สืบเนื่องมาจากเมื่อคืน ป้าโอ้ทเห็นมิสเตอร์นั่งปักหลักอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อยู่พักใหญ่ไม่ขึ้นนอนสักทีทั้งๆที่บอกว่าง่วงนอน เข้าไปถามไถ่ได้ความว่า พยายามโหลดเพลงใส่ไอพอดเจ้าปัญหาไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้ ป้าโอ้ทดูท่าแล้วมิสเตอร์ รมณ์ บ่ จอย มาก บอกไปว่าให้พักแล้วพรุ่งนี้ค่อยทำต่อ แล้วป้าโอ้ทก็ปล่อยให้มิสเตอร์อยู่ตรงนั้น ผ่านไปสองชั่วโมงเศษได้ยินเสียงกรนในห้องนอน (ป้าโอ้ทอยู่ในห้องคอมฯของป้าโอ้ทเองตรงข้ามกับห้องนอน)
เช้านี้มิสเตอร์นั่งอยู่หน้าคอมฯเหมือนปกติทุกวันหยุด ทักทายกัน ตกลงกันว่าจะทำอะไรวันนี้ เพราะมีงานเทศกาลเห็ดประจำปีที่เราเคยไปกัน ป้าโอ้ทชวนมิสเตอร์เมื่อคืน วันนี้ตัดสินใจไม่ไปดีกว่าเพราะห่วงการบ้าน มิสเตอร์ไปส่งจดหมายที่ไปรษณีย์ กลับมาทำต้มชิลี่ (ไม่รู้เรียกภาษาไทยว่าอะไร ต้มเผ็ดมากน้อยตามชอบ ใส่หมูบด ใส่ถั่วแดง) ป้าโอ้ททำไม่เป็น
เอาล่ะ ต่างคนต่างแยกย้ายกันเข้ามุมตัวเอง มิสเตอร์ลงไปทำอะไรกุกกัก เปิดเพลงอยู่ใต้ดิน ส่วนป้าโอ้ทขึ้นบ้านอยู่ในห้องคอมฯ ทำการบ้าน ดูละคร เล่นเนตไปตามเรื่อง จนกระทั่งตอนเย็นลงไปจัดการต้มวุ้นเส้นสำหรับมื้อเย็น ส่วนมิสเตอร์มีชิลี่แล้ว ป้าโอ้ทเหลือบไปเห็นเจ้านี้ในสภาพ "เกินเยียวยา" อยู่ในถังรีไซเคิล
หยิบขึ้นมาแล้วเข้าไปถามเจ้าของ ได้ความว่า ไอโมโห อัดเพลงไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ได้ ไม่มีประโยชน์ ค่อยไปซื้อใหม่ จบข่าว
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.