เหตุเกิด ณ บ้านเลขที่ 9 นิวาร์ค เดลาแวร์ สหรัฐอเมริกา เมื่อมิสเตอร์กลับจากทำงาน เปลียนเสื้อผ้าแล้วนั่งพักผ่อน อ่านเวบข่าวอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ป้าโอ้ทเดินรี่จากครัว ยิ้มแฉ่งเข้าไปหอมเหม่งมิสเตอร์
ป้าโอ้ท : ยูทำอะไรให้ไอหน่อยได้ไหม แต่เอ! สะกดยังไงนะคำนี้ F A V O R (เอฟ เอ วี โอ อาร์) หรือ มี แอล F L A V O R ? (ป้าโอ้ทพูดภาษาอังกฤษว่า could you please do me a favor? แต่ไม่แน่ใจว่าใช้คำถูก)
มิสเตอร์: เฟ เวอร์ ไม่ใช่ เฟลลลลลลลลลล เวอร์
ป้าโอ้ท: มีแอลนี่คือรสอาหารใช่ไหม?
มิสเตอร์ : อีอ
ป้าโอ้ท : could you do me a favor? ทำอะไรให้ไอหน่อยได้ไหม?
มิสเตอร์ : อะไรล่ะ? (เสียงรำคาญเต็มทน เพราะจะอ่านข่าวไม่ได้อ่านดีๆ )
ป้าโอ้ท : มีกิ่งไม้แห้งที่ไอตัดต้นไว้นานแล้ว โด่เด่อยู่บนหลังคาโรงรถ มุมซ้าย เอาลงให้หน่อย รำคาญตาไอมาก
มิสเตอร์ : โอเค (แต่ไม่ขยับ)
ป้าโอ้ท : ทำเดี๋ยวนี้เลยซิ ยูโอเค แล้วเมื่อไรล่ะ ลุกเร็วๆ (ทำหน้ากวนใส่ด้วย)
มิสเตอร์: เฮ้อ! (ถอนหายใจ ด้วยความรำคาญเต็มที แล้วลุกพรวดแบบเสียไม่ได้เพื่อตัดความรำคาญ แล้วป้าโอ้ทจะได้เลิกกวนเสียที) ไหนๆ
ป้าโอ้ทเดินล่วงหน้าไปที่โรงรถ มิสเตอร์ออกมา ป้าโอ้ทยืนยิ้มแฉ่ง
ป้าโอ้ท: โน่น โด่เด่
มิสเตอร์: ไปเอาบันไดปีนตัวเตี้ยมา
ป้าโอ้ทเข้าบ้านหยิบบันไดเตี้ยมากางให้มิสเตอร์ เมื่อมิสเตอร์ปีนบันได และเอื้อมดึงกิ่งไม้ ปรากฎว่าเถาไม้เหนียวยึดติดกับรางน้ำแน่นดึงไม่ออก ป้าโอ้ทไปหยิบกรรไกรตัดกิ่งไม้ยื่นให้มิสเตอร์ จัดการต้ดกิ่งไม้แห้งเจ้าปัญหาลงมา มิสเตอร์ยืนกิ่งไม้ให้ป้าโอ้ท พร้อมกับพูดว่า
มิสเตอร์: พอใจหรือยัง? Are you happy now?
ป้าโอ้ท : พอใจแล้วจ้า Yes, I am happy now.
จากนั้นต่างคนต่างแยกย้าย มิสเตอร์กลับไปนั่งอ่านข่าวหน้าคอมพิวเตอร์ ป้าโอ้ทเข้าครัวทำกับข้าว
จบ....
ป้าโอ้ท : ยูทำอะไรให้ไอหน่อยได้ไหม แต่เอ! สะกดยังไงนะคำนี้ F A V O R (เอฟ เอ วี โอ อาร์) หรือ มี แอล F L A V O R ? (ป้าโอ้ทพูดภาษาอังกฤษว่า could you please do me a favor? แต่ไม่แน่ใจว่าใช้คำถูก)
มิสเตอร์: เฟ เวอร์ ไม่ใช่ เฟลลลลลลลลลล เวอร์
ป้าโอ้ท: มีแอลนี่คือรสอาหารใช่ไหม?
มิสเตอร์ : อีอ
ป้าโอ้ท : could you do me a favor? ทำอะไรให้ไอหน่อยได้ไหม?
มิสเตอร์ : อะไรล่ะ? (เสียงรำคาญเต็มทน เพราะจะอ่านข่าวไม่ได้อ่านดีๆ )
ป้าโอ้ท : มีกิ่งไม้แห้งที่ไอตัดต้นไว้นานแล้ว โด่เด่อยู่บนหลังคาโรงรถ มุมซ้าย เอาลงให้หน่อย รำคาญตาไอมาก
มิสเตอร์ : โอเค (แต่ไม่ขยับ)
ป้าโอ้ท : ทำเดี๋ยวนี้เลยซิ ยูโอเค แล้วเมื่อไรล่ะ ลุกเร็วๆ (ทำหน้ากวนใส่ด้วย)
มิสเตอร์: เฮ้อ! (ถอนหายใจ ด้วยความรำคาญเต็มที แล้วลุกพรวดแบบเสียไม่ได้เพื่อตัดความรำคาญ แล้วป้าโอ้ทจะได้เลิกกวนเสียที) ไหนๆ
ป้าโอ้ทเดินล่วงหน้าไปที่โรงรถ มิสเตอร์ออกมา ป้าโอ้ทยืนยิ้มแฉ่ง
ป้าโอ้ท: โน่น โด่เด่
มิสเตอร์: ไปเอาบันไดปีนตัวเตี้ยมา
ป้าโอ้ทเข้าบ้านหยิบบันไดเตี้ยมากางให้มิสเตอร์ เมื่อมิสเตอร์ปีนบันได และเอื้อมดึงกิ่งไม้ ปรากฎว่าเถาไม้เหนียวยึดติดกับรางน้ำแน่นดึงไม่ออก ป้าโอ้ทไปหยิบกรรไกรตัดกิ่งไม้ยื่นให้มิสเตอร์ จัดการต้ดกิ่งไม้แห้งเจ้าปัญหาลงมา มิสเตอร์ยืนกิ่งไม้ให้ป้าโอ้ท พร้อมกับพูดว่า
มิสเตอร์: พอใจหรือยัง? Are you happy now?
ป้าโอ้ท : พอใจแล้วจ้า Yes, I am happy now.
จากนั้นต่างคนต่างแยกย้าย มิสเตอร์กลับไปนั่งอ่านข่าวหน้าคอมพิวเตอร์ ป้าโอ้ทเข้าครัวทำกับข้าว
จบ....
No comments:
Post a Comment
ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ
Thank you for visiting.