แจ๋วแจ่มใส #31

แจ๋วลืมเล่าไปได้อย่างไรเนี่ย นีกว่าเล่าไปแล้ว มาดูอ้าว! ยังไม่ได้เล่านี่นา ..

เมื่อว้นจันทร์ที่ 23 เมย 2555... แจ๋วไปถึงบ้านทำความสะอาด แม่บ้านกำลังซักผ้าอยู่ห้องใต้ดิน แจ๋วเดินลงไปหา แม่บ้านพาไปที่ห้องน้ำลูกชาย ที่ห้องใต้ดินนั่นแหละ แล้วถามว่า ปกติเช็ดผนัง กับ ประตูกระจกด้วยอะไร แล้วมุมที่พื้นก็เป็นคราบด้วย  (เสียงแม่บ้านเป็นลักษณะคุยกันไม่ได้ตำหนิ) แจ๋วตอบไปว่า ไม่ได้ล้างทุกครั้ง จะเช็ดกระจกด้วยสเปรย์ฉีดกระจกปกติ จากนั้นแม่บ้านพาขึ้นไปบนบ้าน เอาน้ำยามาให้ดูสองกระป๋อง เพิ่งซื้อมาใหม่ พร้อมกับอ่านวิธีผสม แล้วสองคนจัดการ ผสม แล้วขัด เช็ดห้องน้ำลูกชาย (ใช่แล้วแม่บ้านช่วยทำด้วย)

โอโห! แจ๋วแทบจะทนไม่ไหว น้ำยากลิ่นแรงมากๆๆ บอกได้ว่า เป็นเคมีแรง กลิ่นขนาดนี้ แม่บ้านเปิดประตูด้านหลัง และ เอาพัดลมมาเปิดดูดกลิ่นให้ เพราะพัดลมดูดกลิ่นในห้องน้ำไม่พอ ขัดไปจนเสร็จทุกที่ ปล่อยให้น้ำยาทำงาน แล้วโอ้ทลงมือทำความสะอาดอื่นๆๆตามปกติ

เมื่อทำความสะอาดอ่างล้างหน้า เช็ดกระจก โถชำระเรียบร้อย ก็จัดการเทน้ำล้างน้ำยาที่ปล่อยไว้ ดูดีขี้นมานิด แล้วเช็ดกระจกบานเลื่อนห้องอาบน้ำต่อ ใช้น้ำยาสเปรย์อีกกระป๋อง กลิ่นเหมือนจะน้อยกว่า น้ำยาล้างพื้น แต่เช็ดไปเรื่อยๆๆ ชักไม่ไหวเหมือนกัน แต่ผลอกมาคือ แม่บ้านชอบใจมาก กระจกใสแจ๋วเลย

เมื่อเสร็จจากห้องน้ำลูกชาย แจ๋วกลับขี้นไปข้างบนทำความสะอาดห้องต่างๆ ตามปกติ แต่ยังใช้น้ำยาสเปรย์เช็ดผนังขวดใหม่ แม่บ้านเข้าไปดูในห้องน้ำของพ่อบ้าน ได้กลิ่น จีงเปิดหน้าต่างให้ แจ๋วเปิดพัดลมดูดอากาศไว้แล้ว

วันนี้ใช้เวลาล้างห้องน้ำลูกชายนาน ทำให้งานอื่นๆๆยังไม่เสร็จเมื่อถึงเวลาโอ้ทต้องกลับ แม่บ้านบอกให้กลับได้ไม่มีปัญหา แต่โอ้ทอยู่ทำจนเสร็จงานวันนี้ เพราะไม่ได้รีบไปไหน แล้วอีกอย่างโอ้ทไม่ได้ไปทำงานตรงเวลาด้วย ถือเป็นการทำงานให้เสร็จของวัน เรื่องเวลาไม่คำนึง พอใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย

มิสเตอร์โมโหหิว

วันศุกร์ที่ 20 เมย 2555...มิสเตอร์กลับมาถึงบ้าน โอ้ทกำลังถอนหญ้า ปลูกต้นไม้ในสนามอยู่ ทักทายตามปกติ แต่ไม่เดินตามเข้าไปในบ้าน ตั้งใจว่าปลูกต้นไม้ใส่กระถางสามต้นแล้วจะเข้าไปทำสเต๊ก แต่ปรากฎว่า สักพัก(ไม่ใหญ่) มิสเตอร์เดินดุ้มๆๆ ไปที่รถ

โอ้ท : ยูจะไปไหน
มิสเตอร์ : ไปซื้ออาหารเย็น

โอ้ทหันมาปลูกต้นไม้ต่อจนเสร็จ เก็บใบไม้ที่ตัดทิ้ง แล้วรดน้ำต้นไม้ก่อนเข้าบ้าน สักสิบห้านาทีมิสเตอร์กลับมา พร้อมไก่ทอดป้อปอาย โอ้ทจัดการเสริฟน้ำเย็น และพร้อมเสนอหน้า...อิอิ

โอ้ท : ยูจะเอาชิพด้วยไหม (ขนมถุงกรอบๆๆนั่นแหละ)
มิสเตอร์ : ไม่เอา

โอ้ท: ยูโกรธไอเหรอ?
มิสเตอร์ : ไอไม่เข้าใจว่า ยูเห็นไอกลับมาแล้ว ทำไมยังปลูกต้นไม้อยู่

โอ้ท: อ้าว! ก็ไอไม่คิดว่ายูจะหิวแล้ว กินเร็วนี่นา
มิสเตอร์ : ก็ไอหิว

โอ้ท: โอเคไอผิด (เดินไปบีบไหล่) ขอโทษๆ (ทำหน้าเป็นด้วยนะเนี่ย)
มิสเตอร์: ยูจะกินไก่ด้วยไหม

โอ้ท : ไม่เป็นไร ไอหุงข้าวแล้ว (แต่เดินอ้อมไปนั่งเก้าอี้ แล้วขอไก่ชิ้นหนึ่ง เออ ยังไงเนี่ย)

เมื่อมิสเตอร์กินไก่ป้อปอายจนอิ่มสบายพุง เดินไปดูแผ่นหนังที่ส่งมาทางไปรษณีย์ โอ้ทเสนอหน้าตามไปอีก แล้วกอดพุงโตๆ

โอ้ท: สบายใจแล้วซิ ไอขอโทษน่ะ แล้วครั้งต่อไป ยูก็บอกไอเลยว่า ให้เข้าบ้านไปทำกับข้าว ไอหิว ไม่ใช่เดินดุ้มๆๆ ออกไปเฉยๆ

มิสเตอร์ : ยิ้ม และ ตอบ โอเค

เย็นนี้มีความผิด เลยไม่ขึ้นบ้านแปะที่หน้าคอม แต่นอนอยู่หน้าทีวี ครึ่งหลับครึ่งตื่น