยนมากกว่าซ่อม) แจ้งราคามา ซึ่งป้าโอ้ทไม่ตัดสินใจ ขอเบอร์โทรกลับ และชื่อคนติดต่อ โทรบอกมิสเตอร์ให้จัดการคุยกันเอง

อ่อ! ลืมเล่าว่า ตอนร้านโทรมา ป้าโอ้ท งง! เพราะนีกว่าเขาโทรผิด เนื่องจากร้านไม่ใช่เป็บบอย ป้าโอ้ทนึกว่ามิสเตอร์ไปเป็บบอย แต่เพราะภาษาอังกฤษป้าโอ้ทเก่งมาก (อิอิ) คุยกันได้ความร้านที่ไปไม่ใช่เป็บบอย 

ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงหลังจากมิสเตอร์กลับมาบ้าน ทางร้านที่เอารถไปโทรมาแจ้งว่าเสร็จแล้ว ไปเอาได้ ป้าโอ้ทถีงรู้ว่า ร้านข้างบ้านอีกร้านติดกับร้านที่ป้าโอ้ทบอกให้มิสเตอร์ไปนั่นล่ะ 

ป้าโอ้ทพอใจกับค่าเสียหายวันนี้ เพราะราคารวมยางแล้วเท่ากับราคาที่แจ้งทางโทรศัพท์ ป้าโอ้ทดูรายละเอียดในใบเสร็จ ค่าแรงถูก ราคายางยี่ห้อนี้ป้าโอ้ทไม่รู้หรอกว่าเท่าไร คนละยี่ห้อกับที่ใช้ซึ่งเป็นของศูนย์ แต่ที่แน่ ๆ ถ้าไปศูนย์ ค่าแรงสองร้อยขั้นต่ำ  

 ยางใหม่วันนี้ ล้อเดียว ยี่ห้อนี้

ยางเก่าอีกสามล้อ ที่มาจากศูนย์ ยี่ห้อนี้