เทอมนี้เป็นเทอมสุดท้ายของนักเรียนโข่งป้าโอ้ท การบ้าน โปรเจคแต่ละวิชา สาหัส แต่ละชิ้น ต้องคิด คิด คิด ออกแบบยังไง จะวางตรงไหน ใส่สีอะไร สเก็ตภาพ ทำดิจิตอล(ในคอมพิวเตอร์) ออกแบบเวบไซด์ สเก็ตคร่าวๆ วางเลย์เอ้าท์ในโฟโต้ช้อป แก้แล้วแก้อีก
งานทุกชิ้น ตีกันตะละปัดอยู่ในหัวเหม่งของนักเรียนโข่งป้าโอ้ท นอนดึก ตื่นเช้า ก่อนไปโรงเรียน หลังอาบน้ำ แต่งตัวพร้อม ก่อนเวลาออกจากบ้าน มานั่งปักหลักหน้าคอมพิวเตอร์ ทำงานต่อ เพราะในระหว่างที่นักเรียนโข่งนอน หลับ หรือ ไม่หลับ ตอบไม่ได้จริงๆ รู้แต่ว่าคิด คิด คิด ตลอดเวลา แล้วคิดออกซะด้วย ดังนั้นตอนเช้าเป็นเวลาที่ต้องจัดการเอาสิ่งที่คิดออกในขณะนอนหลับ(หรือเปล่า) มาทำต่อ แต่ไม่ได้เสร็จในครั้งเดียว เพราะเมื่อทำสิ่งนี้ได้ มีสิ่งต่อไปที่ต้อง คิด คิด คิด อีก
จะว่าไปแล้ว ตลอดระยะเวลาที่ป้าโอ้ทดำรงสถานะภาพ"นักเรียนโข่ง" การบ้านได้มา ต้องคิดเยอะ ทุกชิ้น แต่ไม่สาหัสเท่าเทอมนี้ เพราะงานชนงาน แต่ละงานต้องทำหลายอย่าง หลายชิ้น (โปรเจคเดียว ทำผลงานเป็น ซี่รี่ย์ ประหนึ่งหนังเกาหลี)
งานที่ทำ ป้าโอ้ทยอมรับว่าสนุก และชอบ แต่ระยะเวลาที่ทำให้นั่งทำ ติดต่อกันทั้งวัน ทั้งคืนไม่ไหวจ้า ป้าโอ้ททำเต็มที่สี่ชั่วโมงไม่พัก นี่ก็สาหัสแล้ว เพราะทำงานหนึ่งชิ้นครั้งเดียวไม่ใช่ซะล่ะ แต่ละครั้งทำควบกันไป สาม สี่ งาน (อะไรจะปานนั้น)
การจัดการเวลาไม่เป็นปัญหา ป้าโอ้ทเป็นนักเรียนที่จัดเวลาได้ค่อนข้างดี (ไม่ดีมาก) งานส่งตามกำหนดทุกชิ้น แม้ว่าแรก ๆ จะเกิดความสับสน อารมณ์ "โอ้ย จะทำอะไรก่อน ดีล่ะเนี่ย" แต่เมื่อเขย่าเหม่งแรง ๆ ระบบจัดการก็ทำงานได้ดีเยี่ยม
เมื่อค่อย ๆ คิดที่ละงาน ที่ละเรื่อง ก็ทำได้ล่ะนะ
ได้เวลาไปโรงเรียนแล้วจ้า วันนี้เรียนวิชาเดียวใกล้บ้าน ชั่วโมงครึ่งก็เลิกแล้ว กลับมาลุยการบ้านเขียนเวบต่อ ความคิดจากที่นอนหลับ(หรือไม่หลับก็ไม่แน่ใจ) ที่จัดการไปบางส่วนเมื่อเช้า(แก้ไขของที่ทำไว้แล้ว)ให้เสร็จหนึ่งขั้นตอน
แล้วต่อยอดขั้นต่อไป คือ สร้างเวบซึ่งเริ่มไว้แล้วเหมือนกัน
นักเรียนโข่งป้าโอ้ท ไม่ธรรมดาเหมือนกันนะเนี่ย ^_^
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.