สิ่งหนึ่งที่อยากทำและได้ทำแล้ว เยๆ

14  พฤศจิกายน 2558

วันนี้ป้าโอ้ทรู้สึกปลื้ม และอยากที่จะเล่า ในสิ่งที่ป้าโอ้ทกำลังทำ และจะทำต่อไปเรื่อยๆ แม้จะเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ ที่ป้าโอ้ททำได้เน่อะ

ป้าโอ้ทนึกไว้นานแล้วว่าอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์กับสังคมบ้าง ไม่มาก ก็สักจิ๊ด ไม่ใช่น้อยนะคะ เพราะจิ๊ดนี้น้อยกว่าน้อย  ^_^ แต่ไม่ได้ทำสักที โอกาสน่ะเหรอมีบ่อยๆ แต่เพราะตัวป้าโอ้ทเองนั่นล่ะเลือกที่จะไม่ทำ ป้าโอ้ทเห็นหลายๆคนทำงานอาสากัน งานแต่ละงานน่าสนใจ ป้าโอ้ทคิดว่าเราน่าจะทำได้ แต่เมื่อตัดสินใจจะทำทีไรก็ต้องเป็นอันว่าไม่ดีกว่า  มีงานอาสาหลายอย่างมากมาย

ครั้งหนึ่งตอนป้าโอ้ทเรียนอยู่ ป6 โรงเรียนมีโครงการพี่สอนน้องอ่านหนังสือ ป้าโอ้ทเป็นหนึ่งในพี่ที่สอนน้องให้อ่านหนังสือ ทำแล้วน้องอ่านหนังสือได้ ดีใจมาก เพราะน้องๆที่เข้าโครงการเป็นน้องๆ ที่อ่านหนังสือไม่ได้ อ่านไม่คล่อง ปลื้มเน่อะเมื่อช่วยให้น้องอ่านหนังสือได้ดีขึ้น

ครั้งหนึ่งอีกเหมือนกัน ที่โรงเรียนเดียวกันนี่ล่ะ ป6 ป้าโอ้ทได้รับเลือกให้เป็นพี่ไปเชิดตุ๊กตาในห้องสมุดตอนพักเที่ยงให้น้องอนุบาล แต่ปรากฎว่าป้าโอ้ทถูกเชิญออก เพราะการเชิดหุ่น ต้องพูดด้วย เป็นตัวหุ่นที่เราเชิด ป้าโอ้ทเชิดสองตัว เสียงพูดสองตัวต้องต่างกัน และ สนุก แต่ป้าโอ้ทพูดราบเรียบ ไร้อารมณ์มาก ครั้งนี้เป็นครั้งที่ป้าโอ้ทรู้สึกแย่มาก ทำให้ฮีด และพยายามทำเสียงแตกต่าง กลับมาอ่านหนังสือ เล่นของต่างๆ ติ่งต่างว่าเป็นนิทาน เป็นเรื่องราว แล้วแต่ว่าจะคิดอะไรได้ใน ขณะนั้น และในที่สุดป้าโอ้ทก็ทำได้ ซึ่งมารู้ตัวเองเมื่อเรียนในระดับอาชีวะ สังเกตว่าตัวเองเปลียนไป

เอาล่ะ กลับมาที่เกียวกับสิ่งที่กำลังทำดีกว่าเน่อะ เป็นสิ่งที่ภูมิใจ ป้าโอ้ทมาอยู่อเมริกา ต้องพูดภาษาอังกฤษเป็นหลัก ภาษาไทยเป็นภาษารอง ฉะนั้นต้องฝีก และ ฝีก และ ฝีก วิธีฝีกของป้าโอ้ทคืออ่านออกเสียง เพราะอ่านในใจไม่ได้ยินเสียงว่าพูดได้แบบไหน อ่าน อ่าน อ่าน คนเดียวอยู่ระยะหนึ่ง เมื่อมีเพื่อนในสังคมออนไลน์ ป้าโอ้ทชวนเพื่อนๆ อ่านทางสไกพ์ และ แนะนำกัน จำได้ว่าครั้งแรกอ่านกัน 20 คน มีหลายประเทศ ไทย อเมริกา เนเธอร์แลนด์ ญี่ปุ่น แต่อ่านกันอยู่ได้ไม่นานกลุ่มก็แตก ฮ่าฮ่า เพราะปัญหาเวลาไม่ตรงกันนี่ล่ะ แต่ป้าโอ้ทก็ไม่หยุดอ่าน ยังคงอ่าน อ่าน อ่านอยู่คนเดียว ผ่านไป หนึ่งปี ป้าโอ้ทชวนพี่ยุ เพื่อนคนแรกที่ป้าโอ้ทชวนอ่านครั้งแรก ชวนอ่านอีก จังหวะพี่ยุว่างก็กลับมาอ่านกันอีกสองคน อยู่ระยะหนึ่งก็พักกันไปอีก ป้าโอ้ทยังคงอ่าน อ่าน อ่าน คนเดียว อ่านในห้องน้ำนี่ล่ะเป็นเวลาที่ดีที่สุด ฮ่าฮ่า นั่งนานใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ จากนั้นอีกสองปีมั้ง(จำไม่ได้แม่น) ยากหาคนอ่านที่ไม่รู้จักบ้าง จัดการประกาศในพันธุ์ทิพ มีน้องคนนึงเข้ามาอ่านด้วย และชวนพี่ยุ กะ ใบหม่อนมาด้วย สนุกเลยคราวนี้เพราะน้องที่อ่านด้วยชวนร้องเพลงหลังอ่านจบ ในระหว่างนั้นป้าโอ้ทได้เพิ่มสถานะภาพตัวเองจากแม่บ้านแล้ว พ่วงด้วยนักเรียนเต็มเวลาในวิทยาลัยเข้าไป เวลาอ่านหนังสือกับเพื่อนจำกัด จะอ่านได้เฉพาะปิดเทอมฤดูร้อน ซึ่งปีนี้ล่ะที่ป้าโอ้ทได้เพื่อนใหม่หลายคนจากพันธุ์ทิพ และ ในเฟสบุ๊ค เพื่อนกลุ่มนี้ทำให้ป้าโอ้ทผันจากอ่านอย่างเดียว เป็นคุณครูจำเป็นไปด้วย

แม้จะเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ก็รู้สึกปลื้มเมื่อเพือนๆ ที่ป้าโอ้ทแนะนำไปบอกว่า คนรอบข้างชมว่าภาษาอังกฤษเขาดีขึ้น นั่นหมายถึงสิ่งที่ป้าโอ้ททำเกิดผล

ป้าโอ้ทอยากเป็นครูอาสานะ แต่ถ้าจะให้เป็นครูอาสาในถิ่นทุระกันดารเลยก็ไม่ไหว ป้าโอ้ทบอกตัวเองว่า ทำอะไรก็ทำไปเท่าที่ตัวเองทำได้ เท่านี้ก็พอแล้วล่ะ เราคิดดี ทำสิ่งดีให้กับคนอื่นบ้าง แม้จะไม่มากมายก็ดีกว่าไม่ได้ทำเน่อะ

เยๆ ที่พรรณนามาเพื่ออยากบอกว่า ป้าโอ้ททำตัวมีประโยชน์ให้กับคนอื่นได้แล้วนะ  ^_^