Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป

เรื่องราวที่เขียนในบล๊อกเป็นประสบการณ์ และชิวิตประจำวันของโอ้ทเอง เขียนไว้เป็นบันทึก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายคนด้วยก็ดีใจ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

Tuesday, June 15, 2010

พูด (ภาษาอังกฤษ) ต่อหน้าคนไม่รู้จักร่วม 20 คน

15 มิย.53 ...เมื่อค่ำนี้ไปกับครูสอนภาษา เพือไปพูดกับครู(อาสา)ใหม่ ว่าการเรียนเป็นกลุ่มดีอย่างไร ก่อนไป (รุ้ตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว) คิดว่าเป็นการคุยกันแบบกันเอง 2-3 คน แต่ปรากฎว่า คุยแบบทางการเลย ครูใหม่ที่เข้าฟังมีร่วม 20 คน ไปกัน 3 คน ครู เพื่อนคนไทยอีกคน (แขก) และ โอ้ท ก่อนออกจากบ้านแจ๊คเอาหัวข้อมาให้ว่าจะพูดอะไรบ้าง คร่าวๆ ก็แนะนำตัว ทำไมถึงมาอยู่ที่อเมริกา อยู่นานเท่าไรแล้ว เรียนภาษากับที่นี่นานเท่าไร ได้อะไรจากห้องเรียนบ้าง ทำอะไรเวลาเรียนบ้างและมีเป้าหมายอะไร มีการพัฒนา และ การเรียนช่วยอะไรในชีวิตประจำวันบ้าง แต่เวลานั่งต่อหน้าครูใหม่ทั้ง 20 คน จำไม่ได้เลย พูดไปเรื่อยๆๆ เวลาครูพูดก็นึกได้ว่าจะพูดอะไร ก็พูดเสริมกับครูไป พูดไป เปรียบเทียบไป คนฟังขำกันด้วย..ทำให้รู้สีกดีใจที่ภาษาอังกฤษพอได้อยู่บ้าง จากที่คิดว่าจะพูดน้อย ปรากฎว่าอยากพูดๆๆๆ อีกเยอะๆๆๆ... ตอนนั่งอยู่ด้านหน้าครูใหม่ ก็สั่นๆๆ แต่พอจบแล้วรู้สึกดีๆๆ พูดไปได้ยังไงน้อ..

เริ่มด้วยแนะนำตัว มาจากไหน ทำไมถึงมา (แต่งงานกะหนุ่มที่นี่ไงจ่ะ) แล้วก็เล่าไปว่าหาที่เรียนภาษาไปเรื่อยๆๆ ที่ไม่เสียเงิน เพราะจุดประสงค์เพื่อพัฒนาการพูด และทักษะภาษาอังกฤษให้ดีขึ้น และสื่อสารกับคนอืีนๆๆเข้าใจ ไม่ใช่แค่กับสามีเท่านั้น ได้บอกในด้านของนักเรียนจากประสบการณ์ที่เรียนกับครูที่ไม่ประทับใจ การสอนที่ให้ทำงานในห้อง แทนที่จะได้ฝีกฝนทักษะการพูด การอ่าน หรือการฟัง ทำให้เวลาที่มีน้อยในแต่ละวันต้องเสียไป งานที่ให้ทำเป็นการบ้านจะดีที่สุด และบอกไปอีกว่า การเรียนหลายๆๆ คน กับกลุ่มนี้ได้ทำให้ทักษะในการจับใจความดีขี้น เพราะไม่ชอบการอ่านเอาเสียเลย อ่านได้ รู้คำศัพท์ แต่ไม่เข้าใจว่าสิ่งทีอ่าน หนังสือที่อ่านพูดถีงอะไร แต่การเรียนกับเพื่อนๆๆที่มาจากต่างประเทศ สำเนียงที่แตกต่างในชั่วโมงการอ่านทำให้ต้องตั้งใจฟัง เพื่อที่จะเข้าใจว่าเพื่อนอ่านอะไร และต้องคิดตามไปช้าๆๆ พยายามจับใจความและทำความเข้าใจในเนื้อเรื่อง ข้อนี้เริ่มเข้าใจตอนเรียนที่นี่จริงๆๆ และโชคดีอีกอย่างเมื่ออยู่บ้านต้องดูทีวีภาษาอังกฤษกับสามี มีพูดติดตลกและทุกคนขำด้วยว่า เรียนเป็นกลุ่มได้รู้จักสิ่งใหม่ๆๆ ที่ไม่รู้ และ ไม่สนใจจะรู้จะเพื่อนๆๆ ไม่เช่นนั้นก็จะเหมือนกบอยู่ในกะลา... และเพื่อนๆๆทุกคนจะพูดภาษาสเปนกัน ครูก็พูดได้ เวลาใครไม่เข้าใจแต่ละคนจะช่วยอธิบายกัน แต่เราหัวเดียว ได้แต่มองตาครูปริบๆๆๆ มีแถมท้ายไปด้วยว่าถ้าครูท่านใดสอนใกล้ๆๆบ้าน ช่วยรับนักเรียนคนนี้ด้วยนะค่ะ แต่ขอให้เวลาต่างจากที่เรียนอยู่ เพราะอยากเรียนหลากหลาย

นี่เป็นครั้งแรกที่พูดต่อหน้าคนไม่รู้จักเลย จำนวนมากกว่า 2 คน...เก่งมาก

2 comments:

  1. เก่งมากโอ้ท
    พี่ขอแค่คนอื่นเข้าใจอีกซักคนนอกจากคนที่บ้านก้พอใจแล้ว หุหุ
    ทุกวันนี้ยังสื่อารไม่ได้เรื่อง แต่ก็จะพยายามต่อไป :)

    ReplyDelete
  2. พี่แพร รับรองว่าไม่ใช่แค่อีกคนเดียวหรอกจ่ะ อีกหลายสิบคนเลยล่ะ ไม่ต้องไปมองอื่นไกลน่ะพี่ เรามาเทียบกันสองคนก็พอ โอ้ทอยู่มา 2 ปีแล้วน่ะ พี่แพรมาไม่นานเอง ไว้ปีหนึ่งผ่านไปก่อนแล้วย้อนดูตัวเองใหม่ซิ แต่โอ้ทนะอาศัยว่ากล้า บ้าเยอะ เจอใครยิ้มไว้ก่อน แล้วปากก็อ้างาบๆๆ ไปเรื่อย ..อิอิ

    ReplyDelete

ขอบคุณมิตรภาพ และความคิดถึงที่เอามาฝากไว้ที่นี่ค่ะ

Thank you for visiting.