Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Thursday, October 3, 2013

พลาดไปแล้ว!

3 ตุลาคม 2556...

วันนี้ป้าโอ้ทวางแผนไว้ว่า หลังจากเสร็จภาระกิจ"แจ๋วแจ่มใส" จะไปส่งของไปรษณีย์ แล้วเลยเอาของไปเปลี่ยนที่ห้างฯ และคืนดีวีดีที่ห้องสมุด ก่อนกลับบ้าน

ภาระกิจแจ๋วแจ่มใสเสร็จ 15:38 (เหลือบมองนาฬิกาในรถก่อนออกเดินทาง) "ไปห้างฯก่อน แล้วแวะไปรษณีย์  ห้องสมุด แล้วกลับบ้าน" ป้าโอ้ทคิดในขณะขับรถ

ป้าโอ้ทขับรถอ้อม( จะอ้อมทำไม"งง" ตัวเอง) ใช้เวลา 20 นาทีถึงห้างฯ เดินดูของที่ชอบก่อน ลองเสื้อ หลายตัว จนได้ที่ชอบ ทั้งราคา(ยังลดราคาอยู่) และ แบบ ดูนาฬิกา ผ่านมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว ได้เวลากลับไปทำกับข้าว

ของที่เอาไปคืนวันนี้ราคา 21 ดอลล่าร์ เสื้อสองตัวที่ป้าโอ้ทหยิบมาเปลียน ราคา 9.99+14.99=24.98 ต้องจ่ายเงินเพิ่ม 3.98 เช็คดูซิมีพอไหม (ปรกติป้าโอ้ทไม่มีเงินพกเยอะ) ควานหาอยู่พัก..เฮ้ย! กระเป๋าตังค์ไม่มี ไปลืมที่ไหนเนี่ย....นึก นึก นึก ล่าสุดไปไหนมา? วันนี้ยังไม่ได้ใช้เงิน ไม่ได้หยิบกระเป๋าตังค์เลย ไปธนาคารเมื่อวันจันทร์ เอ! แล้วเมื่อวานไปไหนหว่า? นึกออกแล้ว เมื่อวานออกไปซื้อของแป๊บเดียว ใส่กระเป๋าเล็ก อยู่บ้านนี่หว่า

ป้าโอ้ทเดินไปที่แคชเชียร์ แจ้งไปว่าเอาของมาคืนไม่มีบัตรเครดิตที่ใช้จ่าย คืนได้ไหม
*(ที่นี่ของซื้อแล้วไม่พอใจ คืนได้ เปลี่ยนได้ ต้องมีใบเสร็จและภายในกำหนดของห้างฯ ร้านนั้นๆ จ่ายด้วยเงินสด และบัตรเดบิต ได้เงินคืน  แต่จ่ายด้วยบัตรเครดิต แคชเชียร์ต้องสแกนบัตรเครดิตเข้าระบบเพื่อจ่ายเงินคืนให้ลูกค้า)*

 แคชเชียร์แจ้งว่าถ้ามีใบเสร็จคืนได้ แต่จะให้เป็นบัตรเครดิตของห้างฯ พร้อมถามป้าโอ้ทอีกครั้งว่าจะทำวิธีนี้ไหม ป้าโอ้ทรีบตอบว่าทำ โดยไม่ได้คิด เมื่อพนักงานออกบัตรให้แล้ว เพิ่งนึกได้ ถามไปว่า "ไอเอาไปเปลียนเป็นเงินได้ไหม?" คำตอบคือ"ไม่ได้" พลาด!ที่ 1 ดีที่บัตรไม่มีวันหมดอายุ แคชเชียร์บอก"ยูไม่ต้องซื้อวันนี้ก็ได้" ป้าตอบไปว่า " ไอจะเดินทางหลายวัน อยากใช้วันนี้เลย จะซื้อของจำนวนเท่ากับเงินในบัตร 21 ดอลล่าร์"

ป้าโอ้ทเดินดูของอีกแป้บ แต่ไม่มีอะไรอยากได้ เสื้อสองตัวที่ถือมาจัดการเอาไปแขวนคืน แล้วตัดสินใจเดินออกจากห้างฯ

ระหว่างเดินไปที่รถดันนึกถึง"กระเป๋าน้อยที่บรรจุเหรียญไว้เต็มกระเป๋า" เออ! เอาเหรียญจ่ายก็ได้นี่หว่าเกิน สอง สาม ดอลล่าร์ พลาดที่ 2

 แต่เดินออกมาถึงรถแล้ว ย้อนกลับไปอีก กลับไปบ้านช้ากว่ามิสเตอร์แน่เลย แล้วค่อยมาใหม่ดีกว่า

มิสเตอร์กลับถึงบ้านป้าโอ้ทเล่า...มิสเตอร์ถามว่า"แล้วยูไม่กลับไปใหม่เหรอ?"

จบ...

No comments:

Post a Comment

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.